Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενισχύουν σημαντικά την στρατιωτική τους παρουσία στην Ελλάδα με νέες βάσεις διαφόρων διαβαθμίσεων και επιπέδων, από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Λιμάνια, αεροδρόμια, νέες κατασκοπευτικές δυνατότητες, θάλασσα και αέρας της ελληνικής επικράτειας παραδίδονται εν λευκώ στους Αμερικανούς. Η νέα Τροποποιημένη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας που υπέγραψαν στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου οι υπουργοί Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και Μάικ Πομπέο, εξυπηρετεί αποκλειστικά τα αμερικανικά στρατηγικά δόγματα που διαρκώς μεταλλάσσονται: από τον ωμό ιμπεριαλισμό του Βιετνάμ και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, περάσαμε στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, στους υβριδικούς πολέμους κατά μη αρεστών ηγετών όπως ο Μαδούρο και τώρα σε αντιρωσικό και αντικινεζικό μέτωπο που απαιτεί νέες επεξεργασίες γιατί είναι ισχυροί αντίπαλοι, όπως και το Ιράν.
Σύννεφα εμφανίστηκαν στις σχέσεις Λευκωσίας-Αθήνας αμεσως μετά τις εκλογές, λόγω της διαφορετικής τακτικής-πολιτικής που θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε οτι αφορά την αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων. Τα σύννεφα είχαν εμφανιστεί απο τον Ιούλιο, όμως τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκε και δημοσίως η δυσαρέσκεια της Λευκωσίας με αρθρα και δηλώσεις. Η αφορμή δόθηκε μετά την ηχηρή απουσία των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου στη Λευκωσία, με αφορμή τον εορτασμό της επετείου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τον Οκτώβριο του 2017, μετά από 16 χρόνια, τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη είχαν πετάξει πάνω από την Κύπρο σε μια συμβολική κίνηση, στέλνοντας ένα σαφέστατο μήνυμα τόσο στην Τουρκία, όσο και στη διεθνή κοινότητα. Αυτό επαναλήφθηκε και το 2018.
Ύφος αυταρχικό, που δεν μπορεί να κρύψει τον πανικό για τον αυξανόμενο αριθμό μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στη χώρα μας, είναι η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης μπροστά σ αυτή την πρώτη πραγματικά σημαντική κρίση που αντιμετωπίζει.
Το ανησυχητικό είναι ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του μιλάνε απευθυνόμενοι στους ψηφοφόρους τους, λόγια που είναι μακριά από την πραγματικότητα , που δεν έχουν σχέση με την διαχείριση του προβλήματος. Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ερώτηση του Γιάννη Βαρουφάκη, ανέδειξε όλο το αλαλούμ που επικρατεί στην κυβέρνηση λόγω της «βόμβας» που δημιουργήθηκε στη Μόρια. Προσπαθούν να ελαφρύνουν τη Μόρια, πανικόβλητοι χωρίς να γνωρίζουν πως. Αλλάζοντας (ή προσπαθώντας να αλλάξουν) την νομοθεσία, θεωρητικολογώντας περί προσφύγων και μεταναστών, πιστεύουν ότι θα μειώσουν τον αριθμό των χιλιάδων ανθρώπων που φτάνουν από τα τουρκικά παράλια.
Ομόφωνη ήταν η έγκριση της Πολιτικής Διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ από την Κεντρική Επιτροπή το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου. Με την ανάγνωση των πρώτων γραμμών του κειμένου αποκαλύπτονται οι λόγοι της ομόφωνης έγκρισης. Η Διακήρυξη θυμίζει το κινηματικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ και καθόλου το κυβερνητικό. Δεν πρόκειται φυσικά για κενό πολιτικής μνήμης , αλλά για μια προσπάθεια επανασυγκόλησης του ΣΥΡΙΖΑ με τις ρίζες του, ακόμη και αν αυτή γίνεται σε επίπεδο Διακήρυξης και όχι πολιτικής πρακτικής. Οπότε , η Κεντρική Επιτροπή ενέκρινε ένα κείμενο για το αύριο του κόμματος που θυμίζει Ιδρυτική Διακήρυξη και όχι ένα κείμενο συνέχειας με τα σωστά και τα λάθη της διακυβέρνησης.
Σε όλους τους τόνους και από όποιο βήμα βρίσκει μπροστά της, η κυβέρνηση δηλώνει ότι το μεταναστευτικό είναι τόσο σοβαρό ζήτημα που αδυνατεί να σηκώσει μόνη της η Ελλάδα.
Το ίδιο φυσικά λένε πολλές χώρες από τη Σουηδία που επίσης σηκώνει μεγάλο βάρος χωρίς να ωρύεται , μέχρι τις χώρες της Μεσογείου. Ωστόσο μόλις πρόσφατα εκδηλώθηκε πρωτοβουλία και υπήρξε προκαταρκτική συμφωνία τεσσάρων χωρών, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Μάλτας για την κατανομή μεταναστών και προσφύγων που θα υποβληθεί προς έγκριση από το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το ευρωπαϊκό συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο τις 8 Οκτωβρίου.