Του Σωτήρη Σιδέρη

Η πολεμική φρενίτιδα του Ισραήλ και η αδυναμία των ΗΠΑ, παρά τις πιέσεις να σταματήσουν τον πόλεμο, αυξάνει τα επίπεδα συναγερμού σε όλη την περιοχή. Από το Ιράκ, την Συρία, το Ιράν, τα Εμιράτα, μέχρι τον Λίβανο και την Υεμένη, επικρατεί αναταραχή. Οι Αμερικανοί προσπαθούν για τη μη διάχυση του πολέμου, αλλά όσο το Ισραήλ είναι εκτός ελέγχου, τόσο οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ έχουν απλώσει τον χάρτη της περιοχής και σε αυτόν κάνουν ασκήσεις πολέμου και ειρήνης. Από την δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, μέχρι την κουρδική αυτονομία στην Συρία , την ήττα των Χούθι στην Υεμένη και την διάβρωση της ισχύος της Τεχεράνης, όλα είναι ανοιχτά. Για την Υεμένη μάλιστα υπάρχει ήδη σχέδιο για χερσαία επιχείρηση και για τον λόγο αυτό έχει ζητηθεί και η συνδρομή της Ελλάδας με στρατιωτικές και αεροπορικές δυνάμεις. 

Ο Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί συνδρομή πέραν  της φρεγάτας “Ύδρα” και οι ΗΠΑ περιμένουν με το χρονόμετρο στο χέρι, ενώ στο υπουργείο Άμυνας ο Δένδιας οργανώνει τις αντιδράσεις του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει πλέον πρόβλημα. Η αρχιτεκτονική ασφάλειας έχει δεχθεί τεράστιο πλήγμα, αλλά επικρατεί πραγματικός τρόμος, κυρίως στην Ευρώπη σε περίπτωση που η χιονοστιβάδα Τραμπ επικρατήσει τελικά.

Η κατάσταση είναι και σοβαρή και περίπλοκη. Οι ΗΠΑ και το Λονδίνο βιάζονται γιατί όσο τα μέτωπα δεν κλείνουν , τόσο αυξάνονται οι φόβοι επέκτασης. Αλλά στην πραγματικότητα όταν οι δύο χώρες άνοιγαν μέτωπα ουδέποτε τα έκλειναν, όπως δείχνει η εμπειρία στο Ιράκ, την Λιβύη, την 0υκρανία και αλλού. Οπότε η ανησυχία εντείνεται καθώς η στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων φαίνεται να οδηγεί σε μεγαλύτερες περιπέτειες και σε νέα μέτωπα που ουσιαστικά είναι μη διαχειρίσιμα στην συνέχεια. Η αδυναμία των ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ που έχει μετατραπεί σε χωροφύλακα της περιοχής σε συνδυασμό με έναν ανεξέλεγκτο Νετανιάχου έχουν αναστατώσει την περιοχή . Η ΕΕ, ακολουθεί όλο και με μεγαλύτερο δισταγμό, καθώς η στάση της στην Ουκρανία έχει φέρει κρίση που δεν την αντιμετωπίζει. Πιθανή επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο ίσως σηματοδοτήσει μια μεγαλύτερη κρίση και εκφυλισμό της ΕΕ.

       

Οι ΗΠΑ με το χρονόμετρο

Το δόγμα του αφοσιωμένου ηγέτη και του προκεχωρημένου φυλακίου των ΗΠΑ βρίσκεται σε κομβικό σημείο. Ο Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί στον Αμερικανό ΥΠΕΞ , κατά την συνάντησή τους στα Χανιά στο σπίτι του πρωθυπουργού, ότι η κυβέρνησή του θα αύξανε την συνδρομή προς την Ουκρανία και θα συμμετείχε στην  ναυτική επιχείρηση  Prosperity Guardian στην Ερυθρά Θάλασσα. Ο όξυνση της κατάστασης στην Ερυθρά Θάλασσα και η ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων μεταφορών, φαίνεται να οδηγούν τις ΗΠΑ σε αύξηση της έντασης και στο πλαίσιο αυτό πιθανότατα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, προετοιμάζονται και χερσαίες επιθέσεις, πέραν των πυραυλικών ώστε να δεχθούν πλήγματα οι Χούθι.Οι ΗΠΑ φέρονται να επείγονται και σύμφωνα με την ίδια πηγή, περιμένουν την απάντηση Μητσοτάκη, θετική απάντηση, "με το χρονόμετρο στο χέρι".

Οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι οι Χούθι δεν είναι εύκολος αντίπαλος και υπό το πρίσμα αυτό είναι άκρως αμφιλεγόμενοι οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ. Γιατί πέραν των άλλων, μια τέτοια επίθεση , το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα θα είναι η περαιτέρω διάχυση της κρίσης και της ανασφάλειας. Οι δε Έλληνες εφοπλιστές, κατά τις ίδιες πηγές υποστηρίζονται από τη Δύση, ως αντίπαλος δέος της ραγδαίας ανόδου της Κίνας στις θαλάσσιες μεταφορές  και με αυτή την λογική, ο Μητσοτάκης θεωρεί ότι έχει άλλοθι. Ωστόσο πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, είναι αδιανόητη…
           

Ο αμφιλεγόμενος Δένδιας

Ο Νίκος Δένδιας φέρεται να διαφωνεί με την αύξηση της εμπλοκής της Ελλάδας, ωστόσο στερείται σοβαρότητας και κύρους για να αποτελέσει αντίπαλον  δέος εντός της ΝΔ και της κυβέρνησης. Το προφίλ του έχει πληγεί από την υπόθεση των υποκλοπών, του τουρκολιβυκού συμφώνου, του Ουρούτς Ρέϊς και την γενικότερη αδυναμία του να βάλει τη σφραγίδα του σε οποιαδήποτε θετική εξέλιξη. Στο υπουργείο Άμυνας θέλησε να απαλλαγεί από τον Φλώρο η θητεία του οποίου όμως έληξε και τώρα θέλει να προβάλλει το πατριωτικό του προφίλ αποφεύγοντας , όσο μπορεί, να ταυτιστεί με την Διακήρυξη των Αθηνών μεταξύ Ερντογάν και Μητσοτάκη, αλλά και τα ΜΟΕ.

Ταυτόχρονα θέλει να φιλοτεχνήσει από την αρχή το προφίλ του δελφίνου που θα μπει στην σειρά για την διαδοχή του Μητσοτάκη, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ο Δένδιας θεωρεί ότι η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη θα είναι και η τελευταία, ωστόσο ο ίδιος δεν φαίνεται να έχει ιδέες πως θα κινηθεί και μοιάζει μάλλον με αποστειρωμένος πολιτικός. Οπότε έχει ενδιαφέρον η τελική του στάση σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης τον πιέσει για την Υεμένη.
Εν κατακλείδι, οι κίνδυνοι για εμπλοκή της χώρας σε τυχοδιωκτικές περιπέτειες αυξάνονται. Ο πρωθυπουργός κινδυνεύει να περάσει μια κόκκινη γραμμή και σε περίπτωση που συμβεί κάτι αρνητικό θα έχει προσωπικό πρόβλημα και ενόψει ευρωεκλογών.
Ταυτόχρονα οι κίνδυνοι αστάθειας μεγαλώνουν. Το μοτίβο Μητσοτάκη -Γεραπετρίτη ότι η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή, είναι ανέκδοτο. Η Ελλάδα έχει υποταχθεί πλήρως σε επιθετικά τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ , δεν επιδρά σε καμία περίπτωση στην κρίση, δεν έχει κύρος και διπλωματικό κεφάλαιο, οπότε το θέατρο καλά κρατεί.
Δεν είναι πρωτόγνωρο, είναι ωστόσο έλλειμμα της δημοκρατίας μας , όλα αυτά να μην τίθενται προς συζήτηση στη βουλή. Όσο μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας, τόσο μεγαλώνουν και οι κίνδυνοι. Και το 41% όλο και θαμπώνει την αλαζονεία τους...