Ο εκβαρβαρισμός του κράτους του Ισραήλ ανεβαίνει κλίμακα. Δεν είναι μόνο τα εγκλήματα στο πεδίο του πολέμου και η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, είναι και το τελευταίο επεισόδιο που προκαλεί διεθνείς αντιδράσεις με το κλείσιμο του Al Jazeera “ για λόγους εθνικής ασφάλειας”, όπως την αντιλαμβάνεται το σύστημα Νετανιάχου.
Ο Ερντογάν είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών (προεδρικών και βουλευτικών), μετά απο 21 χρόνια στην διακυβέρνηση της Τουρκίας. Έχασε την εκλογή του στην προεδρία για λιγότερο απο 1%, και μένει η νίκη του να επιβεβαιωθεί στον β γύρο, στις 28 Μαΐου. Ο Ερντογάν είναι η κυρίαρχη προσωπικότητα, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δεν συγκινεί τα πλήθη, και παρά την συσπείρωση της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένων και των Κούρδων, δεν μπόρεσε να πείσει.
Καταιγιστικός όπως πάντα ο Αμερικανός Γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς ορθώνει το ανάστημα και στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα που στηρίζει την γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα και παράλληλα λέει τα πράγματα με το όνομά τους, πολτοποιώντας την προπαγάνδα του Νετανιάχου, που λίγο πολύ επιτίθεται σε όποιον ασκεί κριτική στα εγκλήματά του εξαπολύοντας κατηγορίες για αντισημιτισμό.
Ο Ερντογάν έχασε και πάλι την Κωνσταντινούπολη απο τον Εκρέμ Ιμάμογλου, έχασε όμως και για πρώτη φορά τα τελευταία 22 χρόνια, παντουρκικά. Για πρώτη φορά από το 2002 το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το CHP, προηγείται του κυβερνώντος ΑΚP σε όλη την τουρκική επικράτεια με 37,16% έναντι 36,24%. Μεγάλος νικητής ο Ιμάμογλου, το νέο πρόσωπο της Τουρκίας, που έβαλε ήδη υποψηφιότητα για τις προεδρικές του 2028. Είναι ο μόνος πολιτικός που κέρδισε τον Ερντογάν απο το 2002. Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών κρίθηκε απο την οικονομία. Η δυσαρέσκεια των εκατομμυρίων τούρκων που ζουν με ψωμί, πατάτες και κρεμμύδια. Ειναι και οι Κούρδοι που καταψήφισαν το κυβερνών κόμμα μαζικά.
Τα δυτικά ΜΜΕ εξακολουθούν να μεταφέρουν μια άκρως παραμορφωτική εικόνα για το τι συμβαίνει στη Ρωσία. Η νίκη του Πούτιν, ενός αδιαμφισβήτητα σκληρού αυταρχικού ηγέτη με το τρομακτικό 88% χρήζει σοβαρών αναλύσεων, όπως και η τεράστια συμμετοχή που οι δυτικές χώρες έχουν δεκαετίες να δουν.