Ο εκάστοτε πρωθυπουργός, πέραν των άλλων, είναι και ο θεματοφύλακας των δημοκρατικών θεσμών, του συντάγματος και νόμων. Είναι επίσης υπεύθυνος για την κοινωνική συνοχή και την προστασία της ομαλότητας. Όταν ένας πρωθυπουργός επικαλείται την σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου για να φιλοτεχνήσει το αφήγημα της απειλής , της αποσταθεροποίησης και του εσωτερικού εχθρού, τότε είναι επικίνδυνος για τη δημοκρατία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει σεβαστεί πολλούς κανόνες , πολλούς θεσμούς και δεν εργάστηκε ποτέ για την κοινωνική συνοχή. Τώρα που καταρρέει το 41% και είναι αντιμέτωπος με ένα ιστορικό στίγμα, αναζητά καταφύγιο στην κινδυνολογία και τις εμφυλιοπολεμικές κορώνες. Η τοποθέτησή του στο υπουργικό συμβούλιο την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου, υπέκρυπτε επίσης και τον πανικό του, μπροστά σε ένα  ανιδιοτελές και υγιές κίνημα που απαιτεί δικαιοσύνη. Και την απαιτεί, ακριβώς επειδή ο πρωθυπουργός της χώρας και ο Άρειος Πάγος έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του λαού. Επειδή όμως αυτό δεν είναι αποδεκτό από τον Μητσοτάκη και τους αρμούς της εξουσίας, έχει ξεκινήσει εδώ και ημέρες η αντεπίθεση κατά της κοινωνίας. Ό,τι και να συμβεί στις 28 Φεβρουαρίου, τον αφορά προσωπικά. Γιατί την 1η Μαρτίου, τίποτα δεν θα είναι ίδιο…

Πολιτικές και ψυχολογικές μεταπτώσεις

Χαμένος στις συνεχείς επικοινωνιακές και πολιτικές μεταπτώσεις του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν έχει πάτο. Πάνω που η ελληνική κοινωνία νόμισε ότι ο πρωθυπουργός με τη δήλωσή του “σκύβω το κεφάλι” και “ δεν αποκλείω τίποτα” ως προς το φορτίο του μοιραίου τρένου, κατάλαβε το διακύβευμα και ότι θα άλλαζε στάση, ήρθαν απανωτές προβοκατόρικες κινήσεις που προκάλεσαν όξυνση. Οι επιθέσεις των Γεωργιάδη και Βορίδη κατά πάντων, οι επιθέσεις ακόμη και σε μητέρες νεκρών παιδιών και η προσπάθεια να προκληθεί φόβος και σύγχυση στην κοινωνία , ενόψει των πανελλαδικών διαδηλώσεων, με υποκίνηση του πρωθυπουργού, προκάλεσαν αχρείαστη όξυνση.   Ο δήθεν φόβος αποσταθεροποίησης αφορά τον ίδιο και όχι την κοινωνία. Η σύγκριση με το 2012 είναι ατυχής και παρωχημένη, απλά εκεί αναζήτησε ένα από τα καταφύγιά της η δεξιά. Τώρα λοιπόν, ο πρωθυπουργός, ενώ εκ καθήκοντος , δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, κατάλαβε ότι το δικαίωμα της διαδήλωσης δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, αλλά κάνει τα πάντα για το γκριζάρει.

Υπό αυτό το πρίσμα η δήθεν ανησυχία του Μητσοτάκη ότι  “κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το συλλογικό πένθος σε μία ευκαιρία ενός νέου διχασμού, να καπηλευτούν τον πόνο ως μοχλό των δικών τους σκοπιμοτήτων και να υποβιβάσουν την οδύνη για ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα φτηνό κομματικό σύνθημα”, είναι μια ακόμη κρίση πανικού, μια ακόμη ένδειξη ανήθικης πολιτικής στάσης.
Διχασμό προκαλούν οι υποκλοπές και όσοι συγκαλύπτουν ευθύνες και όχι όσοι θέλουν δικαιοσύνη.
Αυτό το στίγμα, δεν θα το αποτινάξει ποτέ από πάνω του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως δεν αποτίναξε ποτέ το στίγμα του αποστάτη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Οι πεποιθήσεις του πρωθυπουργού είναι εμφανείς στην τοποθέτησή του στο υπουργικό συμβούλιο. Την παραθέτουμε ολόκληρη, για να κατανοηθεί το μέγεθος της πολιτικής αθλιότητας ενός πολιτικού που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και στις δημοσκοπήσεις και στην συνείδηση του λαού...

  
    Αναλυτικά η εισαγωγική τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη:

"Καλημέρα σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ένα σχόλιο εκτός της σημερινής ημερήσιας διάταξης του Υπουργικού Συμβουλίου, ένα σχόλιο το οποίο αφορά την επικαιρότητα, καθώς συμπληρώνονται δύο χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών, ένα εθνικό δράμα το οποίο πρέπει να ενώνει την κοινωνία μας, κάτω από ένα κοινό αίτημα: το αίτημα της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Ταυτόχρονα, όμως, και ένα αίτημα της σύγκρουσης με λάθη, με καθυστερήσεις, με χρόνιες ανεπάρκειες, με κακοδαιμονίες του κρατικού μηχανισμού, κακοδαιμονίες που αναδείχθηκαν, δυστυχώς, με τον πιο τραγικό τρόπο εκείνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2023.

Μεθαύριο πάρα πολλοί συμπολίτες μας θα βρεθούν στις πλατείες της πατρίδας μας για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων, για να στείλουν το αυτονόητο μήνυμα να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να απαιτήσουν από την πολιτεία -δικαιολογημένα- καλές και ασφαλείς συγκοινωνίες. Σίγουρα θα βρεθούν και ορισμένοι οι οποίοι θα διαδηλώσουν κατά της κυβέρνησης.
Η πολιτεία, όμως, έχει χρέος να μεριμνήσει ώστε όποιος επιθυμεί, να ασκήσει το δικαίωμά του στην ελεύθερη έκφραση. Και η Αστυνομία, κ. Υπουργέ, θα είναι εκεί, για να προστατεύσει τους συμμετέχοντες και το συνταγματικό δικαίωμα της ειρηνικής συνάθροισης. Είναι μία στάση ευθύνης, την οποία αναμένουμε και από τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες των εκδηλώσεων.
Είναι, όμως, ταυτόχρονα, αλήθεια ότι κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το συλλογικό πένθος σε μία ευκαιρία ενός νέου διχασμού, να καπηλευτούν τον πόνο ως μοχλό των δικών τους σκοπιμοτήτων και να υποβιβάσουν την οδύνη για ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα φτηνό κομματικό σύνθημα.

Επιμένω σε αυτό, καθώς είναι πλέον φανερή η απόπειρα συγκεκριμένων κύκλων να μεταβάλλουν αυτό το κλίμα συγκίνησης σε ένα κλίμα πολιτικής αποσταθεροποίησης. Το βλέπετε κι εσείς ότι η διακίνηση χυδαίων μηνυμάτων στο διαδίκτυο έχει ξεπεράσει κάθε όριο και δεν είναι τυχαίο ότι μέρος της αντιπολίτευσης έφτασε ακόμα και να μιλάει για «κυβέρνηση-δολοφόνο» ή να υιοθετεί προκλητικά όσο και ενδεικτικά συνθήματα του τύπου «για να αναπνεύσουμε πρέπει να τους ανατρέψουμε».
Εμείς έχουμε χρέος να αποτρέψουμε την αμφισβήτηση της εσωτερικής σταθερότητας και της ομαλότητας στην πατρίδα μας. Πολύ περισσότερο σε έναν κόσμο ο οποίος βιώνει γύρω μας τεράστιες -τεκτονικές, θα έλεγα- αναταράξεις.
Η χώρα μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις «πάνω» και τις «κάτω πλατείες». Δεν θα τις ξαναζήσει. Η κοινωνία μας ξέρει καλά πού οδηγούν οι εξαλλοσύνες και οι κάθε τύπου ακρότητες. Όσοι, λοιπόν, οραματίζονται τη μεθαυριανή μέρα ως ένα ορόσημο για βίαιες ανατροπές, θα μας βρουν απέναντι.
Και η πλειονότητα των Ελλήνων θέλει σήμερα να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μην ξαναζήσουμε ποτέ ξανά μία ανάλογη τραγωδία. Δεν θέλει -επαναλαμβάνω, δεν θέλει- να κατρακυλήσουμε εν μέσω αυτής της αβέβαιης διεθνούς πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον παρατεταμένης αστάθειας.

Σε λίγες ημέρες, όπως έχουμε αναγγείλει, θα βρεθούμε στο Κοινοβούλιο. Τα κόμματα θα κληθούν εκεί να διατυπώσουν, αν έχουν, εναλλακτικές θέσεις. Και φυσικά, αν η αντιπολίτευση το επιθυμεί, τότε ας καταθέσει πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση. Εμείς θα είμαστε παρόντες. Το κοινοβουλευτικό σύστημα, εξάλλου, έχει τους δικούς του κανόνες. Ένα είναι βέβαιο: στη δημοκρατία αδιέξοδα δεν υπάρχουν, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αποδειχθεί και πάλι.
Κλείνω τονίζοντας ότι, παρά αυτό το κλίμα του διχασμού και της μεγάλης έντασης, ας θυμόμαστε ότι είμαστε εδώ για να ενώνουμε τους Έλληνες: και τους διαδηλωτές, αλλά και τους πολλούς οι οποίοι θα τιμήσουν αύριο την επέτειο αθόρυβα και χωρίς συνθήματα.
Όπως, λοιπόν, το πένθος για την τραγωδία στο Μάτι μπορέσαμε να το κάνουμε εφαλτήριο για να χτίσουμε μια αποτελεσματική πολιτική προστασία, έτσι και τα Τέμπη ας γίνουν καταλύτης για να αποκτήσουμε, επιτέλους, σύγχρονα τρένα".