Ίσως σύντομα, λένε οι γνωρίζοντες μπορεί να ξεσπάσει μεγάλη κρίση στο εσωτερικό της Εκκλησίας και στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το παρασκήνιο είναι μεγάλο και συγκλονιστικό. Έχει σχέση με την αιώνια σιωπή του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχη, από το 1453 για την ακρίβεια, απέναντι στο τουρκικό κράτος. Ας σημειωθεί ότι ακόμη και στην Εκκλησία της Ελλάδας δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι από τον πρώτο Πατριάρχη που τοποθέτησε ο Πορθητής , μέχρι σήμερα, τότε οι Οθωμανοί, μετά το τουρκικό κράτος , ελέγχουν ένα μεγάλο τμήμα της Ορθοδοξίας μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Άλλωστε όλοι οι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο Γεώργιος Γεννάδιος , ο πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση σε αντάλλαγμα για τα προνόμια που θα απολάμβανε ήταν υπεύθυνος για τη νομιμοφροσύνη και την υποτακτικότητα των Ορθόδοξων Χριστιανών απέναντι στους Οθωμανούς. Δεν άλλαξε τίποτα από τότε, τουλάχιστον για τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης που συμπεριφέρεται ως Τούρκος πολίτης και φροντίζει να μην προσβάλλει ποτέ, ούτε να εναντιώνεται στην τουρκική πολιτική. Και στο ΥΠΕΞ αρκετοί διπλωμάτες βράζουν με την ταπεινωτική εικόνα του Πατριαρχείου. Αλλά αυτή η σιωπή δεν είναι χρυσός, κάθε άλλο..
Μετά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ήρθε η δεύτερη απόφαση, των τουρκικών αρχών περί μετατροπής της Μονής της Χώρας σε μουσουλμανικό τέμενος. Κάτι που σύμφωνα με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, συνιστά μια ακόμη πρόκληση εις βάρος των απανταχού θρησκευόμενων ανθρώπων και της διεθνούς κοινότητας που σέβεται τα μνημεία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος με την ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ είναι και οι τοποθετήσεις ξένων κυβερνήσεων, αλλά και της ΕΕ. Κατά την διάρκεια του briefing, στις 21 Αυγούστου, η εκπρόσωπος της Επιτροπής ανέφερε πως «καταγράφουμε την απόφαση για την μετατροπή σε τζαμί και ανοίγματος σε λατρεία, της Μονής της Χώρας που λειτουργούσε από το 1945 σαν Μουσείο. Όπως και στην περίπτωση της Αγιάς Σοφιάς , η Μονή της Χώρας είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Σαν ιδρυτικό μέλος της Συμμαχίας των Πολιτισμών, η Τουρκία έχει δεσμευθεί για την προώθηση του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου και την υποστήριξη της ανεκτικότητας και της συνύπαρξης».
Η παραλυσία δεν είναι μόνο ελληνική, είναι διεθνής. Αλλά ο μοναδικός αρμόδιος ίσως στον πλανήτη που οφείλει να δώσει τον μεγάλο αγώνα, είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Είναι τόσο ταπεινωτική η σιωπή του, που προκαλεί το θρησκευτικό συναίσθημα εκατομμυρίων Ορθοδόξων.
Λέγεται λοιπόν με ένταση μάλιστα στο παρασκήνιο ότι σε λίγες ημέρες , αν ο Βαρθολομαίος δεν κάνει το καθήκον του έναντι της Εκκλησίας , θα προκληθεί τεράστια κρίση. Είναι επίσης γνωστό ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπορεί να προσφύγει στο Ευρωπαικό Δικαστήριο κατά των αποφάσεων του τουρκικού κράτους και πολλοί είναι αυτοί που κοιτούν καθημερινά τις προθεσμίες. Μετά την λήξη των προθεσμιών, θα συμβούν πολλά. Αναμένουμε….