«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Το σύνθημα ήταν κυρίαρχο μετά την χρεοκοπία του 2009-2010. Η κάλπη της 7ης Ιουλίου, θα δείξει αν το αίτημα έχει παραγκωνισθεί ή ξεχασθεί. Ουσιαστικά αν έχει ξεχασθεί ή παραγκωνισθεί το ποιοι είναι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας, οι υπεύθυνοι που τα λεφτά των φορολογουμένων «έπεφταν» σε μαύρες τρύπες. Οι υπεύθυνοι για τα Μνημόνια.  Το ερώτημα απασχολεί τα ΜΜΕ σε Αμερική και Ευρώπη. «Παραείναι πετυχημένος για τους Έλληνες ο Τσίπρας;» ρωτάει ειρωνικά πάντως η Die Welt. «Επιστροφή στις πολιτικές οικογένειες»;  («Μητσοτάκη-Καραμανλή)  ρωτάει και το  Politico. Κυριακή, κοντή γιορτή.

Ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει και πάλι μόνο στην απόφαση των πολλών, να στηρίξουν την πολιτική του, για την δική τους ζωή. Ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε στην πολιτική σκηνή κόντρα στις προβλέψεις και κόντρα στις διαθέσεις των ισχυρών (τότε) κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και πρώην συντρόφων του. Κέρδισε σκληρές εκλογικές αναμετρήσεις,  μετά από δύσκολες αποφάσεις και πέτυχε να φέρει την σταθερότητα στη χώρα, παρά το Μνημόνιο και παρά την συσπειρωμένη αντιπολίτευση. Δεξιοί , κεντρώοι και αριστεροί, «πυροβολούν»  μόνο τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την Φώφη Γεννηματά, τον Δ. Κουτσούμπα, τον Κ. Σημίτη, τον Ε. Βενιζέλο, τον Α. Σαμαρά, για τον Αλ. Αλαβάνο , τον  Π. Λαφαζάνη, ακόμα και για τον Γιάνη Βαρουφάκη, υπεύθυνος για όλα τα δεινά του τόπου  είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
 

Πυρ ομαδόν

Ποτέ δεν «ζητήθηκαν» τόσο πολλά και αντιφατικά από μια κυβέρνηση και ένα πρωθυπουργό. Τον κατηγορούν ότι «πούλησε» την Αριστερά, αυτοί που φώναζαν ότι έχει αριστερές εμμονές. Τον κατηγορούν ότι δεν είναι κεντρώος γιατί τσάκισε την μεσαία τάξη, τον κατηγορούν ότι είναι κατά των επενδύσεων. Τον κατηγορούν για την καταστροφή της χώρας επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για το εγκληματικό πρόγραμμα των δανειστών, ενώ το ίδιο το ΔΝΤ έχει πλέον αναγνωρίσει ότι οσα έκανε τα έκανε σκοπίμως κατά της χώρας μας για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες. Τον κατηγορούν γιατί δεν έκανε εκσυγχρονισμό, γιατί δεν λειτουργούν άψογα τα νοσοκομεία και συγχρόνως γιατί δεν …απολύει  δημοσίους υπαλλήλους. Όσοι μιλούν για το μεγάλο κράτος, ζητούν περισσότερο Νόμο και Τάξη (άρα και περισσότερους αστυνομικούς).
Τον κατηγορούν για σκευωρίες, όσοι ρήμαξαν τα δημόσια ταμεία και οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. Η ιστορία  για όλους αυτούς έχει ξεκινήσει στις 25 Ιανουαρίου του 2015.  Τότε που φώναζαν «κράτα γερά Γερούν» (Νταϊσελμπλουμ).

Επι 4 χρόνια ζητούν εκλογές, επι 4 χρόνια προβλέπουν καταστροφές , νέα μνημόνια, νέες περικοπές συντάξεων, εκτροχιασμό των δημόσιων οικονομικών, οικονομική ύφεση κλπ, κλπ. Με κάθε αφορμή, με κάθε ατάκα, με κάθε παραστράτημα ή λάθος κυβερνητικού στελέχους, η χώρα «έφτανε στον ξεπεσμό».

Η αλλαγή των ισορροπιών

Η χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά η εκκίνηση έγινε από μια χρεοκοπημένη χώρα. Ο Αλ. Τσίπρας δεν παρέλαβε μια κανονική οικονομία, ούτε κάν δημόσιο ταμείο.

Ο Αλέξης Τσίπρας οδήγησε την χώρα (και το δημόσιο ταμείο) στην ηρεμία, την τράβηξε από τους βάλτους σε στέρεο έδαφος. Τις τελευταίες μέρες τα επιτόκια των 10ετών ομολόγων πέφτουν, φτάνοντας σε ιστορικά χαμηλά. Φώναζαν ότι βγήκαμε από τα Μνημόνια αλλά δεν θα βγούμε στις αγορές. Η ανεργία έπεσε και πέφτει διαρκώς.
Ο Αλ. Τσίπρας προχώρησε σε μια ιστορική συμφωνία που θα φέρει μεγάλο πλούτο, για την ενέργεια με Κύπρο, ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο. Συμπληρωματικά απάλλαξε τη χώρα από ένα αγκάθι χωρίς διέξοδο, το μακεδονικό. Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών με τις Επιστολές Καραμανλή, δείχνουν ποια ήτανε η βάση συζήτησης (η κληρονομιά) που παρέλαβε και σ αυτό το ζήτημα.  Όλοι, άλλαξαν στάση υποκριτικά, για να «διαμελίσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκσυγχρονιστές και ευρωπαϊστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που έσκιζαν τα ιμάτια τους τριάντα χρόνια, ξαφνικά ντύθηκαν πολέμαρχοι μακεδονομάχοι, θυμήθηκαν ότι «πολεμούσαν στο πλευρό του Παύλου Μελά». Αριστεροί διεθνιστές, που ήθελαν το σκέτο Μακεδονία, κατήγγειλαν τον  Τσίπρα και τον Κοτζιά για προδοσία. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης έστελνε αγγελιοφόρους στον Ζάεφ, ζητώντας αναβολή της Συμφωνίας ώστε να την κάνει ο ίδιος  μετά τις εκλογές.
Όλοι αυτοί και πολλοί –πολλοί ακόμα, έχουν ένα και μοναδικό στόχο. Να χάσει ο Αλέξης Τσίπρας.
Θα αναρωτηθεί κανείς, μα γιατί τόσο μίσος, γιατί τέτοια εμμονή;
Μάλλον γιατί ο Τσίπρας και τα όσα πέτυχε,  άλλαξαν τα δεδομένα.
Τις ισορροπίες σε πολιτικό επίπεδο. Οι κάποτε κυρίαρχοι έχασαν την εξουσία, , έχασαν τις δομές της εξουσίας που είχαν φτιάξει. Τα δίκτυα διοίκησης και …μοιρασιάς, ξέφτισαν, απογυμνώθηκαν , αδυνάτισαν.
Τις ισορροπίες σε οικονομικό επίπεδο. Τα δεδομένα της οικονομίας άλλαξαν δραματικά , πρωτίστως λόγω της χρεοκοπίας  και της πτώχευσης (μνημόνια). Όμως όλα τα χρεώνουν στον Τσίπρα. Ο οποίος είναι αλήθεια επεδίωξε αλλαγές και στο είδος και το μέγεθος της αναδιανομής πλούτου, αλλά σε συνθήκες πτωχευτικών διαδικασιών και μέτρων. Γι αυτό και υπάρχει δυσαρέσκεια σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες και αυτό δεν μπορούμε να το ξεχνάμε. Ομάδες που καταστράφηκαν από την χρεοκοπία και την κρίση που ακολούθησε, αλλά κυβέρνηση τα τελευταία 4 χρόνια είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Οι Τράπεζες έφυγαν από τον έλεγχο του κράτους αλλά και πολλών ισχυρών μετόχων τους.
Τις ισορροπίες στο επίπεδο των μεγάλων συμφωνιών. Και εδώ οι ισορροπίες άλλαξαν δραματικά, πολλοί παίκτες έχουν εξαντληθεί, άλλοι μπήκαν στο παιχνίδι, ενώ έχουν αλλάξει και οι συμμετοχές σε παλιές και νέες συμφωνίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους, όλοι οι υπόλοιποι πολεμούν τον Τσίπρα.  Ελπίζοντας ότι θα ξαναβρεθούν στην θέση που ήταν το 2009. Ακόμα και το ΚΚΕ.
Ο Αλ. Τσίπρας γνωρίζει  ότι και αυτή τη μάχη την έδωσε και την δίνει εναντίον όλων. Γνωρίζει ότι έχει σύμμαχο μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας. Και με αυτόν τον σύμμαχο πορεύεται. Ετσι κι αλλιώς η μάχη δεν αφορά μόνο την κάλπη της Κυριακής αλλά και τις επόμενες πολλές Κυριακές που έρχονται.