Όρθιοι, σε μια κουζίνα, ο Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο επικεφαλής τότε του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν συζητούσαν την λύση για το ελληνικό πρόβλημα και την εμπλοκή του ταμείου στο πρόγραμμα.  Η ομολογία του μοιραίου Γιώργου Παπακωνσταντίνου, είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η χώρα ακολούθησε λάθος δρόμο, μετά τη χρεοκοπία της, το δρόμο προς μια συνεχή χρεοκοπία. Είναι πολλές πλέον οι ομολογίες, Ελλήνων και δανειστών. Ολοι όμως μας εκβιάζουν για να συνεχίσουμε το λάθος. 

«Αυτή η συνάντηση (στην κουζίνα) ήταν εκτός δημοσιότητας, καθώς οποιαδήποτε δημόσια παρουσία των τριών μας (Παπανδρεου, Στρος-Καν, Παπακωνσταντίνου) θα αποκάλυπτε ότι η Ελλάδα θα έμπαινε στο ΔΝΤ και θα μας κατέστρεφε τελείως στις αγορές» είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας στις «Ιστορίες», του Σκάι.  Η συνάντηση στην κουζίνα έγινε  στο Νταβός, τον Ιανουάριου του 2010, όπου οι δημοσιογράφοι κυνηγούσαν τον τότε Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου στους διαδρόμους για μια δήλωση. Υπήρξε εκεί μια συνάντηση που ήταν γνωστή και μια μυστική αυτή στην κουζίνα. Το περιστατικό περιγράφει και στο βιβλίο του που κυκλοφορεί 24 Απριλίου, ανήμερα του διαγγέλματος Παπανδρέου από το Καστελόριζο. Ωραία τα …μαγείρεψαν!

Ομολογία 

Τα όσα είπε (Σκάι, Ιστορίες) ο πιο μοιραίος υπουργός Οικονομικών της χώρας Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αποτελούν μια ισχυρή αυτοκαταγγελία.  Αναγνώρισε δηλαδή ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου αν και ήξερε ότι το μνημόνιο δεν πρόκειται ούτε να εφαρμοστεί ούτε και να έχει αποτελέσματα, το δέχθηκε. Αυτά που είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου , είναι προαναγγελία των όσων περιγράφει στο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει. Αποτελούν τη σύνοψη της μνημονιακής περιπέτειας της Ελλάδας. 

Αυτά που λέει ο πρώην «τσάρος», αποτελούν πλήρη «ομολογία ενοχής», τόσο του ίδιου, όσο και του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, αφού επιβεβαιώνουν πλήρως, όλους όσους διαφώνησαν με τα Μνημόνια αλλά και με την σκοπιμότητα της υπογραφής τους.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου παραδέχεται ότι: Πρώτον, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ενήμερη για την πραγματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, από τον τότε διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας κο. Προβόπουλο.  Με βάση αυτή την υπεύθυνη πληροφόρηση, η τότε κυβέρνηση είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, τις συζητήσεις με το ΔΝΤ, κάτι που, σημειωτέον, ο πρώην πρωθυπουργός και οι συν αυτώ, αρνούνταν πεισματικά μέχρι τώρα, «βγάζοντας τρελό» τον τότε υφυπουργό Φίλιππο Σαχινίδη, που είχε από τότε παραδεχθεί πως το Ταμείο, ήταν η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. 

Δεύτερον, παραδέχεται ότι το πρόγραμμα, που ο ίδιος μας διαφήμιζε ως «σωτηρία»,  δεν ήταν, μόνο,  υπέρμετρα σκληρό, αποπνέοντας τιμωρητική διάθεση, εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων, αλλά και πρακτικά ανεφάρμοστο. Επισημαίνονται, ιδιαίτερα, ως τα κατ` εξοχήν αρνητικά στοιχεία, τα υψηλά (τότε) επιτόκια, καθώς και τους μικρούς χρόνους αποπληρωμής. Θα προσθέταμε, και το μικρό χρόνο δημοσιονομικής προσαρμογής, κάτι που έχει επισημάνει, εκ των υστέρων βέβαια, και από τον τότε γενικό διευθυντή του Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική παράμετρο, που αναδεικνύει και την προσωπική ευθύνη του ίδιου του κου. Παπακωνσταντίνου, καθώς, όπως προκύπτει και από δηλώσεις του,  ήταν εκείνος που προέκρινε το βραχύ χρόνο προσαρμογής, προβλέποντας «έξοδο στις αγορές» από το 2011. Αυτή η επιλογή, πέρα από το ότι αποδείχθηκε μια ακόμη ανεπιτυχής πρόβλεψη,  κόστισε στον ελληνικό λαό, ασύγκριτα μεγαλύτερο πόνο για τους Έλληνες, εξαιτίας της πολύ πιο βίαιης προσαρμογής.

Το σπουδαιότερο, όλα αυτά δεν οδήγησαν και δεν οδηγούν πουθενά. Οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα.

Αυτό που έχουν παραδεχθεί όλοι, ΔΝΤ και ευρωπαίοι) το παραδέχεται τώρα και ο κ. Παπακωνσταντίνου. Και ενώ όλοι λένε «κάναμε λάθος», όλοι μαζί συνεχίζουν το ίδιο λάθος.