Η διαπραγμάτευση 16 ωρών δεν ήταν αρκετή για να γεφυρωθούν οι διαφορές του λεγόμενου «βορρά»  με τον λεγόμενο «νότο». Για το ευρωομόλογο (που ζητούν και πάλι όχι μόνο η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και πολλές ακόμα χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας και της Κύπρου) αλλά και οι περισσότεροι ευρωπαίοι οικονομολόγοι,  μεγάλες επιχειρήσεις, τράπεζες κα, δεν γίνεται συζήτηση με δεδομένη την κατηγορηματική άρνηση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και  της Αυστρίας. Όμως δεν υπάρχει συμφωνία ούτε και στο ύψος των αναγκών, των απαραίτητων πόρων ώστε να μην γονατίσει η ευρωπαϊκή οικονομία όσο διαρκεί η καραντίνα, ώστε να είναι ευκολότερη η επανεκκίνηση αμέσως μετά.

Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Λαγκάρντ) προειδοποίησε τους υπουργούς Οικονομικών που συμμετέχουν στο Eurogroup ότι η ευρωζώνη μπορεί να χρειασθεί οικονομικά μέτρα ύψους 1,5 τρισεκατομμυρίου ευρώ για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που προκαλεί η επιδημία Covid-19.
Ωστόσο, κατά την διάρκεια της τηλεδιάσκεψης των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που έληξε έπειτα από συνομιλίες 16 ωρών χωρίς συμφωνία, η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης εμφανίσθηκαν έτοιμες να υποστηρίξουν μέτρα ύψους μόλις 500 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Στην 16ωρη τηλεδιάσκεψη , η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) παρουσίασε την εκτίμηση ότι η ευρωπαϊκή οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 10% αυτό το έτος. Ούτε η ζοφερή αυτή προειδοποίηση ήταν αρκετή για να αμβλύνει τις διχογνωμίες των υπουργών Οικονομικών, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό κείμενο, κυρίως εξαιτίας της αντίστασης της Ολλανδίας, εκ μέρους του στρατοπέδου των βορείων, και της Ιταλίας.

Μάχη με πρωταγωνιστές Ιταλία και Ολλανδία

Η ιταλική κυβέρνηση που αντιμετωπίζει μια ανθρωπιστική πλέον κρίση, ζητά και πολύ περισσότερα χρήματα στο τραπέζι της οικονομίας και φυσικά ζητά και αμοιβαιοποίηση (κοινή ευθύνη) του χρέους που θα προκύψει. Κάτι που αρνείται κατηγορηματικά και με σκληρό τρόπο η Ολλανδία και πίσω απ  αυτήν το Βερολίνο , η Βιέννη, το Ελσίνκι κα
Οι Ιταλοί θέλουν μία αναφορά στην αμοιβαιοποίηση του χρέους ως ενός πιθανού μέσου για την ανάκαμψη, το οποίο θα πρέπει να αναλυθεί περισσότερο στο μέλλον. Οι Ολλανδοί λένε ‘όχι'», δήλωσε μία διπλωματική πηγή. Αξιωματούχος που συμμετείχε στις συζητήσεις δήλωσε το πρωί της Τετάρτης ( περίπου στις 7 ώρα Ελλάδας), ότι η Χάγη ήταν η μόνη που αρνούνταν να υιοθετήσει ένα κείμενο συμφωνίας των υπουργών για την έγκριση του νέου πακέτου οικονομικών μέτρων από τους 27 ηγέτες της ΕΕ. Η έκδοση κοινού χρέους αποτελεί μία γραμμή μάχης μεταξύ των χωρών του Νότου, πρωτίστως της Ιταλίας και της Ισπανίας, που έχουν οικονομικά προβλήματα και του δημοσιονομικά φειδωλού Βορρά, με αιχμή τη Γερμανία και την Ολλανδία, από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης της Ευρωζώνης πριν από μία δεκαετία.
Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Βόκπε Χούκστρα δήλωσε ότι η δημιουργία των λεγόμενων «κορονο-ομολόγων» θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας μακροπρόθεσμα από τη στιγμή που θα ξεπεραστεί η κρίση του νέου κορονοϊού. Θέση που υποστηρίζει και ο Σόιμπλε.

«Η Ολλανδία ήταν και παραμένει αντίθετη στην ιδέα των ευρωομολόγων (κάποιες φορές ονομάζονται ‘κορονο-ομόλογα’), πιστεύουμε ότι αυτό θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις για την ΕΕ», ανέφερε σε ανάρτησή του στο Twitter ο Χούκστρα, ύστερα από την αποτυχία των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης να καταλήξουν σε μια κοινή οικονομική απάντηση.  Ο Ολλανδός υπουργός επανέλαβε επίσης τη θέση της Χάγης σε ό,τι αφορά τη χρήση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). «Ο ESM είναι ένας πιστωτής ύστατης προσφυγής όταν οι χώρες αντιμετωπίζουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Κατά την άποψή μας, η χρήση αυτού του προϋπολογισμού πρέπει να συνοδεύεται από μια συγκεκριμένη μορφή προϋποθέσεων», πρόσθεσε.
Στον αντίποδα η εκπρόσωπος της ισπανικής κυβέρνησης, Μαρία Χεσούς Μοντέρο δήλωσε ότι οι Ευρωπαίοι θα αρχίσουν να χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην ΕΕ εάν αυτή δεν ενεργήσει συλλογικά στην κρίση, την οποία η Ισπανίδα αξιωματούχος συνέκρινε με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Χρειαζόμαστε τη βοήθεια άλλων χωρών και γι’ αυτό τον λόγο δημιουργήθηκε αρχικά η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, σε μια περίοδο ύστερα από έναν πόλεμο, τώρα έχουμε έναν πόλεμο απέναντι στην επιδημία», ανέφερε σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό Antena 3.
Οι ενδιάμεσες προτάσεις – ασπιρίνη του Βορρά
Οι άλλες προτάσεις που συζητούνται περιλαμβάνουν τις πιστωτικές γραμμές από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ύψους 2% του ΑΕΠ μίας χώρας ή 240 δισ. ευρώ συνολικά.
Οι όροι για την πρόσβαση σε αυτές τις πιστωτικές γραμμές παραμένουν ένα αγκάθι, αφού πρόκειται για υποχρεώσεις τύπου Μνημονίου που πρέπει να αναλάβουν οι χώρες.
Συγχρόνως προτείνεται η χορήγηση επιπλέον εγγυήσεων ύψους 25 δισ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ώστε αυτή να μπορεί να δανείσει επιπλέον 200 δισ. ευρώ στις επιχειρήσεις.
Το τρίτο μέτρο είναι η στήριξη του σχεδίου της Κομισιόν για την άντληση 100 δισ. ευρώ από την αγορά έναντι εγγυήσεων 25 δισ. ευρώ από όλες τις κυβερνήσεις της Ένωσης για την επιδότηση μισθών, ώστε οι εταιρείες να μπορούν να μειώνουν τις ώρες απασχόλησης των εργαζομένων τους αντί να τους απολύει.
Η δημιουργία ενός έκτακτου ταμείου στήριξης για ιατρικές προμήθειες και υγειονομική περίθαλψη είναι μία ακόμη πρόταση, όπως και η γαλλική πρόταση για τη δημιουργία ενός κοινού ταμείου αλληλεγγύης της ΕΕ για τη χρηματοδότηση της μακροπρόθεσμης ανάκαμψης.