Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλά για νέο αφήγημα χρησιμοποιώντας την προαιώνια συνταγή ενοχοποίησης των πολιτικών αντιπάλων που όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά έχει περιορισμένη διάρκεια και χρησιμότητα. Xρησιμοποιεί παλιές έννοιες για να εξηγήσει νέα προβλήματα. Ο λαϊκισμός για παράδειγμα είναι πιο παλιός και από την οικογένειά του . Η καταγγελία του λαικισμού είναι ανέξοδη και διαχρονική, όσο διαχρονική είναι και η αναρρίχηση των λαικιστών στην εξουσία. Έτσι, αναδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων , όταν προσπαθεί να πείσει ξένους μάλιστα , ότι ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης είναι κεντρώοι πολιτικοί. Με το σχέδιο για το επιτελικό κράτος, την υπακοή στον Λάτση, τους πάσης φύσεως εργοδότες και τον αφορισμό του εργασιακού πολιτισμού, ο Μητσοτάκης αναδείχθηκε ανώτερος των προσδοκιών ακόμη και των πιο φανατικών νεοφιλελεύθερων. Υπηρετεί, άρα υπάρχει, το ουσιώδες αφήγημά του.
Όταν όμως σε συνέντευξή του προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει τις ερωτήσεις ούτε για τα ακροδεξιά στελέχη του, ούτε για την συσσώρευση κεφαλαίου σε ολιγάρχες, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Ας αφήσουμε τις αναφορές του συρμού για τα ευρωπαικά ζητήματα, την Τουρκία ή το μεταναστευτικό που δείχνουν παντελή έλλειψη επεξεργασιών. Είναι η εικόνα μιας κυβέρνησης χωρίς πυξίδα για τη χώρα και την κοινωνία, αλλά με ακριβές GPS, όσον αφορά τα συμφέροντα των λίγων .
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση ο κ. Μητσοτάκης με την ευκαιρία της επίσκεψής του στο Παρίσι, παρεχώρησε συνέντευξη σε «γαλλικό κανάλι» , στην οποία όμως συνέντευξη είπε πολλά. Άλλα ακατανόητα, άλλα ευνόητα, άλλα ομιχλώδη, άλλα απαράδεκτα, άλλα αδιάφορα, δείγμα της χαώδους πολιτικής.
Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη ότι συμφωνεί με τις θέσεις του Μακρόν για την ΕΕ καταδεικνύουν το μόνιμο πρόβλημα της Ελλάδας. Μιας χώρας που στοιχίζεται πίσω από τις μεγάλες , υιοθετεί την πολιτική τους και την εμφανίζει ως ελληνική πολιτική. Είναι απορίας άξιον, τι θα πει στην Μέρκελ ο Μητσοτάκης δεδομένου ότι μεταξύ Βερολίνου και Παρισίων υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες για την ΕΕ. Προφανώς θα στοιχηθεί και με την Μέρκελ για να μην έχει κανείς παράπονο ότι η Ελλάδα είναι μια δεδομένη χώρα.
Η ΕΕ μπαίνει σε ύφεση, αλλά η είδηση δεν έχει φθάσει ακόμη στον κ. Μητσοτάκη . Για μια ακόμη φορά, σε μια ακόμη επίσκεψη ένας ακόμη Έλληνας πρωθυπουργός απηύθυνε πρόσκληση σε Γάλλους να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αν η Γαλλία είχε τα μεγέθη της Ελλάδας, πολιτικά και οικονομικά, θα ήταν ήδη σε μνημόνιο. Αλλά αυτό δεν ταράζει τον Μητσοτάκη .Δεκαετίες τώρα το ίδιο τροπάριο, αλλά επενδύσεις φυσικά δεν έρχονται . Θα ήταν χρήσιμο εθνικά , ο πρωθυπουργός να εξηγήσει πως θα αντιμετωπίσει στην Ελλάδα την ύφεση και την πολιτική αποσύνθεση της ΕΕ και πως συνάδουν όλα αυτά με τις υποσχέσεις για ανάπτυξη 4% στη χώρα μας. Σύντομα ο κ. Μητσοτάκης θα επικαλεστεί την διεθνή κρίση , όχι μόνο για να πάρει πίσω δεσμεύσεις του, αλλά για να εκτροχιάσει τις σχέσεις κράτους-κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.
Σε συζήτηση που είχε με δημοσιογράφους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε: «θέλω να αλλάξω το αφήγημα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Είμαστε πλέον μία χώρα με αυτοπεποίθηση που συμμετέχει στις μεγάλες ευρωπαϊκές συζητήσεις και έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει την ευχάριστη αναπτυξιακή έκπληξη των επόμενων χρόνων».
Ποιο είναι ακριβώς το αφήγημα που θα αλλάξει ο Μητσοτάκης. Θα κάνει προτάσεις για αλλαγές στην ευρωζώνη ή για την κατάργηση των ασφυκτικών δημοσιονομικών πολιτικών; Θα ζητήσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας σύμφωνα με τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί ; τι ακριβώς περιλαμβάνει η αλλαγή αφηγήματος;. Η απάντηση είναι απλή. Τίποτα . Πολλές γενικότητες, αερολογία για την ακρίβεια και στο τέλος ο,τι πουν οι Γερμανογάλλοι.
Ήταν απολαυστικός ο κ . Μητσοτάκης όταν δέχθηκε ερώτηση για τις ανισότητες στην Ελλάδα. Γιατί χάνει τα λόγια του, κλονίζεται η ιστορική σύμφυσή του με το παρασιτικό ή κρατικοδίαιτο κεφάλαιο. Δείχνει να μην κατανοεί τις λέξεις , αλλά προφανώς υποκρίνεται. Όλη η ιδεολογία του είναι εμποτισμένη με τα δόγματα των ανισοτήτων, είναι μια ωδή στις ανισότητες. Φυσικά δεν το παραδέχεται αλλά αυτό ελάχιστη αξία έχει.
«Ξέρετε, οι ανισότητες έχουν να κάνουν κυρίως με την ανεργία. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι σε κατάσταση φτώχειας, που δεν έχουν εργασία. Κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη πολιτική για την εξάλειψη των ανισοτήτων είναι η πολιτική που θα δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης. Χάσαμε 400.000 Έλληνες, που εγκατέλειψαν την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της περιόδου της κρίσης …. Κατά συνέπεια, πώς θα επιστρέψουν, εάν δεν έχουμε ανάπτυξη;»
Πρόκειται για πολιτική απάτη. Είναι άλλου είδους ανισότητες αυτές που προκαλεί η ανεργία και άλλου είδους ανισότητες που προκαλεί η αναδιανομή του πλούτου, οι αλλαγές στους νόμους που ευνοούν το κεφάλαιο και τους εργοδότες, η ασυλία . στο μαύρο χρήμα και στο τραπεζικό κατεστημένο. Ανάπτυξη πολυετή και κολοσσιαία έχει και η Κίνα, αλλά οι ανισότητες είναι εφιαλτικές και οδηγούν σε νέα κινήματα. Κατά συνέπεια είναι ζήτημα πολιτικό και ιδεολογικό το πώς αντιμετωπίζονται .
Αλλά εκεί που πραγματικά γράφει ιστορία ο Μητσοτάκης είναι η απάντηση που δίνει στην ερώτηση σχετικά «με τη συγκέντρωση του πλούτου στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε ότι αφορά τους μεγάλους επιχειρηματίες …..»
Μητσοτάκης: «Προφανώς υπάρχουν ανισότητες στην Ελλάδα, αλλά θα πρέπει να αναμένουμε από τους ανθρώπους που έχουν το κεφάλαιο στην Ελλάδα να επενδύσουν. Δεν μπορούμε μόνο να ζητάμε από τους επενδυτές που έρχονται από το εξωτερικό να επενδύσουν…»
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι να αναζητήσουμε τα αίτια που δημιουργούν τους ολιγάρχες. Αν είναι νόμιμο το χρήμα, πως το απέκτησαν, η διαφάνεια, οι φόροι που πληρώνουν, η σχέση τους με το κράτος, τα θαλασσοδάνεια, η φυγή κεφαλαίων και πολλά άλλα. Είναι ότι δεν επενδύουν. Μα ποτέ δεν επένδυσαν. Αυτό ακριβώς σημαίνει η συσσώρευση πλούτου που ο Μητσοτάκης με σπουδές οικονομικές οφείλει να γνωρίζει. Και φυσικά γνωρίζει αλλά αυτοί οι ολιγάρχες είναι και οι φυσικοί του σύμμαχοι και φυσικά δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει.
Στο παρελθόν η ΝΔ κρύβονταν και εξυπηρετούσε συμφέροντα πίσω από την κουρτίνα, ή κάτω από το τραπέζι ή με διάφορα προσχήματα. Τώρα εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα αδίστακτα μπροστά στα μάτια μας αφού πρώτα εξαπολύεται και μια προπαγανδιστική επίθεση για να ξεπλυθούν οι εγκέφαλοί μας. Είτε αυτό αφορά τη ΔΕΗ, είτε τα τεκμήρια, είτε τις συντάξεις, είτε την ανάπτυξη , είτε το κράτος, είτε τους ολιγάρχες.
Τι είναι λοιπόν ο «μεταλαϊκισμός» του Κυριάκου Μητσοτάκη; Είναι το ιδεολόγημα που σηματοδοτεί τη βίαιη είσοδο στην κόλαση της κοινωνικής ανωμαλίας.