του Σωτήρη Σιδέρη

Ήταν απόλυτα σίγουρο τι θα συνέβαινε μόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσε το ποσό των 11 εκατομμυρίων ευρώ για την επικοινωνιακή εκστρατεία με επίκεντρο την πανδημία. Οι παιδικές αρρώστιες της μεταπολίτευσης  λειτουργούν όπως οι ιοί. Για κάποια περίοδο βρίσκονται σε ύφεση και μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν κατακλύζουν τον κόσμο. Η σειρά γνωστή. Χρήμα στα κανάλια, δημοσκοπήσεις που δείχνουν χαώδη διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθούν οι διαρροές για εκλογές και μετά οι ερωτήσεις προς τους πολιτικούς πέφτουν βροχή.
Είναι θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για την ψυχική ηρεμία των Ελλήνων ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έπεσε στην παγίδα . Πολύ θα ήθελε ο Μητσοτάκης και ο στρατός των επικοινωνιολόγων του να σηκώσει το γάντι ο αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και να αρχίσει μια επίθεση κατά της κυβέρνησης ζητώντας εκλογές, ή μεμψιμοιρώντας για την κρίση. Ούτε το ένα έγινε , ούτε το άλλο. Ο Τσίπρας κατέθεσε προτάσεις που θα βρει μπροστά της η κυβέρνηση, όπως θα βρει μπροστά της την οικονομική κρίση, την κριτική για το πώς την διαχειρίζεται, τις αποφάσεις που θα πάρει. 

Η απάντηση του Τσίπρα σχετικά με τα σενάρια εκλογών ήταν αφοπλιστική για την ανόητη παράσταση που πήγε να στήσει η κυβέρνηση.  «Μου είναι αδιανόητο την ώρα που μετράμε νεκρούς οι σκέψεις πολιτικών, δημοσιογράφων και δημοσιολόγων να είναι σε κέρδη, οφέλη και πολιτικές αναμετρήσεις. Δεν θα ήθελα καν να μπω σε τέτοιες συζητήσεις», είπε χαρακτηριστικά.
           

Τα δύο βήματα

Το επόμενο βήμα της κυβέρνησης θα είναι η εδραίωση του προφίλ του πρωθυπουργού ως  ηγέτη που νίκησε  την πανδημία. Δεν έχει σημασία αν αυτό δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση και ίσως παραπάνω στην λίστα των χωρών με τα θύματα. Η σύγκριση καθημερινά γίνεται με τις χώρες που έχουν περισσότερα θύματα και  όχι με τις χώρες που έχουν λιγότερους νεκρούς. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία.  Το θέμα είναι το προφίλ του πρωθυπουργού γιατί αυτή την στιγμή δεν υπάρχει λόγος να γίνεται σύγκριση με το προφίλ του Τσίπρα , γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του είναι υπέρ των μέτρων, είναι υπέρ της κάλυψης των αναγκών στο ΕΣΥ, είναι υπέρ των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού , είναι υπέρ του δημοσίου συστήματος υγείας, στα οποία υπερτερεί του Μητσοτάκη.
 Για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις θα θυμούνται ότι στην αρχή της πανδημίας επιχειρήθηκε μια ανόητη και εντελώς άκυρη σύγκριση Μητσοτάκη –Τσίπρα. Δηλαδή έλεγαν οι επικοινωνιολόγοι και μέσω αυτών τα φιλικά ΜΜΕ «φαντάζεστε τι θα συνέβαινε αν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας;» η ανοησία αυτή, καθώς δεν έστεκε πουθενά αποσύρθηκε .
Ταυτόχρονα με την εδραίωση του ηγετικού προφίλ θα επιχειρείται, ως δεύτερο βήμα,  η αποδυνάμωση των θέσεων Τσίπρα. Θα αποδοκιμάζονται οι θέσεις του, θα ενοχοποιούνται οι προθέσεις του, θα υπονομεύεται το κύρος του, θα υποβαθμίζεται συνεχώς το ηγετικό του προφίλ . Η αυτοδύναμη κυβέρνησης της ΝΔ δεν φοβάται τα στατιστικά της επιδημίας, φοβάται ενδεχόμενη ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ καθώς όταν τελειώσει με το καλό αυτή η τραγωδία, θα αναδυθεί η οικονομική κρίση και ο κόσμος θα επανέλθει στα σοβαρά καθημερινά προβλήματά του.
       

Εκλογές και κόμματα

 Όπως ήδη έχει  επισημανθεί αυτή την εποχή λειτουργούν μόνο οι κυβερνήσεις. Κόμματα και κινήματα έχουν οδηγηθεί στο περιθώριο ή ίσα που λειτουργούν. Οι κυβερνήσεις παίρνουν αποφάσεις, έχουν τα ταμεία του κράτους , χρηματοδοτούν, ελέγχουν τα ΜΜΕ παράγουν έργο και το έργο τους θα κριθεί. Τα κόμματα απλά διατυπώνουν απόψεις και θέσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε αυτές προβάλλονται. Είναι μια καταιγίδα που ευνοεί παντού τις κυβερνήσεις, αλλά και είναι στο στόχαστρο, ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζουν τα προβλήματα υγείας και την οικονομική διάστασή της πανδημίας.
Δεν είναι  μόνο αυτά τα προβλήματα. Και στα κόμματα που κυβερνούν και στα κόμματα της αντιπολίτευσης οι τάσεις στο εσωτερικό τους έχουν εξαφανιστεί . Οι επιρροές του Σαμαρά και του Καραμανλή  εξαφανίστηκαν, ο Μητσοτάκης και η ομάδα του κυριαρχούν εκ των πραγμάτων, οι άλλοι απλώς περιμένουν. Το ίδιο ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Λίγα στελέχη και αυτά γέννημα –θρέμμα του κόμματος όπως ο Σκουρλέτης, ο Φίλης,  η Αχτσιόγλου ή ο Τσακαλώτος κάνουν την διαφορά .
Η λεγόμενη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε κώμα όπως και τα υποτιθέμενα στελέχη τύπου Μπίστη και άλλων θα εμπλούτιζαν και θα χάριζαν νέα δυναμική στο κόμμα. Είναι στην πρώτη γραμμή του κουτσομπολιού  σε καιρό ηρεμίας, αλλά άφαντα στην κρίση. Και δεν είναι ζήτημα προβολής των ΜΜΕ , γιατί όποιος πει σημαντικά πράγματα σίγουρα θα βρει χώρο. Στη ΝΔ ισχύει ακόμη περισσότερο αυτό. Υπουργοί ανύπαρκτοι, στελέχη που έχουν σχέδιο αυτοπροβολής, πακτωλός χρημάτων για επικοινωνία και σε ιδιώτες,  αλλά δεν είναι ικανά ούτε μια σοβαρή σκέψη να παρουσιάσουν σε μια μεγάλη κρίση.  Όλα λειτουργούν  στο πλαίσιο μιας διαχειριστικής λογικής . Ακόμη και η αντιμετώπιση της πανδημίας γίνεται με όρους καθημερινών αναγκών και όχι με βάση σχέδιο.
Ως προς τις εκλογές τα πράγματα είναι λιγότερο σοβαρά. Αν ο Μητσοτάκης, όπως λένε αποφασίσει εκλογές για το Φθινόπωρο θα χαρακτηριστεί και δίκαια ως πολιτικός τυχοδιώκτης. Γιατί αντί να εργαστεί για να οργανώσει τη χώρα , την οικονομία και την κοινωνία θα σκεφθεί τον εαυτό του με όρους εξουσιολαγνείας και όχι δημοκρατίας. Γιατί  αν ένα χρόνο μετά τις εκλογές και με την αντιπολίτευση να μην θέτει καν ζήτημα,  οδηγήσει ο ίδιος ο Μητσοτάκης τη χώρα σε εκλογές, αυτός είναι που θα χάσει. Ίσως όχι την πρώτη θέση, αλλά κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Και δεν είναι καθόλου σίγουρο , το αντίθετο μάλιστα ,  ότι θα έχει την αυτοδυναμία. Δεν θα την έχει γιατί τα οικονομικά προβλήματα θα επιδράσουν εις βάρος του. Έτσι, θα αναγκαστεί να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας, άγνωσστο με ποιόν καθώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια κόμματα θα μπουν στη βουλή  ή να ξαναπάει σε εκλογές κρατώντας τη χώρα πάνω από τις κάλπες για μήνες, κάτι που επίσης θα είναι προβληματικό. Θα είναι εις βάρος του . Η αντιπολίτευση δεν έχει τίποτα να χάσει από μια ήττα . Η ΝΔ όμως θα χάσει πολλά.
Υπό αυτό το πρίσμα η κυβέρνηση καλό θα είναι να σεβαστεί τα προβλήματα και τις αγωνίες της κοινωνίας και να εγκαταλείψει το τυχοδιωκτικό εαυτό της. Δεν μπορεί η ματαιοδοξία ορισμένων να είναι εθνικό σχέδιο.