Καταιγιστικά τα δημοσιεύματα για την υπόθεση Κοκλώνη. Ιστοσελίδες και εφημερίδες με εξαίρεση τα Μέσα του συγκροτήματος Μαρινάκη αφιερώνουν πολύ χώρο για να παρουσιάσουν κάθε εξέλιξη της δυσώδους αυτής υπόθεσης.

Πολλοί αιφνιδιάστηκαν, αλλά ακόμη και φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και ιστοσελίδες προβάλλουν πολύ έντονα την υπόθεση.
Γιατί άραγε το συγκρότημα Μαρινάκη δεν αναφέρει τίποτα, σαν να μην υπάρχει θέμα; τι είναι είδηση για δεκάδες δημοσιογράφους που εργάζονται εκεί; δεν νοιώθουν όλοι αυτοί εκτεθειμένοι, δεν νοιώθουν σχεδόν άχρηστοι;Ποιός αποφασίζει σε αυτό το συγκρότημα τι είναι είδηση;
Τελικά είναι μάλλον ατιμωτικό για έναν δημοσιογράφο να ξεκινά την σταδιοδρομία του με όνειρα και διάθεση να υπηρετήσει την αλήθεια, να εργαστεί υπέρ των αδικημένων, να στηρίξει τους αδύναμους, να κάνει αποκαλυπτικά ρεπορτάζ και να βάλει τη σφραγίδα του και το όνομά του πάνω από μεγάλα γεγονότα για τα οποία έγραψε και ανέλυσε.
Πολλοί αναρωτιούνται αν επέρχεται ο θάνατος της δημοσιογραφίας. Όχι , η δημοσιογραφία είναι ίσως ο μεγάλος ασθενής της Ελληνικής Δημοκρατίας , αλλά αντέχει ακόμη. Έχει βέβαια και τις θλιβερές εξαιρέσεις της..