Του Σωτήρη Σιδέρη

Η εκχώρηση κυριαρχίας, γιατί αυτό σημαίνει η δημιουργία βάσεων σε όλη την Επικράτεια και μάλιστα χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, έρχεται να συμπληρώσει το παζλ μιας εξωτερικής πολιτικής που άρχισε με το δόγμα του προβλέψιμου και  δεδομένου συμμάχου, εξελίχθηκε σε δόγμα του προκεχωρημένου φυλακίου και τώρα  , μετατρέπεται σε αμερικανική στρατιωτική συνιστώσα, στο έλεος των γεωπολιτικών επιλογών της Ουάσιγκτον.
Ξαφνικά οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο νέων βάσεων σε νησιά.  Ήδη υπάρχει πλήθος βάσεων στην ελληνική επικράτεια  με την Αλεξανδρούπολη και τη Σούδα να είναι τα διαμάντια στο στέμμα της υπερδύναμης.   Αλλά  είναι οι  ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που μετά από πιέσεις της Τουρκίας αναφέρονται στα ελληνικά νησιά με συντεταγμένες και αριθμούς και δεν συμπεριλαμβάνονται στις ασκήσεις της Συμμαχίας, γιατί  τα θέλει αποστρατιωτικοποιημένα  . Άρα δεν υπάρχει περίπτωση, οι ΗΠΑ να στήσουν βάσεις σε κανένα από αυτά τα νησιά γιατί το απαιτεί η Τουρκία και γιατί η Ουάσιγκτον δεν θέλει σύγκρουση με την Τουρκία.  Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμβαθύνει την εμπλοκή της χώρας στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ , αυτά δηλαδή που έχουν βυθίσει σε  στρατιωτικοποίηση και κρίση την ΕΕ, ιδιαίτερα τη Γερμανία και τις οικονομίες πολλών χωρών. Προς τι  οι θριαμβολογίες ;

Η πρώτη ανώμαλη προσγείωση

Περίπου το ίδιο κλίμα θριαμβολογίας υπήρχε και με το νόμο Μενέντεζ -Ρούμπιο  πριν τέσσερα χρόνια, που τώρα είναι στα αζήτητα και στην Αθήνα , οι ίδιοι που θριαμβολογούσαν κάνουν ότι δεν τον θυμούνται. Να  θυμίσουμε   ότι ο νόμος για  την “Εταιρική Σχέση Ασφάλειας και Ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο” του 2019  προέβλεπε τότε ότι: “εντός 90 ημερών  από την επικύρωση του, ο υπουργός Εξωτερικών θα πρέπει να υποβάλει λίστα στο Κογκρέσο με τον αριθμό των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας”. Τι έγινε; πράγματι η έκθεση υποβλήθηκε , αλλά οι ΗΠΑ δεν αναγνώριζαν ως παραβιάσεις την διαφορά μεταξύ 6 μιλίων χωρικών υδάτων και 10 εναερίου χώρου, οπότε κανείς δεν μιλάει για το θέμα αυτό πλέον. Κυριολεκτικά θάφτηκε…
 Η Τουρκία αναφέρεται στη Λέσβο, τη Σάμο, τη Χίο, την Ικαρία, τη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, καθώς και τα νησιά των Δωδεκανήσων. Ούτε στην Σκύρο, που δεν ανήκει στον κατάλογο των αποστρατιωτικοποιημένων νησιών, δεν τόλμησαν οι ΗΠΑ να δημιουργήσουν μια μικρή βάση όπως ζητούσε η Αθήνα , πριν την υπογραφή για της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας, γιατί αυτό απαίτησε η Τουρκία...

Να θυμίσουμε επίσης πως όταν η κυβέρνηση  του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε το ΝΑΤΟ,  για να συμβάλλει στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος που βρίσκονταν τότε σε έξαρση και στο Αιγαίο, η Τουρκία αντέδρασε και τελικά τα νησιά που η Τουρκία θέλει αποστρατιωτικοποιημένα , όχι μόνο αναφέρονταν με αριθμούς και συντεταγμένες, αλλά απέφευγαν τα συμμαχικά πλοία να προσεγγίζουν τα λιμάνια. Με τον καιρό , χάθηκε και το θέμα αυτό και κανείς δεν το θυμάται, ή προσποιείται ότι δεν το θυμάται.
Οι εξελίξεις πήραν άλλη τροπή με την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία. Υπέγραψε τη συμφωνία για την Αμυντική Συνεργασία με την οποία η Αλεξανδρούπολη αναβαθμίζεται στρατηγικά και επ αόριστον χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Η κυβερνητική προπαγάνδα ήθελε την Αλεξανδρούπολη να λειτουργεί ως αμυντικό εργαλείο κατά της Τουρκίας, πράγμα που ποτέ δεν δέχθηκαν ούτε οι ΗΠΑ σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές συζητήσεις τους.

Τώρα έρχεται η εξής νέα εξέλιξη:
Όπως έγινε γνωστό, τροπολογία που υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο νομοσχέδιο για τον αμυντικό προϋπολογισμό (NDAA), προβλέπει τη διερεύνηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν για την επέκταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση στα νησιά. Η εν λόγω τροπολογία ζητά από τον υπουργό Άμυνας και τον υπουργό Εξωτερικών να υποβάλουν από κοινού στις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου έκθεση για τη σχέση ασφαλείας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας. Η τροπολογία της Βουλής προβλέπει ότι η έκθεση θα πρέπει να έχει κατατεθεί εντός δύο μηνών από την υπογραφή του τελικού νομοσχεδίου (NDAA), περιλαμβάνοντας  μεταξύ άλλων :
    • Ανάλυση της δυνατότητας για πρόσθετες βάσεις ή διευρυμένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ελληνική Δημοκρατία, ιδιαίτερα στα ελληνικά νησιά.
    • Περιγραφή των δικαιωμάτων των βάσεων (basing rights) που παραχωρήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες βάσει της επικαιροποιημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας (MDCA).     

        

Ενθουσιασμός και πολιτική νοημοσύνη

Νέο κύμα ενθουσιασμού κατέκλυσε το κυβερνητικό στρατόπεδο και τους οπαδούς της εξάρτησης από τις ΗΠΑ.  Ορισμένοι καλοπροαίρετα, θεωρούν ότι μια αμερικανική βάση σε ελληνικό νησί, λειτουργεί αποτρεπτικά στην επιθετικότητα της Τουρκίας, οπότε είναι καλοδεχούμενη η συζήτηση στις ΗΠΑ. Θυμίζουν ότι και επί ΣΥΡΙΖΑ ο Καμμένος πρότεινε στις ΗΠΑ τη δημιουργία βάσης στην Κάρπαθο ή αλλού. Το θέμα αυτό ουδέποτε το έθεσε ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός ή η κυβέρνηση τότε που είχε διαφοροποιηθεί από τον Καμμένο. Ήταν μια μονομερής κίνηση του Καμμένου που είχε λίγο πολύ αυτονομηθεί τότε στο υπουργείο Άμυνας. Σημειωτέον , την πρόταση Καμμένου, είχαν απορρίψει οι ίδιες οι ΗΠΑ….

Η νέα συζήτηση 100% δεν αφορά νησιά που η Τουρκία θεωρεί ότι πρέπει να είναι αποστρατιωτικοποιημένα. Αν όμως οι ΗΠΑ θέλουν και κάνουν βάση στη Ρόδο , τότε είναι καλοδεχούμενη , όχι τόσο η βάση, όσο μια άνευ προηγουμένου κρίση στις σχέσεις Ουάσιγκτον -Άγκυρας. Το θέλει αυτό ο Λευκός Οίκος, το Πεντάγωνο ή το Στέητ Ντηπάρτμεντ; ούτε κατά διάνοια. Αλλά και σε άλλο νησί του Αιγαίου να υπάρξει σκέψη για βάση, πάλι θα αντιδράσει η Τουρκία, αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Οι Αμερικανοί δεν θα κάνουν τίποτα που να δημιουργεί πρόβλημα στην Τουρκία με την οποία βρίσκονται σε εντατικές διαβουλεύσεις για αλλαγή σελίδας στις σχέσεις τους και αφορά και όλη το ΝΑΤΟ. Είναι ζήτημα πολιτικής νοημοσύνης...

Προφανώς η σκέψη των συντακτών της τροπολογίας δεν στρέφεται κατά της Τουρκίας, αλλά κατά της Ρωσίας. Ο  στόλος της οποίας μπορεί να διέρχεται από τα διεθνή ύδατα του Αιγαίου με κατεύθυνση τη Μεσόγειο  και η παρακολούθησή του είναι μέλημα των Αμερικανών. Η περίοδος που διανύουμε έχει εντάσεις με την Ρωσία και τη Δύση συνολικά και οι ΗΠΑ ευρισκόμενες σε αντιρωσικό παροξυσμό, ενδεχομένως θα ήθελαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο σε κάθε σημείο του πλανήτη που κινούνται οι Ρώσοι.
Γιατί στην πραγματικότητα αυτό το νόημα έχει μια αμερικανική βάση σε ελληνικό νησί, αν ποτέ υπάρξει. Να επιβεβαιώσει τον αμερικανικό παροξυσμό, γεγονός όμως  που θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις  της Ελλάδας με την Ρωσία.  
Υπό αυτό το πρίσμα ούτε οι θριαμβολογίες έχουν νόημα, ούτε η εθνική ασφάλεια υπηρετείται με αυτή την πολιτική, ούτε γενικότερα, τα ελληνικά συμφέροντα υπηρετούνται. Υπηρετούνται απόλυτα τα κακώς νοούμενα αμερικανικά συμφέροντα, εμπλέκουν την Ελλάδα σε νέες εντάσεις και δεν προσφέρουν τίποτα.
Οι ΗΠΑ δεν θα κάνουν ποτέ πόλεμο με την Τουρκία για χάρη της Ελλάδας, αυτό το ξέρουν όλοι οι συνομιλητές των Αμερικανών, το ξέρει η κυβέρνηση, το δηλώνει ξεκάθαρα το υπουργείο Άμυνας.
Τι μένει;. Μια χώρα χωρίς κύρος, χωρίς εθνική υπερηφάνεια, χωρίς ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας, που παρακαλά για την ασφάλειά της, υποβαθμίζοντας μάλιστα και  το κύρος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.  
Για να μην χάσουμε εντελώς το νήμα και το νόημα της πολιτικής. Η εξάρτηση δεν είναι εξωτερική πολιτική, είναι υποταγή και για τις ΗΠΑ,  από Ιφιγένειες άλλο τίποτα. Μια ματιά στην καταστροφή της Ουκρανίας θα πείσει και τους πιο δύσπιστους....