Για να εκλεγεί ο Σταύρος Δήμας Πρόεδρος Δημοκρατίας πρέπει πρακτικά και ουσιαστικά να διαλυθούν δύο κόμματα, η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Κι αυτό γιατί πλέον οι ανεξάρτητοι βουλευτές που θα ψηφίσουν υπέρ της εκλογής Προέδρου δεν φτάνουν για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός 180.
Κάτι ανάλογο είχε γίνει και το 1980, τότε που εξελέγη για πρώτη φορά Πρόεδρος Δημοκρατίας ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Διαλύθηκε η ΕΔΗΚ, η ακροδεξιά «Εθνική Παράταξις», διαλύθηκε το Κόμμα Νεοφιλελευθέρων, ενώ έγιναν και μετακινήσεις από τους λιγοστούς τότε ανεξάρτητους.
Οι συνθήκες για τον Κ. Καραμανλή ήταν πολύ καλύτερες από τις σημερινές.
Στις εκλογές του 1977 η ΝΔ είχε πάρει 171 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 93, η Ένωση Δημοκρατικού κέντρου (ΕΔΗΚ) 16, το ΚΚΕ 11, η Εθνική Παράταξης 5, η Συμμαχία Αριστερών Δυνάμεων (ΕΔΑ και ΚΚΕ ες) 2 και το Κόμμα Νεοφιλελευθέρων 2.
Η κατάσταση όμως ήταν ρευστή (η ώρα του ΠΑΣΟΚ είχε αρχίσει να φαίνεται). Η αποτυχία της ΕΔΗΚ να βγει δεύτερο κόμμα, οδήγησε αυτομάτως στην διάσπαση της. Ο Γεώργιος Μαύρος παραιτήθηκε αμέσως αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ήττας. Αμέσως μετά άρχισε η διχόνοια και το αποτέλεσμα ήταν η τριχοτόμηση της ΕΔΗΚ, με την «βοήθεια» του Θ. Κανελλόπουλου, του Ι. Χατζή κα που είχαν αρχίσει να έχουν βλέψεις προς την ΝΔ.
Τον άνοιξη του 1978 η ΕΔΗΚ διασπάται, δημιουργείται το ΚΟΔΗΣΟ (Πεσματζόγλου, Βιργίνια Τσουδερού, Αλαβάνος, Καρδάρας), ενώ Μαύρος, Παπαθεμελής και Σεργάκης ανεξαρτοποιούνται. Τον ίδιο χρόνο οι Νεοφιλελεύθεροι (Παύλος Βαρδινογιάννης και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) εντάσσονται στην ΝΔ.
Τον Απρίλιο του 1980 η κατάσταση ήταν ακόμα πιο ευνοϊκή για τον Κ. Καραμανλή.
Η ΝΔ είχε πλέον 175 βουλευτές, παρά το γεγονός ότι είχαν ανεξαρτοποιηθεί δυο (Πνευματικός και Γόντικας) αφού βουλευτές από την ΕΔΗΚ (Θ. Κανελλόπουλος, Α. Παπαχρήστος, Ν. Παπαπολίτης) προσχώρησαν στην ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ είχε 93, το ΚΚΕ 11, η ΕΔΑ 1 και το ΚΚΕες 1, η «Εθ. Παράταξις» είχε 4, η ΕΔΗΚ 5 (με τον Ι. Ζίγδη πρόεδρο), το ΚΟΔΗΣΟ 4, ενώ οι ανεξάρτητοι ήταν 6.
Παρ όλα αυτά η εκλογή του Κ. Καραμανλή δεν ήταν τόσο εύκολη. Η αλήθεια είναι πως ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής είχε βάλει ψηλά τον πήχυ, επιδιώκοντας να εκλεγεί με πολύ περισσότερες ψήφους απο το οριακό 180, για να επιβεβαιωθεί το "εθνάρχης".
Στις 23 Απριλίου (πρώτη ψηφοφορία) ο κ. Καραμανλής πήρε 179 ψήφους.
Στις 29 Απριλίου (δεύτερη ψηφοφορία) πήρε 181 ψήφους (αλλά δεν είχε εκλεγεί αφού στις 2 πρώτες ψηφοφορίες απαιτούνται 200 ψήφοι).
Στις 5 Μαΐου (Τρίτη ψηφοφορία) πήρε τελικώς 183 ψήφους.
Εκτός από τους βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ τον ψήφισαν και οι:
Ο Στ. Χούτας της ΕΔΗΚ
Ο Δ. Καρδάρας του ΚΟΔΗΣΟ
Οι Χ. Ιμάμογλου και Σπ. Αποστολάκος της «Εθνικής Παράταξεως»
Καθώς και οι ανεξάρτητοι Πνευματικός και Γόντικας (προερχόμενοι από την ΝΔ), ο Ι. Παπαευθυμίου (πρώην ΕΠ) καθώς και ο Ι. Σεργάκης (προερχόμενος από την ΕΔΗΚ).
Ηθικόν δίδαγμα: έγιναν πολλές και απανωτές διασπάσεις για να εκλεγεί Πρόεδρος ο Κ. Καραμανλής.