Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δεν δίνει , προς το παρόν ούτε στα κόμματα, τις ρηματικές διακοινώσεις προς το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για την υπόθεση του Έβρου. Πρόκειται δηλαδή για αυστηρά διαβήματα που ξέρουν οι Τούρκοι , αλλά όχι το ελληνικό κοινοβούλιο. Προφανώς το περιεχόμενο των ρηματικών διακοινώσεων δεν πρέπει να το μάθει ούτε ο ελληνικός λαός.
Ο κ.Δένδιας είναι υπεράνω, κάτι σαν φύλακας των μυστικών του έθνους.
Ο υφυπουργός Άμυνας Στεφανής, σε συνέντευξή του στις 29 Μαίου , είπε , για την Τουρκία, σχεδόν με ύφος χωροφύλακα και όχι στρατηγού, γιατί οι αξιωματικοί έχουν και κάποιο τακτ:
«Υπάρχουν επιχειρησιακές ενέργειες τις οποίες κάνουμε, για τις οποίες εκείνο που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι τις κάνουμε. Δεν χρειάζεται να ξέρετε κάτι παραπάνω σε αυτό»
Να και ο δεύτερος εθνοφύλακος. Και αυτός κάτοχος των μυστικών που οι φορολογούμενοι πληβείοι δεν πρέπει να γνωρίζουν, ίσως γιατί δεν τους εμπιστεύεται, ίσως γιατί το να ξέρεις μυστικά είσαι και χρήσιμος.
Όμως , ούτε ο Δένδιας, ούτε ο Στεφανής είναι υπάλληλοι κρυπτογραφικών συστημάτων που εκ των πραγμάτων οφείλουν να κρατούν το στόμα τους κλειστό και απαγορεύεται να κάνουν δηλώσεις. Είναι πολιτικοί. Και οι πολιτικοί όταν καλούνται να ενημερώσουν ή να εκφέρουν άποψη, την παρουσιάζουν χωρίς περικοκλάδες και φυσικά κρύβουν αυτά που πρέπει, χωρίς να το διατυμπανίζουν.
Δηλαδή, το να δηλώνεις δημόσια ότι κατέχεις μυστικά του κράτους, αλλά δεν τα λες είναι αλαζονικό, είναι ναρκισσισμός και στάση αυτοπροβολής . Είναι δηλαδή άνθρωποι επιρρεπείς στον αυτοθαυμασμό και την εικόνα τους, που πολιτεύονται για τον εαυτό τους και όχι για τη χώρα. Που κοιτάζουν τον καθρέπτη τους και διαπιστώνουν πόσο όμορφοι είναι και πόσο χρήσιμοι είναι αφού ξέρουν και τα μυστικά του κράτους.
Αυτή η διαχρονική έπαρση ότι είναι κάτοχοι των μυστικών του έθνους , η αιχμή του δόρατος της Ελλάδας, ενώ στην πραγματικότητα είναι αδιαφανείς λειτουργοί ενός ανεπαρκούς συστήματος που οδηγεί σε λάθη , ήττες που δεν θέλουν να τις ξέρει κανείς γιατί θα αναδειχθούν οι ευθύνες τους, είναι μια εικόνα που προκαλεί αποστροφή.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από παραγωγή πολιτικής, ιδεών , σχεδίου και οράματος. Όχι από φθηνούς εντυπωσιασμούς. Αρκετά πια….