Βαθαίνει το ρήγμα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης, ιδιαίτερα με τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η πολιτική Τραμπ έχει ωθήσει το Βερολίνο και το Παρίσι να ενισχύσουν τις μεταξύ τους σχέσεις και να επιταχύνουν τις ευρωπαικές εξελίξεις μετά το Brexit.
Η νέα συνθήκη που υπέγραψαν πρόσφατα οι Μέρκελ και Μακρόν, με την οποία διακήρυξαν την πρόθεσή τους για «σύγκλιση» των πολιτικών τους σε όλους τους τομείς, από την οικονομία μέχρι την άμυνα, την παιδεία, την έρευνα, την εξωτερική πολιτική και η απόφαση του Βερολίνο να μην αγοράζει τα αμερικανικά F-35 που ήταν σαφώς πολιτική απόφαση, αποτελούν ένα ακόμη βήμα απομάκρυνσης από τις ΗΠΑ. Η Γερμανία εφόσον πλέον υποχρεώθηκε από την Ουάσιγκτον να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΝΑΤΟ το κάνει αλλά επιλέγοντας ευρωπαικά όπλα .
Με μια κίνηση που θυμίζει τον παλιό, όσο και αποκρουστικό τρόπο διοίκησης των πελατειακών κομμάτων και υπουργών, η Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Όλγα Γεροβασίλη καθαίρεσε εν μια νυκτί το ΔΣ του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας –ΚΕΜΕΑ- και τοποθέτησε άλλα μέλη, κυρίως αποστράτους της αστυνομίας όπως διαβάσαμε στα ΝΕΑ στις 30 Ιανουαρίου. Είναι να απορεί κανείς . Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για το παλιό σύστημα ή για το πελατειακό κράτος τι ακριβώς εννοεί; Και κυρίως πως αντιδρά όταν τέτοιες ενέργειες δημοσιοποιούνται;
Είναι να απορεί κανείς με την αυτογελοιοποίηση κορυφαίων παραγόντων της ΝΔ. Από τον Κυριάκο Μητσοτάκη που ακύρωσε την πολιτική του πατέρα του στο μακεδονικό , τον Ευάγγελο Βενιζέλο, φυσικά την Ντόρα Μπακογιάννη , αλλά και τους Κώστα Καραμανλή και Δημήτρη Αβραμόπουλο
Όλοι τους τροφοδότησαν την επαίσχυντη γραμμή της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ στρεφόμενοι με φαιδρά επιχειρήματα κατά της συμφωνίας των Πρεσπών.
Όλοι αυτοί , ψεύδονται ισχυριζόμενοι ότι μετά το Βουκουρέστι δεν επιτεύχθηκε λύση του μακεδονικού, επειδή η ΝΔ αρνούνταν να αναγνωρίσει έθνος και γλώσσα . Η αλήθεια είναι ο Γκρούεφσκι αρνούνταν να εγκαταλείψει το συνταγματικό όνομα της χώρας , το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και να δεχθεί σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, γι αυτό και δεν υπήρχαν καν διαπραγματεύσεις.
Ο πολιτικός χρόνος είναι αμείλικτος όταν οι επιλογές μιας κυβέρνησης ή ενός κόμματος περιορίζονται στο ελάχιστο, ενώ την ίδια στιγμή οι αντίπαλοι έχουν τουλάχιστον, τη δημοσκοπική πρωτοκαθεδρία.
Κανένα κόμμα στον κόσμο δεν κατάφερε να είναι με όλους. Έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι δεξιό και κεντρώο και κεντροαριστερό και αριστερό κόμμα. Αν αυτό ήταν πολιτικά ωφέλιμο δεν θα ήταν 5-10 μονάδες πίσω, θα προηγούνταν. Άρα πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση και να επανέλθει στην ιδεολογική του βάση, διευρύνοντας ταυτόχρονα τον προοδευτικό ορίζοντα , ώστε να κάνει διακριτή τη διαφορά του με τη δεξιά και να επανακάμψουν οι αριστεροί ψηφοφόροι.
Η Ελλάδα δεν έχει πέσει σε μαύρο σκοτάδι, αν και ορισμένοι με τη δημόσια στάση τους και από τη θέση τους, το προσπαθούν. Είναι όμως πολλοί οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών που στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, πρωτίστως λένε «όχι στην Ελλάδα του σκοταδισμού». Γιατί αυτό το δεύτερο είναι σημαντικότερο. Πριν από λίγες μέρες είδαμε κάποιους γνωστούς καλλιτέχνες να τάσσονται κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μας έκανε εντύπωση και εκφράσαμε (στο Omegapress) τον προβληματισμό μας. Η Ελλάδα, οι Έλληνες ακόμα αντέχουν. Βλέπουμε εκατοντάδες καλλιτέχνες, διανοούμενους, εκπροσώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας να αντιστέκονται στον σκοταδισμό και στην τρέλα του εθνικισμού.