Του Στράτου Βαλτινού

Δύο γεγονότα σοκάρουν την παγκόσμια κοινότητα. Πρώτο, η στρατιωτική επιχείρηση -γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ. Δεύτερο, η πολιτική ασυλία που προσφέρουν οι ηγεσίες Δύσης και Ανατολής στο Ισραήλ. Η Δύση όμως που επαίρεται για την ανωτερότητά της , προβάλλοντας τη Δημοκρατία και τον πολιτισμό της που είναι; Όλο το 24ωρο, το Ισραήλ βομβαρδίζει και σκοτώνει αμάχους σε νοσοκομεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, σχολεία , δρόμους, σπίτια σε όλη τη Γάζα . Πάνω από 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνοι είναι εκτοπισμένοι και οι εναπομείναντες στερούνται βασικών αναγκών.

Οι ευρωπαικοί λαοί, διαδηλώνουν συνεχώς βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τους ηγέτες τους. Το Ισραήλ θα νικήσει στρατιωτικά, αλλά θα ηττηθεί ηθικά. Θα στιγματιστεί ιστορικά. Αδιαφορεί; τώρα ναι, αργότερα το βάρος θα γίνει μεγάλο, όπως και για την Ευρωπαική Ένωση και τις ΗΠΑ. Προς το παρόν όμως το αίμα ρέει και δεν υπάρχει προοπτική για άμεση λύση. Και όσο αυτή η αιματοχυσία συνεχίζεται, άλλο τόσο επικίνδυνη θα παραμένει η κατάσταση. Πάντως αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι περισσότερες αντιδράσεις υπάρχουν στην Ευρώπη , παρά στις αραβικές χώρες. Το να μην θέλουν τη Χαμάς είναι λογικό. Οι χιλιάδες αθώοι νεκροί όμως;

Οι ΗΠΑ πρωταγωνίστησαν για να μην επεκταθεί ο πόλεμος. Μίλησαν με όλες τις αραβικές χώρες σε μια επιχείρηση κατευνασμού και πέτυχαν τον στόχο τους. Στην Ευρώπη δεν έκαναν καμιά προσπάθεια γιατί η ΕΕ ήταν δεδομένη υπέρ του Ισραήλ, υπήρχε όμως μια ελπίδα ότι η εκατόμβη των θυμάτων θα ενεργοποιούσε περισσότερο την διπλωματία για να σταλεί ένα σκληρό , αλλά δίκαιο μήνυμα προς το Τελ Αβίβ. Ούτε αυτό έγινε. Εκ των πραγμάτων, το Ισραήλ μη νοιώθοντας καμία πίεση δείχνει ότι δεν έχει φραγμούς ως προς τον τρόπο που ασκεί βία. Και δεν υπάρχει σε κανένα διεθνές δίκαιο, ή οποιοδήποτε άλλο κανόνα η πρόβλεψη ότι το δικαίωμα στην Άμυνα ισοδυναμεί με γενοκτονία των αντιπάλων, αθώων όμως ανθρώπων, κυρίως παιδιών. Ο θάνατος χιλιάδων παιδιών δείχνει ότι το Ισραήλ δεν έχει καμία σχέση με το δικαίωμα στην Άμυνα, πέραν του ότι η αναισθησία που συνοδεύει τα στρατιωτικά πλήγματα που σκοτώνει παιδιά στα σπίτια τους, στα νοσοκομεία, στα σχολεία, είναι καθαρό έγκλημα ρατσιστικής βίας.

Οι παρακλήσεις προς το Ισραήλ για ανθρωπιστική παύση , όταν δεν συνοδεύονται από κυρώσεις, πιέσεις , καταδίκες σε διεθνείς οργανισμούς δεν έχουν καμία τύχη, είναι προφανές. Το γνωρίζουν οι δυτικές κυβερνήσεις αυτό, αλλά είναι εξευτελιστικό να γίνονται εκκλήσεις χωρίς καμία πίεση. Μια απλή ανάγνωση στο εύρος των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία προκαλεί την κοινή λογική, σε σχέση με την ασυλία του Ισραήλ.
Η Μέση Ανατολή θα αλλάξει μετά τον πόλεμο. Κάποια στιγμή το Ισραήλ θα καταλάβει ότι έκανε έναν πόλεμο μίσους και εκδίκησης και όχι αμυντικό πόλεμο. Οπότε επειδή ο πόλεμος έχει και τεράστιο κόστος κάποια παύση και διέξοδος θα βρεθεί. Ο Νετανιάχου θέλει να επιμηκύνει τον πόλεμο, γιατί όσο βρίσκεται σε πόλεμο παραμένει και στην εξουσία. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει καταθέσει σειρά προτάσεων για τη δημιουργία υποδομών για την  δημιουργία διαδρόμου διαφυγής από τη Γάζα. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση αφού διαπίστωσε ότι η στάση της προκαλεί κατακραυγή ισορρόπησε για τις εντυπώσεις, αλλά στρατηγικά παραμένει , όπως και όλες οι χώρες της ΕΕ, στο πλευρό του Ισραήλ.
Η Μέση Ανατολή βράζει και οι κυβερνήσεις των αραβικών χωρών, ακόμη συντονίζονται. Γνωρίζουν ότι επέρχονται αλλαγές και θέλουν να τις ελέγξουν για να μην υπάρξουν ανατροπές. Οπότε έχει μεγάλο ενδιαφέρον η επόμενη ημέρα. Γιατί σήμερα κυριαρχεί το αίμα….