του Σωτήρη Σιδέρη

Σε όλους τους τόνους και από όποιο βήμα βρίσκει μπροστά της, η κυβέρνηση δηλώνει ότι το μεταναστευτικό  είναι τόσο σοβαρό ζήτημα που αδυνατεί να σηκώσει μόνη της η Ελλάδα.
Το ίδιο φυσικά λένε πολλές χώρες από τη Σουηδία που επίσης σηκώνει μεγάλο βάρος χωρίς να ωρύεται , μέχρι τις χώρες της Μεσογείου. Ωστόσο μόλις πρόσφατα εκδηλώθηκε πρωτοβουλία και υπήρξε προκαταρκτική συμφωνία τεσσάρων χωρών, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Μάλτας για την κατανομή μεταναστών και προσφύγων που  θα υποβληθεί προς έγκριση από το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το ευρωπαϊκό συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο τις 8 Οκτωβρίου.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν εκλήθη να συμμετάσχει στην συμφωνία αυτή, αλλά έχει την συμπάθειά τους προφανώς . Ο κ. Μητσοτάκης και από το βήμα του ΟΗΕ και όπου βρεθεί  ζητάει την συμπαράσταση της ΕΕ και επίσης ζητά ενίσχυση της συνεργασίας με την Τουρκία για να συγκρατηθούν οι ροές. Κατά έναν παράδοξο για την διεθνή διπλωματία τρόπο, οι εκβιασμοί της Τουρκίας συνήθως είναι αποτελεσματικοί, ενώ η Ελλάδα απλά διαμαρτύρεται ή εκλιπαρεί.
Λόγω της διεθνούς δημοσιότητας που έχει πάρει το πρόβλημα και παρά το ουσιαστικό πάγωμα των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία, η ΕΕ παραμένει παθητική τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται στην επιθετική στάση της  ευρωπαικής ακροδεξιάς που έχει ήδη αλλάξει το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη.
       

Η Ελλάδα να αντιδράσει

Αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι άοπλη, έχει τον δικό της τρόπο, είτε να αιτηθεί, είτε να πιέσει , ακόμη και να εκβιάσει καταστάσεις , όπως κάνουν όλες οι χώρες για τα συμφέροντά τους . Όπως έγινε  γνωστό  οι υπουργοί Εσωτερικών της Γερμανίας Χορστ Ζέεχοφερ και της Γαλλίας Κριστόφ Καστανέρ θα επισκεφθούν Άγκυρα και Αθήνα, μαζί με τον απερχόμενο επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Δημήτρη Αβραμόπουλο . Αποστολή τους, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, είναι να εκφράσουν στην τουρκική κυβέρνηση τη δυσαρέσκειά τους για τον τρόπο που εφαρμόζει τη συμφωνία που έχει συνάψει με την ΕΕ για το μεταναστευτικό. Θα ασκήσουν όμως πιέσεις και στην ελληνική κυβέρνηση, ώστε να επιταχύνει τη διαδικασία επαναπροώθησης των μεταναστών από τα ελληνικά νησιά στην Τουρκία. Οι ίδιες πληροφορίες ανέφεραν ότι το Βερολίνο είναι έτοιμο να προσφέρει τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα.

Ο πραγματικός στόχος είναι να πιεστεί η Ελλάδα  και  όχι η Τουρκία. Και ενώ με την Μάλτα και την Ιταλία έχουν συνάψει συμφωνία για κατανομή μεταναστών , στην Ελλάδα θέλουν απλά να δώσουν τεχνική βοήθεια, ώστε να παραμένουν στη χώρα μας οι μετανάστες. Φυσικά και είναι ευπρόσδεκτη η τεχνική βοήθεια, αλλά είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με την όξυνση του πολιτικού προβλήματος γύρω από το μεταναστευτικό και όχι της τεχνικής πτυχής του. Γιατί αν το Παρίσι  και το Βερολίνο ήθελαν πραγματικά να πιέσουν την Τουρκία,  έχουν απεριόριστες δυνατότητες να το κάνουν και διμερώς και συλλογικά μέσω της ΕΕ και η Τουρκία να έχει τόσο μεγάλο κόστος που να αναγκαστεί άμεσα να αναδιπλωθεί.

Κατά συνέπεια η Ελλάδα μένει στο περιθώριο γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να αναλάβει δικές της πρωτοβουλίες, αδυνατεί να πιέσει τους Ευρωπαίους. Ως πρώτη κίνηση , μπορεί η Αθήνα να ζητήσει την ένταξή της στην συμφωνία της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Μάλτας διαφορετικά να την μπλοκάρει . Και αν  δεν μπορεί να την μπλοκάρει ας πάει στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 17-18 Οκτωβρίου και να θέσει βέτο στη διεύρυνση της ΕΕ , (τουλάχιστον για την Αλβανία με την οποία έχουμε και άλλες εκκρεμότητες) για την οποία τόσο φλέγεται το Βερολίνο ή σε άλλα θέματα που προωθούν άλλες χώρες, ώστε να γίνουν πιο συνεργάσιμες με την Ελλάδα. Αν θέλει η Αθήνα να πιέσει τα εργαλεία υπάρχουν. Πολιτική βούληση και ικανότητα διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει . Και όσο η ελληνική κυβέρνηση θα σέρνεται χωρίς λόγο , χωρίς σχέδιο και χωρίς αποφασιστικότητα, τόσο θα οξύνονται τα προβλήματα της χώρας.