Ο ευρωατλαντικός συνασπισμός (όρος με τον οποίο αναφέρομαι συλλογικώς στο ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και θεσμούς παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, όπως λ.χ. το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα) έχει πολεμήσει εναντίον του σοβιετικού κομμουνισμού και εναντίον του εθνικισμού/φασισμού, όχι χάριν της πνευματικής και πολιτικής απελευθέρωσης της ανθρωπότητας, αλλά για να επιβάλλει ένα δικό του, ευρωατλαντικό, μοντέλο ολιγαρχίας σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο σημερινός, μετασοβιετικός και μεταδιπολικός κόσμος κυβερνάται από μια μυριάδα πολυεθνικών εταιρειών και χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων που ανήκουν σε ένα δίκτυο ιδιωτικών οργανώσεων στρογγυλής τραπέζης το οποίο εκτείνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Υπάρχει, πράγματι, μια διεθνής άρχουσα ελίτ η οποία οικοδομεί μια οικονομικοεπιχειρηματική αυτοκρατορία εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα και η οποία καταπολεμά συστηματικά κάθε απόκλιση από την ατζέντα της.
Η πρώτη θεσμική προσπάθεια να παραμεριστεί το Eurogroup και η επιρροή που ασκεί ο Σόιμπλε σε αυτό και να ληφθεί πολιτική απόφαση ώστε να διασωθούν και η Ελλάδα και η ΕΕ έγινε την Πέμπτη 18 Ιουνίου με την απόφαση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ να συγκαλέσει σύνοδο κορυφής των χωρών της Ευρωζώνης.
Σε νέα φάση εισέρχονται οι αμερικανικοί σχεδιασμοί για την περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, προετοιμάζονται για εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Τζιχαντιστών και στην Λιβύη μετά την Συρία και ήδη , σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν ζητήσει σχετικές διευκολύνσεις από την ελληνική κυβέρνηση.