Του Σωτήρη Σιδέρη

Οι ΗΠΑ δεν αντέδρασαν στην πρωτοβουλία της Κίνας να αναλάβει δράση για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία. Για πρώτη φορά οι Αμερικανοί δεν έστειλαν πυρομαχικά στο Ισραήλ. Η Ρωσία είναι σε διαρκείς αψιμαχίες με το ΝΑΤΟ χωρίς προοπτική διεξόδου. Η Γαλλία που φαντασιώνεται ηγετική θέση στον κόσμο και μιλάει για το ενδεχόμενο αποστολής χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία, μετά χαράς αποδέχθηκε την πρωτοβουλία του Πεκίνου και θέλει να συνεισφέρει διπλωματικά. Η  ΕΕ παραπαίει . 

Οι πόλεμοι και στη Γάζα και στην Ουκρανία και την Αφρική, γίνονται όλο και πιο κτηνώδεις, η βία κατά αμάχων, παιδιών γυναικών και ηλικιωμένων είναι παρανοϊκή. Σε αυτό το κλίμα, σε πολιτικό επίπεδο ένα γεγονός μπορεί να κλονίσει ακόμη περισσότερο τον κόσμο. Η εκλογή Τραμπ. Και σε αυτή την πολύ ευαίσθητη ισορροπία  επίκειται η συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν στις 13 Μαϊου.  Ταυτόχρονα, εντείνονται οι πιέσεις προς την Ελλάδα για αποστολή υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία και μάλιστα οι συζητήσεις γίνονται εν γνώσει της Τουρκίας. Όσο η διπλωματία καθηλώνεται, τόσο πιο μεγάλα τα αδιέξοδα. Μπορεί το Πεκίνο να κάνει τη διαφορά;

Η Κίνα επιβεβαιώνει την ισχύ της

Η κρίση στην ΕΕ θα ενταθεί το επόμενο διάστημα καθώς έρχονται οι ευρωεκλογές και στο βάθος του ορίζοντα η ανεκδιήγητη Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κάνει άνοιγμα στην ακροδεξιά για να επιβιώσει και να παραμείνει στην ηγεσία της Επιτροπής Καθόλου τυχαία κίνηση. Η σοσιαλδημοκρατία πεθαίνει και η ακροδεξιά είναι η νέα δύναμη που θα επηρεάσει την εκλογή της ηγεσίας της Επιτροπής….
Έτσι η Κίνα, θέλοντας προφανώς να επιβεβαιώσει την ηγετική θέση της  στον κόσμο και φοβούμενη ίσως και η ίδια, ο πρόεδρός της Σι Τζινπίνγκ,   ανακοίνωσε ότι σκοπεύει «να αναλάβει δράση  για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία.
«Ελπίζουμε ότι η ειρήνη και η σταθερότητα θα επιστρέψουν γρήγορα στην Ευρώπη και σκοπεύουμε να αναλάβουμε δράση με την Γαλλία και ολόκληρη την διεθνή κοινότητα για να βρούμε κατάλληλες οδούς για την επίλυση της κρίσης», αναφέρει ο Σι, σε άρθρο που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Le Figaro.
«Αντιλαμβανόμαστε την αναστάτωση που προκαλεί η ουκρανική κρίση για τους Ευρωπαίους. Η Κίνα δεν αποτελεί πηγή της κρίσης αυτής, ούτε συμμετέχει σε αυτήν», ενώ επισήμανε και τον κίνδυνο από την ρητορική περί χρήσης πυρηνικών όπλων.

Έχει τεράστιο πολιτικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της κινέζικης πρωτοβουλίας, γιατί προφανώς θα εμπλακεί με το  έναν ή τον άλλο τρόπο και η Ευρώπη. Το πρόβλημα αυτή την στιγμή για την ΕΕ, είναι  ότι έχει εκλογές που αν και ευρωεκλογές εμπεριέχουν μηνύματα εθνικών εκλογών και αυτό οφείλεται στην διαφαινόμενη αύξηση των δυνάμεων της ακροδεξιάς, με πρώτη τη Γαλλία. Υπό αυτό το πρίσμα αν η ΕΕ επιμείνει σε αυτό το ψυχροπολεμικό κλίμα έναντι της Ρωσίας και αντί να εμπλακεί με θετικό τρόπο σε διαπραγματεύσεις, ακολουθήσει την σκληρή γραμμή των ΗΠΑ, τότε μετά τις ευρωεκλογές, ίσως η κρίση στην ΕΕ επιταχυνθεί, καθώς τα αδιέξοδα θα είναι ακόμη μεγαλύτερα ενόψει των εκλογών στις ΗΠΑ το Νοέμβριο. Άλλη η προσέγγιση της Λεπέν, άλλη του Μακρόν. Άλλη του Όρμπαν και της Μελόνι , άλλη του Μητσοτάκη.  Άλλη του Τραμπ, άλλη του Μπάιντεν. Το χάος θα κυριαρχήσει.

Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το φοιτητικό κίνημα από τις ΗΠΑ δεν θα αναπτυχθεί στην Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι η ΕΕ θα έχει ομαλή πορεία. Η φον ντερ Λάιεν αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας της με τις ακροδεξιές δυνάμεις, απλά βλέπει ότι μια νέα πραγματικότητα διαμορφώνεται στην Ευρώπη. Αντί των υποχωρητικών και ανεκτικών σοσιαλδημοκρατών θα πρέπει να συνεργαστεί με την σκληρή ακροδεξιά που από θέση ισχύος πλέον δεν θα είναι καθόλου ανεκτική και δεν έχει λόγο να στηρίξει  άνευ όρων ή καθόλου, την σημερινή πρόεδρο της Επιτροπής, . Οπότε η διαφαινόμενη νέα τάξη πραγμάτων στην ΕΕ, πιθανόν να είναι πιο διαλυτική απ ότι σήμερα.
       

Η Ελλάδα σε κατάσταση παραζάλης

Το γεγονός που πήρε τα πρωτεία στην δημόσια συζήτηση το τελευταίο διάστημα δεν ήταν ούτε η ελληνική διπλωματία, ούτε κάποιες ιδέες, ούτε η εξωτερική πολιτική της χώρας. Ήταν και παραμένουν στο τραπέζι οι ωμοί εκβιασμοί των ΗΠΑ και της Γερμανίας για αποστολή και άλλων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, υπερσύγχρονων φυσικά με το πρωτοφανές επιχείρημα της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου, ότι η Ελλάδα δεν απειλείται από κανέναν, άρα δεν δικαιολογείται η μη αποστολή όπλων. Η σιωπή της κυβέρνησης είναι ταπεινωτική. Και μόνο τον χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας να κατέθετε στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα ήταν μια πολύ καλή απάντηση, συνοδευόμενη από κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς. Ωστόσο η παθητική στάση κυριαρχεί.
 
Πέραν αυτών διπλωμάτες θεωρούν πως η πίεση προς την Ελλάδα θα συνεχιστεί. Αλλά η απειλή που δέχεται η Ελλάδα από την Τουρκία, δεν είναι εύκολο να την διαχειριστεί ο πρωθυπουργός και η ΝΔ γιατί τους ξεπερνούν. Να σημειωθεί πως όλες αυτές οι συζητήσεις για μεταφορά όπλων προς την Ουκρανία ή αποστολές πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα σε άλλες αποστολές , μεταφορές αντιαεροπορικών συστημάτων στη Γαλλία ή αλλού, γίνονται ενώπιον των Τούρκων αξιωματικών στο ΝΑΤΟ και αλλού. Οπότε η Τουρκία έχει άριστη ενημέρωση για το τι ακριβώς μεταφέρεται σε πολεμοφόδια , πυραύλους και άλλα οπλικά συστήματα από τα νησιά ή αλλού, ενώ η βουλή, τα κόμματα και ο ελληνικός λαός δεν έχουν καμία επίσημη ενημέρωση. Οι διαρροές προς τον φιλοκυβερνητικό Τύπο δεν είναι επίσημη ενημέρωση.

Για παρέμβαση της Ελλάδας σε διπλωματικό επίπεδο, ούτε κουβέντα. Η χώρα δεν διαθέτει διαπραγματευτικό κύρος, ούτε έχει διακριτές θέσεις, ούτε διαθέτει ειδικό βάρος, για να εμπλακεί σε κάποια πρωτοβουλία, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Απλά παρακολουθεί σύρεται πίσω από αποφάσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας, του ΝΑΤΟ γενικότερα, χωρίς φωνή. Και αν ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι πράγματι μια αρένα για μεγάλους παίχτες, η κρίση στη Γάζα στην οποία εμπλέκονται πολλές χώρες , πολύ μικρότερες από την Ελλάδα, δείχνει τη μηδενική επιρροή της χώρας.
Υπό αυτή την οπτική η ελπίδα όλων είναι να ευοδωθεί η πρωτοβουλία της Κίνας και να αναζητηθεί διέξοδος. Για το καλό όλων...