Γλείφοντας τον Τραμπ, γελοιοποιώντας τις παρελάσεις

Σπύρος Σουρμελίδης

Μέσα σε λίγες ώρες ξαναζήσαμε  εποχές γελοιοποίησης κάθε έννοιας εθνικού αισθήματος ή διπλωματίας,.  Ενα συνθημα που δεν εκανε καν ρίμα υβριστικό για την Τουρκία, που θύμιζε συγχρόνως το αίτημα του ΄50 για ένωση  της Κύπρου με την Ελλάδα, που φώναξαν τα τμήματα του Ναυτικού στην παρέλαση  της  25ης  Μαρτίου,  εκθειαστηκε ακόμα και από βουλευτές της ΝΔ, ως δήθεν έκφραση του εθνικού φρονήματος των ενόπλων δυνάμεων. Λίγες ώρες πριν, στην Ουάσιγκτον, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Ελπιδοφόρος, στην γιορτή που γίνεται στον Λευκό Οίκο για  την ελληνική επανάσταση του 1821, ξεπέρασε κάθε προηγούμενη μπαρούφα για τον φιλελληνισμό των αμερικανών Προέδρων. Ετσι απο τον …Μπαιντενόπουλο, φτάσαμε στον Μέγα Κωνσταντίνο. Παρομοιάζοντας των Τραμπ με τον ιδρυτή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. 

πλήρες κείμενο

Κυβερνητικός εκπρόσωπος: αμνήμων ή προβοκάτορας ;

Στα όρια της παράκρουσης έχει φθάσει η κυβέρνηση κάθε φορά που καλείται να σχολιάσει τον Τσίπρα ή γενικότερα την Αριστερά. Με αφορμή το γνωστό άρθρο του πρώην πρωθυπουργού για την εξωτερική πολιτική, ρωτήθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχετικά με το ενδεχόμενο επιστροφής του Τσίπρα στην ενεργό δράση. Η απάντησή του είναι κυριολεκτικά για τα πανηγύρια.

Αλλά, αν δεν το έκανε από αφέλεια, είναι και μια ομολογία μίσους κατά του Αντώνη Σαμαρά και  της Ντόρας Μπακογιάννη που διαγράφηκαν και επέστρεψαν στη ΝΔ. Οπότε η γεμάτη αλαζονεία και ειρωνεία φράση του  για “επιστροφές, καταστροφές”, αφορούν κορυφαίους της ΝΔ και όχι τον Αλέξη Τσίπρα. Κυριολεκτικά και πολιτικά. Και εξηγούμαστε:

πλήρες κείμενο

Μητσοτάκης ή Ζωή; ιδού το χάος

 Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο  Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει το κράτος σαν Ανώνυμη Εταιρεία και τους θεσμούς σαν ιδιωτικούς μηχανισμούς ικανοποίησης συμφερόντων, υπεράνω βουλής και νόμων. Είναι απλά παράγοντας πολιτικής ανωμαλίας και διάβρωσης της δημοκρατίας. Η  Ζωή Κωνσταντοπούλου, αντιμετωπίζει την πολιτική σαν αίθουσα δικαστηρίου και  στη βουλή, αγορεύει αντί να καταθέτει το σχέδιό της, το πρόγραμμά της, την πολιτική της . Μια Πλεύση Ελευθερίας που δεν λειτουργεί ως κόμμα αλλά ως δικηγορικό γραφείο. Καθόλου τυχαίο ότι δεν έχει κάνει καν ιδρυτικό συνέδριο, δεν έχει εκλέξει όργανα, δεν λειτουργούν επιτροπές, δεν παράγει πολιτική. 

Πρόκειται για ένα μονολιθικό, μονοπρόσωπο κόμμα που ερμηνεύει  τις δημοσκοπήσεις  ως αποδοχή του προσώπου και όχι του κόμματος. Που διεκδικεί μάλιστα θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δηλαδή η σύνδεση με την κοινωνία, δεν είναι σύνδεση με βάση αρχές , αξίες και θέσεις, αλλά προβάλλεται ως σχέση ψηφοφόρων -προσώπου.
Υπό την πίεση των άλλων κομμάτων, η Κωνσταντοπούλου λέει ότι θα κάνει πρόγραμμα. Ποιος θα το γράψει, που θα συζητηθεί και που  ψηφιστεί; Έντεχνα, από πλευράς Μητσοτάκη καλλιεργείται το δίλημμα μέσω των δημοσκοπήσεων,  Μητσοτάκης ή Ζωή, που αποτελεί επικαιροποιημένη εκδοχή του Μητσοτάκης ή χάος. Αλλά η απάντηση είναι αυτονόητη. Μητσοτάκης ή Ζωή, ιδού το χάος…

πλήρες κείμενο

Ο Σταμάτης Μαλέλης και η ξεφτίλα της Κεντροαριστεράς !

Του Στράτου Βαλτινού

 Μένουμε άναυδοι διαβάζοντας ότι “ο εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων” Σταμάτης Μαλέλης είπε ότι ετοιμάζεται νέος φορέας της Κεντροαριστεράς, ίσως και  με εμπλοκή Τσίπρα και μάλιστα ο εν λόγω έχει αναλάβει και πρωτοβουλία που θα παρουσιάσει , λέει , σύντομα.  Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκρουστικό, τίποτα πιο προσβλητικό ούτε για τη δημοσιογραφία, ούτε για την Αριστερά, έστω και την Κεντροαριστερά, να εμφανίζεται ένα δημοσιογραφικό μελάνωμα ως προπομπός και κινητήριος δύναμη μιας νέας ιδέας, μιας νέας παράταξης σε μια ρημαγμένη πολιτική Αριστερά . Μάλλον με αναγγελία πολιτικής κηδείας ακούγεται.  Το εντυπωσιακό είναι ότι έχει και συνοδοιπόρους !. Τόσο χαμηλά δηλαδή..

πλήρες κείμενο

Ο Αλέξης Τσίπρας στο δρόμο για την Ιθάκη;

Του Σωτήρη Σιδέρη


Οι διακηρύξεις και οι πυξίδες των πολιτικών, έχουν μια αποστολή:  να γίνουν αποδεκτές από το λαό , όταν μάλιστα ζητείται η αλλαγή σελίδας στην πολιτική ζωή της χώρας.  Απαιτούν  όμως , έναν πολιτικό φορέα, ένα κόμμα που θα ασπαστεί το περιεχόμενό τους και θα τις καταστήσουν πολιτικό πρόγραμμα. Το κείμενο του Αλέξη Τσίπρα  υπό τον τίτλο “ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ!” είναι μια προσεκτική προσέγγιση των νέων συνθηκών,  διεθνώς . Έχει Αριστερή απόχρωση και προκαλεί την κυβέρνηση σε αντιπαράθεση. 

Είναι όμως λάθος να λέγεται ότι είναι ένα σχέδιο. Αν  το κείμενο αυτό υιοθετηθεί στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το Μάιο και αποτελέσει τον πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής, τότε θα είναι σχέδιο.  Ο Τσίπρας, έγραψε για τις ανησυχίες του,  αθροίζει πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά , προς το παρόν το κόμμα του έστω,  δεν το υιοθέτησε, ούτε διαφώνησε φυσικά. Το μόνο βέβαιο προς το παρόν είναι ότι, ο Τσίπρας φλέγεται από την επιθυμία ενεργητικής εμπλοκής στην πολιτική σκηνή, αλλά υπό όρους και αυτό τον κάνει προσεκτικό.   Από την άλλη, η  αντίδραση της κυβέρνησης ήταν αξιοθρήνητη. Ένα απολίθωμα του 2015, περιθωριοποιημένη από τις διεργασίες των μεγάλων χωρών, σε διπλωματικό κώμα. Άρα το κείμενο Τσίπρα, μόνη της η κυβέρνηση το ωθεί στο μέλλον.  

πλήρες κείμενο

Η Zωή …εν μέσω γενικής αμφισβήτησης

Σπύρος Σουρμελίδης

Εποχή αβεβαιότητας και αμφισβήτησης. Αβεβαιότητα για τα προς το ζειν,  αβεβαιότητα πρωτίστως των νέων για το πως θα επιβιώσουν, αβεβαιότητα  για το αύριο. Αμφισβήτηση για τους θεσμούς, αμφισβήτηση των προθέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μεγάλες κοινωνικές ομάδες αναζητούν λύσεις αντισυμβατικές και μη δοκιμασμένες στην διακυβέρνηση της χώρας.  Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, στην προσπάθεια του να αποφύγει τις ευθύνες του, με το επιχείρημα “όλοι φταίμε” έχει δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη αμφισβήτηση, πρωτίστως της διακυβέρνησης του.  Προκαλώντας συγχρόνως μεγαλύτερη ζημιά στην πολιτική σκηνή. Ολοι αμφισβητούν όλους. Οσες φορές αυτό έχει συμβεί στην ιστορία, οδηγεί στην γενική απαξία, με ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο να ανοίξει ο δρόμος για ακραίες επιλογές.  

πλήρες κείμενο