«Το αβυσσαλέο μίσος της επίσημης ελληνικής εκκλησίας, συνάντησε την εκλογική αγωνία της κυβέρνησης η οποία έβαλε ένα εγκάθετο σχήμα στο ΔΣ με επικεφαλής μια εφοπλιστή». Με την φράση αυτή ο Θρ. Κονταξής, δικηγόρος του πατέρα Αντώνιου, της "Κιβωτού του Κόσμου" εδωσε την δική του εξήγηση για τα αίτια της όλης υπόθεσης, τονίζοντας ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν ούτε διώξεις ούτε κατηγορίες απο την πλευρά της Δικαιοσύνης, αλλά μόνο δια της δημοσιότητας.
"Ας προσέχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι συμβάλλουν στην δόμηση κατηγορητηρίου" συμπλήρωσε ο κ. Κονταξής.
Τα όσα είπε, ξαναθέτουν ένα σημαντικό θέμα και ένα φαινόμενο των τελευταίων χρόνων.
Ο πατέρας Αντώνιος "καταδικάζεται" δια της δημοσιότητας πριν καν απαγγελθούν κατηγορίες ή κληθεί ο ίδιος και οι συνεργάτες του, να δώσουν εξηγήσεις στην Δικαιοσύνη. Και το ακόμα εκπληκτικότερο είναι, ότι πριν γίνουν οποιοσδήποτε δικαστικές ενέργειες σε βάρος του Αντώνιου και του ΔΣ της "Κιβωτού", η κυβέρνηση αλλαξε το ΔΣ. Εκδίωξε τον Αντώνιο και έφερε νέο ΔΣ στο όνομα των ελέγχων και της διαφάνειας. Αν αυτό είχε συμβεί σε μια επιχείρηση θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Ο οικονομικός έλεγχος σε μια επιχείριση ή οργανισμό δεν σημαίνει αυτομάτως εκδίωξη του ΔΣ.
Ναι, πράγματι πρόκειται για παιδιά, η ασφάλεια των οποίων προηγείται . Βεβαίως έπρεπε να διερευνηθούν οι καταγγελίες, ακόμα και αν ήταν μία και μοναδική. Όμως τα γεγονότα τρέχουν απο τις αρχές του καλοκαιριού και ακόμα δεν έχουν απαγγελθεί καταγγελίες.
Το ανησυχητικό είναι οτι η δημοσιότητα γίνεται δια της διοχέτευσης στοιχείων. Οι έρευνες έχουν ξεκινήσει, το θέμα δεν κουκουλώνεται. Αν κάποιος θέλει να αποκρύψει ενα γεγονός, τότε πράγματι η δημοσιογραφία, η δημοσιότητα ειναι όπλο. Εδω όμως έχουμε ένα αλλο φαινόμενο.
Διαρρέονται στοιχεία πριν ξεκινήσουν διαδικασίες δικαστικές. Με την κοινή γνώμη να φτάνει σε οριστικά συμπεράσματα, ωστε να δικαιολογούνται οι ενέργειες των αρχών. Και αυτό είναι επικίνδυνο. Για όλους. Δια της δημοσιότητας με στοιχεία που δίνονται (απο ποιόν άραγε;) στα ΜΜΕ, έγιναν "διώξεις" και φτάσαμε και στην "καταδίκη".
Ενα απλό παράδειγμα: Μαθαίνουμε για τα εκατομμύρια σε λογαριασμούς της "Κιβωτού" με υπόνοιες για κατάχρηση και παράνομο πλουτισμό. Κανείς δεν είπε ποιο είναι το κόστος λειτουργίας του Οργανισμού. Αν υπάρχουν 10 εκ. έσοδα πόσα είναι τα έξοδα; 5 εκ, ή 11 εκ; Αυτό μόνο για την λογική εξήγηση των πραγμάτων και για μια πραγματική δημοσιογραφική έρευνα.
Γίνεται όμως καταδίωξη και οχι αποκάλυψη της αλήθειας
Η πρακτική με συνδικαλιστές αστυνομικούς να εξηγούν τα πάντα, τα κατηγορητήρια για υποψήφιους δολοφόνους ή για υποψήφιους καταχραστές, μας προβληματίζει.
Η μέθοδος στρέφεται κατα της κοινωνίας συνολικά.
Να ερευνηθεί ο Αντώνιος και κάθε Αντώνιος. Απο τις αρχές, απο τους εισαγγελείς , οχι με την μέθοδο της αποδήμησης ανθρώπων και οργανισμών.