Χωρίς να τροποποιήσει ουσιαστικά την ποσότητα εξόρυξης φυσικού αερίου, η ολλανδική κυβέρνηση ζήτησε δημόσια συγγνώμη επειδή αψήφησε τους κινδύνους που εγείρουν οι σεισμοί που προκαλούνται από την εξόρυξη φυσικού αερίου στη επαρχία Γκρόνιγκεν, στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Και να μην θέλει κάποιος να υποπτευθεί τον Πούτιν δεν μπορεί. Ο λόγος για την εν ψυχρώ δολοφονία του Μπορίς Νεμτσόφ το βράδυ της Παρασκευής 27 Φεβρουαρίου κοντά στο Κρεμλίνο. Ο Νεμτσόφ , Ρώσος αντιπολιτευόμενος πολιτικός και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σκοτώθηκε από σφαίρες στη διάρκεια της χθεσινής νύκτας στο κέντρο της Μόσχας, μπροστά από το Κρεμλίνο, "μια δολοφονία που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας προβοκάτσιας", σύμφωνα με τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Η βόλτα του αρχηγού της τουρκικής Αεροπορίας πάνω από το Αιγαίο μοιάζει περισσότερο με διεκπεραίωση μιας υπόσχεσης, εκτός από μια πρόκληση σε βάρος της Ελλάδας. Δεν ξεχνάμε ποτέ τον τουρκικό κίνδυνο, ειδικά τώρα που βρισκόμαστε σ ένα μεταβατικό στάδιο. Και οι τούρκοι προχώρησαν σε μια ακόμα πρόκληση αλλά με πολύ γυαλάδα, πολλά εφέ και πολύ …διαφήμιση. Για να το δουν ΟΛΟΙ οι εκτός Ελλάδας ότι το έκαναν!
Στην γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινούνται και οι ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της ισλαμικής τρομοκρατίας, με την έκκληση του προς τις αμερικανικές μουσουλμανικές κοινότητες να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον «βίαιο εξτρεμισμό», μιλώντας σε μια τριήμερη σύνοδο κορυφής του Λευκού Οίκο με αυτό το θέμα. Επικριτές έχουν κατηγορήσει τον Λευκό Οίκο ότι αποφεύγει να αντιμετωπίσει την πιθανότητα ότι ο εξτρεμισμός συνδέεται με το Ισλάμ, ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις από ισλαμιστές μαχητές στο Παρίσι και την Κοπεγχάγη.
Αν προσπαθήσουν κάποιοι να μιλήσουν για τις πολιτικές που χρειαζόμαστε σε μια υφεσιακή παγκόσμια οικονομία, ορισμένοι είναι βέβαιο ότι θα απαντήσουν αναφέροντας τη Βαϊμάρη, που υποτίθεται ότι αποτελεί μάθημα για τους κινδύνους των ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς και της νομισματικής επέκτασης. Όμως η ιστορία της Γερμανίας μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν πάντα αναφέρεται με περίεργα επιλεκτικό τρόπο. Ακούμε χωρίς σταματημό για τον υπερπληθωρισμό του 1923, όταν ο κόσμος κουβαλούσε καρότσια με χρήμα, όμως ποτέ δεν ακούμε για τον πιο σχετικό αποπληθωρισμό των αρχών της δεκαετίας του 1930, καθώς η κυβέρνηση του καγκελάριου Μπρούνινγκ -έχοντας πάρει το λάθος μάθημα- προσπάθησε να υπερασπιστεί τη σύνδεση της Γερμανίας με τον χρυσό με σφιχτή νομισματική πολιτική και σκληρή λιτότητα.