Διπλωματικός θρίαμβος της Τουρκίας
Καμία καταδίκη, καμία ποινή για την εισβολή στην ΑΟΖ
Νέο Μπούργκενστοκ ετοιμάζει ο Μπαν Κι Μουν
Ιστορικές οι ευθύνες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Του Σωτήρη Σιδέρη

Σε πολιτικό και διπλωματικό θρίαμβο της Τουρκίας εξελίχθηκε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ καθώς η αναφορά που υπάρχει στα Συμπεράσματα για το Κυπριακό, όχι μόνο δεν υπάρχει ούτε λέξη  για τις παρανομίες της Τουρκίας, όχι μόνο δεν καταδικάζεται, όχι μόνο δεν υπάρχουν επιπτώσεις, αντίθετα, προλειαίνεται το έδαφος για την άσκηση αφόρητων πιέσεων στην Λευκωσία και την Αθήνα για την αποδοχή ενός νέου Μπούργκενστοκ.

Προκαλεί εύλογα ερωτηματικά η στάση της ελληνικής κυβέρνησης στις Βρυξέλλες και προσωπικά των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου. Προβληματική είναι και η στάση της κυπριακής κυβέρνησης που εξέφρασε την ικανοποίησή της , την στιγμή που η ΕΕ ουσιαστικά, κάνει έμμεσα την Τουρκία συνδιαχειριστή της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ενώ στις Βρυξέλλες εξελίσσονταν το εθνικό βατερλώ, ακριβώς την ίδια στιγμή, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν προανήγγειλε  για το 2015, δηλαδή σε μερικούς μήνες, καθόλου τυχαία, την πραγματοποίηση πολυμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό στο πρότυπο προφανώς της διάσκεψης που οργάνωσε ο Κόφι Ανάν στο Μπούργκενστοκ της Ελβετίας το 2004.

Λέξη προς λέξη τα βατερλώ
           

Η αναφορά που υπάρχει για την Κύπρο στα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ είναι η εξής:«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις νέες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και παρότρυνε την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθύμισε την δήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της στις 21 Σεπτεμβρίου 2005, μεταξύ άλλων και ότι η αναγνώριση όλων των κρατών μελών αποτελεί απαραίτητη συνιστώσα της διαδικασίας προσχώρησης. Υπό τις παρούσες συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεώρησε ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να διασφαλισθεί θετικό κλίμα ώστε να μπορέσουν να αρχίσουν εκ νέου οι διαπραγματεύσεις για τη συνολική διευθέτηση του Κυπριακού».
 Τι σημαίνουν όλα αυτά:
1. Η ΕΕ δεν καταδικάζει την Τουρκία για την παραβίαση της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
2. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν προκαλεί καμία ένταση. Εδώ εξισώνεται ο θύτης με το θύμα και η ΕΕ τάσσεται έτσι με τον θύτη.
3. Η αναφορά σε αυτοσυγκράτηση μας παραπέμπει στις γνωστές και καταδικαστέες ανακοινώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ για τις σφαγές του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Εδώ η ΕΕ  ουσιαστικά προτρέπει την Τουρκία , να προσέχει όταν παραβιάζει την ΑΟΖ!
4. Η ΕΕ καλεί την Τουρκία να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Ετσι , αναγνωρίζει ότι κράτος –μέλος της είναι υπαρκτό(!),αλλά την ίδια στιγμή αφήνει την Τουρκία στο απυρόβλητο. Είναι γελοίο και που υπάρχει η αναφορά αυτή, ως να επιζητούσε η Κυπριακής Δημοκρατία να αναγνωριστεί ως κράτος από την ΕΕ!!
5. Μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να διαβαστεί η διατύπωση ότι «η αναγνώριση όλων των κρατών μελών αποτελεί απαραίτητη συνιστώσα της διαδικασίας προσχώρησης». Η Τουρκία δεν υποχρεώνεται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί αν ήθελε να πιέσει την Αγκυρα θα έπρεπε να υπάρχει η διατύπωση ότι η αναγνώριση όλων των κρατών μελών «αποτελεί υποχρέωση» των υπό ένταξη μελών.
6. Η ΕΕ ως σύνολο αφού δεν καταδικάζει την Τουρκία, αφού δεν θεωρεί παράνομες τις ενέργειές της, δεν την υποχρεώνει να διορθώσει τίποτα, άρα δεν υπάρχει καμία συνέπεια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.Ετσι , η Κυπριακή Δημοκρατία θα θέτει βέτο , αν θέτει στο άνοιγμα διαφόρων κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και θα  δέχεται και το σύνολο των πιέσεων…
7. Η τελευταία φράση για την δημιουργία θετικού κλίματος ώστε να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις είναι η ολοκλήρωση της αθλιότητας, καθώς με τον τρόπο αυτό, καλείται η Λευκωσία να ξεχάσει ότι παραβιάζεται η κυριαρχία της και να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις  χωρίς να αποχωρήσει το τουρκικό πλοίο από την ΑΟΖ. Ετσι τα τετελεσμένα της Τουρκίας επικροτούνται και η Λευκωσία, μετά τον στρατό κατοχής, το ψευδοκράτος και την ΑΟΖ πρέπει απλώς να υποχωρεί πάντα.

Η ντροπή

Η δήλωση του αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου είναι μνημείο υποκρισίας. «Δεν μπορεί μια χώρα να έχει φιλοδοξίες να γίνει κράτος-μέλος της ΕΕ χωρίς να αναγνωρίζει και τα 28 κράτη-μέλη» , είπε ο κ. Βενιζέλος και πρόσθεσε:
«Παρά την απουσία του Προέδρου Αναστασιάδη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο -θα έλεγα γενικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση- έστειλε ένα πάρα πολύ καθαρό μήνυμα προς την Τουρκία, ένα μήνυμα που στέλνει όλη η διεθνής κοινότητα, ότι απαιτείται σεβασμός του διεθνούς δικαίου, σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων και πρωτίστως της υπόστασης και της διεθνούς νομικής προσωπικότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτι το οποίο πρέπει πάντα να το λέμε, γιατί, δυστυχώς, δεν είναι αυτονόητο. Δεν μπορεί μια χώρα να έχει φιλοδοξίες να γίνει κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αναγνωρίζει και τα 28 κράτη-μέλη της Ένωσης, δηλαδή και την Κυπριακή Δημοκρατία», ανέφερε ο κ. Βενιζέλος.

Νέο Μπούργκενστοκ

Σε πείσμα όμως του κ. Βενιζέλου, τα πράγματα πηγαίνουν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Με τις συνεχείς υποχωρήσεις και την αδυναμία αναχαίτησης της τουρκικής επιθετικότητας, η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία οδηγούνται σε διαπραγματεύσεις , δηλαδή σε τετραμερή, από θέση αδυναμίας. Η θέση και της Αθήνας και της Λευκωσίας είναι πολύ χειρότερες απ΄ότι ήταν το 2004.
Ο ΟΗΕ που επίσης βαρύνεται με τεράστιες ευθύνες για την ανοχή έναντι της Τουρκίας δρομολογεί την τετραμερή. Αυτή η πρόθεση αποκαλύφθηκε από την μελέτη της έκθεσης του Μπαν Κι Μουν προς την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, την οποία, σημειωτέον είχε ετοιμάσει από τις 4 Σεπτεμβρίου , κυκλοφόρησε όμως στις 23 Οκτωβρίου και το κεφάλαιο για την Κύπρο προφανώς προστέθηκε τώρα.
Το κεφάλαιο για την Κύπρο ξεκινά με μία συνοπτική περιγραφή των δραστηριοτήτων του Αλεξάντερ Ντάουνερ, από την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιούλιο του 2008, μέχρι την παραίτησή του και τα όσα καταγράφηκαν στο Κυπριακό.

Σχεδιασμός για το 2015

Στον σχεδιασμό των δραστηριοτήτων του Γραφείου του Ειδικού Συμβούλου για το 2015, ο ΓΓ δεν προβλέπει οποιεσδήποτε σημαντικές αλλαγές στις προτεραιότητές του, τις δραστηριότητες και τις επιχειρησιακές απαιτήσεις για το 2015. Γράφει πως το Γραφείο «θα συνεχίσει να διευκολύνει τις συναντήσεις των δύο ηγετών, τους διαπραγματευτές και τους εμπειρογνώμονες, μέχρις ότου επιτευχθεί μια συνολική διευθέτηση και θα συνεχίσει την τακτική των εκ του σύνεγγυς συναντήσεων με τις δύο πλευρές χωριστά, και θα εμπλακεί με διάφορους συνομιλητές, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων, της κοινωνίας των πολιτών και των ομάδων γυναικών, όπως και με τους περιφερειακούς και διεθνείς πρωταγωνιστές για την υποστήριξη της διαδικασίας».Είναι προφανές  ότι ετοιμάζεται μια μεγάλη εκστρατεία στην Κύπρο, ανάλογη με την εκστρατεία για την ψήφιση του σχεδίου Ανάν.

Πολυμερής διάσκεψη

Παράλληλα το Γραφείο του Ειδικού Συμβούλου θα συνεχίσει επίσης να διευκολύνει τις τεχνικές επιτροπές, συμπεριλαμβανομένων τυχόν νέων επιτροπών που θα δημιουργηθούν και θα υποστηρίξει μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.
«Αν επιτευχθεί σημαντική πρόοδος το 2015, τα Ηνωμένα Έθνη πιθανόν να κληθούν να φιλοξενήσουν μια πολυμερή διάσκεψη για την αντιμετώπιση των τελικών θεμάτων των διαπραγματεύσεων που εκκρεμούν.           
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η ΕΕ , οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ είναι συντονισμένοι πάνω σε ένα νέο σχέδιο «ενεργειακής λύσης» στην Κύπρο, ανεξάρτητα από την συνολική λύση. Την οποία θέλουν τώρα και την θέλουν σε συνεργασία με την Τουρκία και όχι απέναντί της, αδιαφορώντας για το διεθνές δίκαιο και τους κανόνες του.

Εγκλήματα της ΝΔ

Οι επιπτώσεις όμως μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι συντριπτικές για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Για την Ελλάδα γιατί η παρανομία θα είναι το υπόδειγμα των εξελίξεων ίσως και των λύσεων για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και για την Κυπριακή Δημοκρατία γιατί η Τουρκία, ακόμη και αν πάρει μια συμφωνία για το φυσικό αέριο, δεν θα μείνει εκεί, θα συνεχίσει με νέες διεκδικήσεις έως ότου ελέγξει πλήρως την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να μπει ένα φρένο στην Τουρκία . Να της σταλεί ένα μήνυμα ότι η στάση της είναι πρόβλημα για την ίδια. Ότι θα έχει κόστος με στρατηγικές προεκτάσεις, αν δεν αποσυρθεί από την ΑΟΖ. Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Η στάση του κ. Σαμαρά(όπως και του κ. Βενιζέλου) θυμίζει την εγκληματική στάση του κ. Κώστα Καραμανλή το 2005 όταν ψήφισε υπέρ της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας –ΕΕ χωρίς να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως είχε τότε υποχρέωση. Αφού τότε δεν έθεσε βέτο, με ευθύνη και του Πέτρου Μολυβιάτη, η Τουρκία έφθασε σχεδόν φυσιολογικά στην ΑΟΖ.
Και πάει λέγοντας…..