Του Σωτήρη Σιδέρη

Σαν υπνωτισμένα, δεκάδες κράτη , κυρίως τα ευρωπαικά, παρακολουθούν τις ΗΠΑ να γλιστρούν προς την παράνοια χωρίς να δείχνουν σημάδια αντίδρασης, κάτι που θα συμβεί μόλις κάνει ένα νεύμα η Ουάσιγκτον. Όπως ακριβώς συνέβη και στην Ουκρανία και όπως όλος ο κόσμος έχει αντιληφθεί, οι Αμερικανοί υποδαυλίζουν τον κινέζικο εθνικισμό προσπαθώντας να σύρουν το Πεκίνο σε πόλεμο με την Ταϊβάν. Δεν είναι καθόλου κατανοητό, ούτε καν στις ΗΠΑ ποιο θα είναι το κέρδος από αυτή την σύγκρουση.  Προς το παρόν τεστάρουν τους κινέζους, αλλά η ένταση ήρθε για να μείνει. Η ΕΕ μοιάζει με απολιθωμένο οργανισμό . Αν η Κίνα κάνει , αργότερα εισβολή θα της επιβληθούν κυρώσεις όπως στην Ρωσία; αν αυτό συμβεί, τα ¾ του πλανήτη θα συνασπιστούν κατά των ΗΠΑ, οι συμμαχίες θα σφυρηλατηθούν σε νέα βάση με το Πεκίνο , τη Μόσχα , πιθανότατα και το Νέο Δελχί να συγκροτούν αντιαμερικανικό, ίσως και αντιευρωπαικό μέτωπο. Και τώρα το κρίσιμο ερώτημα: ο  Έλληνας πρωθυπουργός θα συμπεριφερθεί και έναντι της Κίνας ως προκεχωρημένο φυλάκιο; θα συνεχίσει να υπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα ή θα λάβει υπόψη και τα συμφέροντα της χώρας του;

          
    

Υποκρισίας το ανάγνωσμα



Η Ευρώπη θα  βουλιάξει ακόμη περισσότερο και οι Αμερικανοί θα έχουν έναν αποδυναμωμένο σύμμαχο στα όρια της αποσύνθεσης. Ο κυνισμός της Πελόζι αν και μοιάζει με ωμή απειλή  κατά της Κίνας είναι στα όρια της φαιδρότητας. Η δήλωσή της  ότι «ο κόσμος καλείται σήμερα να επιλέξει μεταξύ απολυταρχίας και δημοκρατίας» θα προκαλούσε τρανταχτά γέλια , αν δεν ήταν τόσο κρίσιμη η κατάσταση. Το να κάνει τέτοια δήλωση λίγες ημέρες μετά την ταπεινωτική επίσκεψη Μπάιντεν στην κορυφαία απολυταρχία της Σαουδικής Αραβίας, είναι προσβολή για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Η απειλή ενός πυρηνικού πολέμου, ολέθρου για την ακρίβεια ηχεί πλέον όλο και πιο δυνατά και ήταν δραματική η προειδοποίηση του γγ του ΟΗΕ Γκουτέρες προ ημερών.


Η Κίνα και οι ΗΠΑ είναι πολύ μεγάλα κράτη και είναι σε θέση να θυσιάσουν πολλά προκειμένου να υπηρετηθούν τα στρατηγικά τους σχέδια. Οι ΗΠΑ θυσίασαν την Ουκρανία, μήνες μετά ο Ζελένσκι παραπαίει, ο πόλεμος χάθηκε, η ΕΕ και να θέλει δεν μπορεί να στηρίξει το Κίεβο με την ίδια ένταση καθώς έχει τα δικά της προβλήματα και οι λαοί αντιδρούν. Τώρα οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να θυσιάσουν  και την Ταιβάν. Η πρόεδρος της βουλής Νάνσι Πελόζι, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ στέκονται στο πλευρό της δημοκρατικής Ταϊβάν επιδεικνύοντας «αλληλεγγύη» που «είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ». Οι ΗΠΑ δεν θα πολεμήσουν με την Κίνα απευθείας όπως έκαναν και με την Ρωσία, αλλά θα την στηρίξουν. Στόχος να βάλουν τη Μόσχα και το Πεκίνο σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς και οι ίδιες να μείνουν στην κορυφή του κόσμου. Έτσι νομίζουν τουλάχιστον.

 

Καθαρές θέσεις από Ελλάδα

 


Και να φανταστεί κανείς ότι οι Αμερικανοί , δεν έχουν αναγνωρίσει επίσημα την Ταϊβάν,  ως ανεξάρτητο κράτος,  όπως την Ουκρανία, ενώ ο Μπάιντεν, κάνοντας προφανώς άλλες σκέψεις είχε αποστασιοποιηθεί από την επίσκεψη της Πελόζι αναφέροντας ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί δεν θεωρούν καλή ιδέα την επίσκεψη. Προς το παρόν δεν ξέρουμε γιατί το είπε ο Μπάιντεν.  Προφανώς  οι στρατηγοί ξέρουν να διαβάζουν καλύτερα την ισχύ του αντιπάλου, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το ερώτημα όμως που καλούνται να απαντήσουν στον Λευκό Οίκο και στις Βρυξέλλες, είναι ποιο κέντρο εξουσίας , καθοδήγησε την Πελόζι. Γιατί αν δεν είναι ο Λευκός Οίκος, τότε υπάρχει κενό εξουσίας στην Ουάσιγκτον και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό.
Η ΕΕ και η Ελλάδα
Η Κίνα κάνει ασκήσεις και ανακοίνωσε κάποιες κυρώσεις κατά ορισμένων ιδρυμάτων της Ταιβάν. Σίγουρα δεν θα σταματήσουν εκεί. Όσο οι ΗΠΑ κλιμακώνουν, θα κλιμακώνει και το Πεκίνο. Οι απειλές του Πεκίνου είναι ρητές και δεν επιδέχονται παρερμημειών για το τι θα ακολουθήσει. Ο ΥΠΕΞ  Ουάνγκ Γι  δήλωσε ότι «αυτοί που προσβάλλουν την Κίνα θα τιμωρηθούν, αναπόδραστα». Στο πλευρό του Πεκίνου τάχθηκε ήδη η Μόσχα.
Μοιραία όλοι περιμένουν την αντίδραση της ΕΕ. Σίγουρα επικρατεί ανησυχία. Ο επερχόμενος Χειμώνας προκαλεί τρόμο στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι, αλλά και παντού. Οι ηγέτιδες δυνάμεις όμως της ΕΕ έχουν συναλλαγές δις με την Κίνα και η πιθανή πίεση των ΗΠΑ για κυρώσεις θα προκαλέσει σοκ. Πολιτικό, οικονομικό, γεωπολιτικό. Η ευρωπαική οικονομία είναι ζήτημα αν θα αντέξει. Η Ελλάδα έχει συμφέροντα με την Κίνα και κάθε κίνηση θα πρέπει να μελετηθεί πολλές φορές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί εύκολα να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει το κόστος της νέας έντασης. Και κυρίως η απόλυτη υποταγή στις ΗΠΑ μοιάζει πλέον με θρησκευτική πίστη και όχι με πολιτική δράση. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον περιθώρια απόλυτης σύμπλευσης με μια πολιτική που οδηγεί την ίδια την Ευρώπη σε μη αναστρέψιμη κρίση. Ας ακούσουμε και τις φωνές εντός των ΗΠΑ. Θα είναι εθνικά ωφέλιμο ο πρωθυπουργός να αποσαφηνίσει από τώρα τη θέση του.

Απόψεις

Του Στράτου ΒαλτινούΣε ποια χώρα της ΕΕ, οι συγγενείς θυμάτων ενός πολύνεκρου δυστυχήματος, ερευνούν, βρίσκουν στοιχεία και τρέχουν πίσω από τους εισαγγελείς γιατί υποψιάζονται ότι η κυβέρνηση και άλλοι, επιδιώκουν συγκάλυψη... πλήρες κείμενο
Γράφει ο ανορθόγραφος*Όταν η αμερικανική δεξαμενή σκέψης Carnegie δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «Η νεκρολογία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ», είναι μήνυμα για τις ευρω-ατλαντικές σχέσεις. Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ εδράζεται... πλήρες κείμενο
Σύμφωνα μα το άρθρο 20 του Καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ «Ο/Η πρόεδρος λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της Κεντρικής Επιτροπής. Σε περίπτωση άρσης της εμπιστοσύνης της Κεντρικής Επιτροπής από το 50% +1 των μελών της προς τον... πλήρες κείμενο
Γράφει ο ανορθόγραφος *Σε τηλεοπτική εκπομπή αρμόδιος υπουργός διερωτήθηκε γιατί ο κάτοικος της Κυψέλης να πληρώνει για έργα καθαρισμού στο περιαστικό δάσος. Βέβαια δεν αναφέρθηκε στον κάτοικο Κολωνακίου ο οποίος κατά... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Στέφανος Κασσελάκης, πρόεδρος του Αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, στη Μύκονο. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι κάποιος θέλει διακριτικότητα και ξεκούραση δεν πάει στη Μύκονο από 1-15 Αυγούστου. Αντίθετα, όποιος θέλει να... πλήρες κείμενο
Τάκης Κατσαρός* Το μόνο που αποκαλύπτουν όσοι οψίμως στον ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει ο Κασσελάκης, είναι η ανευθυνότητα, η ανικανότητα και το μέγεθος του οπορτουνισμού τους.  πλήρες κείμενο

 

ΩΜΕΓΑ PRESS

Η δική σου σελίδα

Επι κοινωνία