Του Στράτου Βαλτινού
Μια νέα δεξιά, βγαλμένη από τα πλέον σκοτεινά χρόνια της ιστορίας της φαίνεται να οικοδομείται εντός και εκτός βουλής. Δεν είναι μόνο οι υποκλοπές, όπου η λογική του παρακράτους κυριάρχησε επί του κράτους δικαίου, είναι και τα Τέμπη και όλα τα άλλα προβλήματα, ακρίβεια, στέγη, ανισότητες, μισθοί, πελατειακό σύστημα που φουντώνουν την λαική οργή. Η τραγωδία των Τεμπών όμως ξεχωρίζει γιατί προκάλεσε όλο το λαό. Όταν ο πρωθυπουργός κατάλαβε ότι χάνει τον έλεγχο και υποκλίσεις έκανε, είπε ότι ίσως κάτι παράνομο μετέφερε το τρένο , αλλά δεν ήξερε τι ακριβώς και παραδέχθηκε το κουκούλωμα στην Εξεταστική Επιτροπή.
Ξαφνικά ανέτρεψε τα πάντα, στην συνέχεια, έγινε επιθετικός, ζήτησε Προανακριτική. Η ΄Προανακριτική έγινε, αλλά την έκλεισε αυθημερόν με δεύτερο πραξικόπημα. Ο πρωθυπουργός των αρίστων, χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό, χωρίς ίχνος σεβασμού στον κοινοβουλευτισμό, βούλιαξε στα βουρκόνερα της σήψης. Ο ανεκδιήγητος Τριαντόπουλος έστειλε ένα σημείωσε τριών παραγράφων, ο Κώστας Καραμανλής σαν να ζει σε μυστικό τόπο, έχοντας ασυλία και ένας πρωθυπουργός σε πολιτική καταστολή. Η επιστροφή στην κακόφημη δεξιά είναι η νέα τάξη πραγμάτων.
Προκαλεί τεράστια ερωτηματικά η στάση του Μητσοτάκη. Όταν προκαλούσε την αντιπολίτευση να καταθέσει πρόταση για την Προανακριτική Επιτροπή, είχε έτοιμο το σχέδιο για την προστασία του Τριαντόπουλου. Ο οποίος ανακοίνωσε την παραίτησή του από τη θέση του υφυπουργού για να τεθεί στη διάθεση της Προανακριτικής. Μετά ανακοίνωσε ότι δεν θέλει να χάσει το χρόνο του στη βουλή και δήλωσε ότι επιθυμεί να δικαστεί από το φυσικό δικαστή. Μα γιατί δεν το έλεγαν από την αρχή. Γιατί όλο αυτό το θέατρο; προφανώς επειδή μόνο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη….
Και όμως , όχι μόνο οι δημοσκοπήσεις, αλλά και η λαική καταιγίδα της 28ηςΦεβρουαρίου επιβεβαίωσαν ότι ο Μητσοτάκης κλονίζεται πολιτικά και ηθικά και ότι στα μάτια του ελληνικού λαού, είναι ένοχος συγκάλυψης. Είναι όμως απτόητος. Ξέρει ότι αυτή η υπόθεση τον καταστρέφει πολιτικά, αλλά εμμένει στην ίδια τακτική. Γιατί το κάνει; ίσως γιατί είναι πραγματικά ένοχος συγκάλυψης και αν παραπεμφθούν υπουργοί, π.χ. ο Καραμανλής θα τον συμπαρασύρουν στον βούρκο τους. Επομένως, προτιμά να παραμείνει πιστός στην ιδεοληψία της δεξιάς, ότι δεν ευθύνεται ποτέ για τίποτα στη χώρα, παρά να απαιτήσει δικαιοσύνη. Αλλά ό,τι κάνει στρέφεται εναντίον του...
Στη βουλή, που πλέον έχει υποταχθεί πλήρως στο σύστημα Μητσοτάκη -ΝΔ, διαδραματίστηκαν σκηνές ντροπής και απαξίωσης βασικών κανόνων του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας. Αφού αναγνώστηκε το υπόμνημα -τηλεγράφημα του Τριαντόπουλου, η κυβερνητική πλειοψηφία κήρυξε λήξη εργασιών, παρά τις έντονες και σφοδρές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Επίσης, αρνήθηκε να θέσει σε ψηφοφορία το αίτημα της αντιπολίτευσης για κλήτευση μαρτύρων πριν από το υπόμνημα του πρώην υφυπουργού,ε ενώ απέρριψε το αίτημα της Μαρίας Καρυστιανού για δήλωση στήριξης της κατηγορίας και για κλήση ως μάρτυρα ακόμη και του πρωθυπουργού.
Κατά τη ΝΔ μετά το Υπόμνημα του κ. Τριαντόπουλου δεν χρειάζεται καμία άλλη προανακριτική πράξη, όπως καταθέσεις μαρτύρων ή μελέτη εγγράφων και μπορεί να παραπεμφθεί η υπόθεση στο πενταμελές δικαστικό συμβούλιο,
Πλέον, τα κόμματα καλούνται στις 4 Απριλίου να καταθέσουν τις θέσεις τους για τη σύνταξη πορίσματος, οι οποίες θα συζητηθούν τη Δευτέρα 7 Απριλίου στην τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής.
Ο Τριαντόπουλος δηλώνει αθώος, όταν οι πάντες και τα πάντα, καταδεικνύουν ότι είχε ενεργό ανάμειξη στο μπάζωμα του χώρου όπου έγινε το τραγικό δυστύχημα. Προσβάλλουν την κοινή λογική, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπεριφέρονται ως τύραννοι και όχι ως δημοκρατικό κόμμα και κυβέρνηση, αρνούνται τις ευθύνες τους, αντίθετα κατηγορούν την αντιπολίτευση.
Ο κοινοβουλευτισμός βάλλεται επί έξη χρόνια. Κανένας σεβασμός. Εξεταστικές που είναι σαν να μην έγιναν ποτέ, αυθαιρεσίες, βρόμικες επιθέσεις κατά πάντων, άρνηση και των πλέον αυτονόητων ευθυνών. Είναι η χειρότερη κυβέρνηση, της μεταπολίτευσης. Και όμως οι θεσμοί δεν λειτουργούν , αντίβαρα δεν υπάρχουν, οι ασφαλιστικές δικλείδες έχουν αλωθεί από μέσα. Και η αντιπολίτευση, στον κόσμο της...