Του Σωτήρη Σιδέρη

Έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από τις εκλογές, η κυβέρνηση έχει τα προβλήματά της, όπως και η χώρα και η ΝΔ , καθηλωμένη στις προσωπικές στρατηγικές, αποϊδεολογικοποιημένη και αποξενωμένη από την κοινωνία,  αδυνατεί να συλλάβει ακόμη και μετά από μια συντριπτική ήττα, τα μηνύματα των  καιρών.
Ο κ. Σαμαράς στις συχνές και μακριά από τη δημοσιότητα συναντήσεις του με τον κ. Καραμανλή δείχνει να τον εκλιπαρεί να παραμείνει στην ηγεσία της ΝΔ. Αν εξαιρέσουμε την εξάρτηση των Ελλήνων πολιτικών από κάθε μορφής εξουσία, είναι εντελώς άγνωστος ο λόγος για τον οποίο η ΝΔ πρέπει να διατηρήσει τον κ. Σαμαρά στην προεδρία του κόμματος.

Ο πρώην πρωθυπουργός , ένας ακροδεξιός πολιτικός με μειωμένες ηγετικές ικανότητες, εκλεκτός της διαπλοκής, ξένος με τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά της ΝΔ, επιδίωξε , δημιουργώντας ένα ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο στην κυβέρνηση , να υποβοηθήσει την πτώση της , υιοθετώντας ένα νέο μνημόνιο. Αυτό είναι αλήθεια. Όμως είναι επίσης αλήθεια, ότι καμία κυβέρνηση στην μεταπολίτευση δεν έπεσε επειδή την πίεσαν οι αντίπαλοι. Στο σύνολό τους οι κυβερνήσεις κατέρρευσαν πρώτα στον λαό και μετά στην κάλπη, ας το έχει υπόψη του ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό.
Είναι όμως εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με τη ΝΔ, τον κ. Σαμαρά, τον κ. Καραμανλή, την κ. Μπακογιάννη και άλλους. Πλησιάζουμε τις 40 ημέρες μετά τις εκλογές και κανείς από όλους αυτούς, τους θεωρούμενους κορυφαίους του κόμματος, δεν έγραψε μια ανάλυση, δεν έκανε μια ομιλία σε κομματικό ή εθνικό ακροατήριο για να μιλήσει για τη χώρα, τη ΝΔ και το μέλλον της δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα. Προφανώς δεν τους ενδιαφέρουν οι αναλύσεις, οι αυτοκριτικές και η μελέτη των σύγχρονων ιδεολογικών ρευμάτων, η αποσύνδεση της ΝΔ από τις ακροδεξιές τάσεις του κ. Σαμαρά , η οικοδόμηση ενός νέου δεξιού, ευρωπαικού κόμματος και τι σημαίνει στις σημερινές συνθήκες,  σύγχρονο ευρωπαικό κόμμα. 0ύτε κανείς στη ΝΔ προτίθεται να ανοίξει μια συζήτηση για τον πολιτικό και ιδεολογικό εκφυλισμό της ΝΔ και να αναφέρει για παράδειγμα τις τεράστιες ευθύνες όλων αυτών που σήμερα εμφανίζονται πρωταγωνιστές .
Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση αυτής της συνένοχης σιωπής στη ΝΔ είναι η περίπτωση του Κώστα Καραμανλή. Ο οποίος ως πρωθυπουργός έφερε την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, συνέβαλε στην χρεοκοπία της χώρας ,  υπήρξε ο πρωθυπουργός της εθνικής ακινησίας στην εξωτερική πολιτική, ο πρωθυπουργός της μηδενικής παραγωγής πολιτικής και ιδεών στην εσωτερική πολιτική, ενώ ως πρόεδρος της ΝΔ καθήλωσε το κόμμα του, οδηγώντας το τελικό στην συντριπτική ήττα του 2009. Αυτός ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται ως «εθνικό κεφάλαιο» από τους «καραμανλικούς» διαπράττοντας ένα ακόμη λάθος. Το πρώτο λάθος ήταν ότι τον στήριξαν για να γίνει πρόεδρος της ΝΔ και πρωθυπουργός, το δεύτερο ήταν ότι τον άφησαν να κυβερνήσει όπως κυβέρνησε εγκαταλείποντας πανικόβλητος την πρωθυπουργία προκηρύσσοντας εκλογές ώστε αντί να σώσει τη χώρα να σώσει τον εαυτό του και τώρα διαπράττουν ένα ακόμη λάθος προλειαίνοντας το έδαφος για την επιστροφή του.
Όπως δεν έγινε καμία αυτοκριτική στη ΝΔ για την καταθλιπτική εθνικά και κοινωνικά πρωθυπουργική θητεία του κ. Καραμανλή, έτσι δεν έγινε για την θητεία του κ. Σαμαρά. Η ΝΔ κλείνει τον κύκλο της και όσοι νομίζουν ότι νεκρανασταίνοντας τα πολιτικά ερείπια του κ. Καραμανλή θα γίνουν αποδεκτοί από τον λαό, κάνουν λάθος. Η μεγάλη ανατροπή που συντελέστηκε από το 2012 και μετά, αφορά και τον κ. Καραμανλή και την κ. Μπακογιάννη και τον κ. Σαμαρά .
Μοναδική ελπίδα για την ανασυγκρότηση της δεξιάς στην Ελλάδα είναι ένα άλλο κόμμα, με άλλο ηγέτη, με νέα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα μιλήσει με σθένος για τα εγκληματικά λάθη και παραλείψεις των προηγούμενων ετών. Διαφορετικά, τα ίδια πρόσωπα, χρεοκοπημένα τα ίδια , θα περιφέρονται σε μια χρεοκοπημένη Ελλάδα, ζώντας από τις σάρκες ενός λαού που τους πίστεψε, τους στήριξε, τους ανέδειξε και απλά τον πρόδωσαν. Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους η ΝΔ είναι ένας πολιτικός οργανισμός σε πλήρη ανυποληψία, έρμαιο εξουσιομανών πολιτικών που θέτουν στο επίκεντρο τον προσωπικό τους ρόλο στο κόμμα και όχι την χώρα και την κοινωνία.