Του Σωτήρη Σιδέρη
Λίγη ώρα πριν την έναρξη των εργασιών της συνόδου ΕΕ -δυτικών βαλκανίων (6-7 Δεκεμβρίου), ο Έλληνας πρωθυπουργός με μια αψυχολόγητη δήλωση λίγο πολύ ανήγγειλε προσφυγή στη Χάγη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αλβανία. Και μετά ακολούθησαν στιγμές διπλωματικού χάους, ειρωνείες και ένα ταξίδι στη μειονότητα που δεν έγινε ποτέ. Έγιναν πολλές δηλώσεις από τον Αλβανό ηγέτη, άλλες αιχμηρές και σαφώς κυνικές και άλλες ασυνάρτητες. Η δήλωση όμως του πρωθυπουργού προκάλεσε αίσθηση γιατί δημιουργούσε προσδοκίες, αν και οι ενημερωμένοι γνώριζαν εξαρχής ότι έγιναν για εσωτερική κατανάλωση. Ήταν απλά δήλωση -απάτη που σκόρπισε την αξιοπιστία του πρωθυπουργού στους τέσσερις αλβανικούς ανέμους, γιατί τα χειρότερα ακολούθησαν με την ματαίωση της επίσκεψης του πρωθυπουργού στα χωριά της μειονότητας με την αστεία δικαιολογία ότι έφταιγε ο καιρός. Περίπου όπως όταν ο αέρας παρέσυρε το Ουρούτς Ρέις. Της τραγελαφικής εικόνας του πρωθυπουργού , είχε προηγηθεί το άλλο βατερλό , αυτό του Νίκου Δένδια στην Λιβύη. Αλβανία και Λιβύη είναι δύο χώρες κομβικές για τα νόμιμα ελληνικά συμφέροντα και με τις δύο χώρες τα προβλήματα είναι ορατά και η πολιτική της κυβέρνησης εξόφθαλμα αποτυχημένη.
Αδύνατον να πείσει για την αλήθεια του ένας πρωθυπουργός ο οποίος αποχωρεί από τη Βουλή, επειδή δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο ίδιος δεν γνώριζε, ούτε έδωσε εντολή παρακολούθησης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Κ. Φλώρου. Ευάλωτος και πολιτικά απομονωμένος εμφανίστηκε για το θέμα των υποκλοπών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή, και αυτοί είναι οι πλέον επιεικείς χαρακτηρισμοί. Το ερώτημα του Αλέξη Τσίπρα ήταν ένα και σαφές. Παρακολουθούσε ή όχι η ΕΥΠ, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ; Ενημερώθηκε έστω εκ των υστέρων, ο πρωθυπουργός που ήταν και αρμόδιος για την Υπηρεσία; Η υπόθεση των υποκλοπών πέρα από τις εντυπώσεις, όχι μόνο δεν έχει κλείσει, αλλά ο Κ. Μητσοτάκης με την στάση του έδειξε ότι θα υπάρξει συνέχεια.
Με μια ομιλία μνημείο σύγχυσης, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά την πολιτική του ταυτότητα. Ότι δηλαδή , φιλοτέχνησε την πολιτική του προσωπικότητα πάνω σε πατριδοκάπηλα συνθήματα, στην άρνηση και την καταγγελία, χωρίς να δίνει την παραμικρή διέξοδο στα προβλήματα της Ελλάδας. Το σημαντικό στην πολιτική, σύμφωνα με το δόγμα Σαμαρά, δεν είναι να λύνει ένας ηγέτης προβλήματα, αλλά να καταγγέλλει με κηρύγματα περί πατριωτισμού όλους τους άλλους και κυρίως να γίνεται κήρυκας της εθνικής ακινησίας. Όχι στη λύση των Πρεσπών, όχι σε διάλογο με την Τουρκία, εμμονή στα περί σκευωρίας Νοβάρτις, αλλοπρόσαλλες δήθεν αναλύσεις για τις θέσεις της Ελλάδας και τον ρόλο της στην περιοχή. Μεγάλα προβλήματα που ως πρωθυπουργός δεν ακούμπησε καν. Ως προς τις υποκλοπές, αρκούσε μια απλή αναφορά αυτονόητη και χωρίς να διεκδικεί δάφνες εφυϊας. Εγκαινιάζοντας το δικό του Ίδρυμα, ο Αντώνης Σαμαράς επανέλαβε τον χειρότερο εαυτό του. Όχι ότι διαθέτει και καλύτερο.
Του Στράτου Βαλτινού
Εδώ και 3,5 χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει υψώσει μια ισχυρή διαχωριστική γραμμή με το κράτος δικαίου. Το επιβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση. Υποκλοπές, αστυνομική βία, αυθαιρεσίες, συγκάλυψη σκανδάλων και κυνισμός απέναντι στα θύματα. Όπως πολύ σωστά θυμίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης, η Ελλάδα “έχει καταδικαστεί για πράξεις αστυνομικής βίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε αριθμό ρεκόρ σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες”. Επίσης υπάρχουν και “οι τεκμηριωμένες εκθέσεις για την αστυνομική βία που παρουσιάστηκαν προχθές στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών από την Ειδική Επιτροπή του ΔΣΑ, τον Συνήγορο του Πολίτη και τη Διεθνή Αμνηστία”. Ο Νίκος Φίλης απαντούσε στην Άννα Διαμαντοπούλου μια εφεδρεία του πρωθυπουργού, κάτι σαν επικοινωνιακό μαϊντανό που εμφανίζεται όταν η κυβέρνηση έχει ανάγκη από ξέπλυμα των πάσης φύσεως πολιτικών εκτροπών του Κυριάκου Μητσοτάκη και των υπουργών του. Όμως το πρόβλημα αυτό είναι βαθύτερο καθώς το δόγμα Νόμος και Τάξη όχι μόνο έχει καταδικαστεί στη συνείδηση των πολιτών, αλλά οι εμμονές της κυβέρνησης και η πολιτική της εξάρτηση από τα ακροδεξιά μορφώματα απειλούν ενίοτε την κοινωνική ομαλότητα.
Και ξαφνικά προέκυψε θέμα αντιπαράθεσης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ με το Μέγαρο Μαξίμου. Σε δημοσίευμα του in.gr (συγκρότημα Μαρινάκη) ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορείται ο Κ. Φλώρος ότι δημιουργεί μια δική του ανεξέλεγκτη ομάδα. Και ακόμα περισσότερο ότι δρα πέρα από τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας. Κατηγορείται ότι έχει σκληροπυρηνική άποψη για τα ελληνοτουρκικά, ότι προχωρά σε ασκήσεις σε λάθος χρόνο , δίνοντας διαφορετικά μηνύματα στην Άγκυρα από αυτά που επιθυμεί ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος. Δυο λοιπόν τα θέματα: Πρώτον επικίνδυνος για την πολιτική τη χώρας; Και δεύτερον, μήπως ήταν υπό παρακολούθηση; Μήπως τελικώς είναι η κυβέρνηση επικίνδυνη για τη χώρα;