Η κρισιμότητα των στιγμών για το Mega, αναδεικνύει και την κρισιμότητα των όσων συμβαίνουν στη χώρα, σε ότι αφορά την εξουσία αλλά και την επιχειρηματικότητα.
Φυσικά, η συνέχιση του Mega με το ίδιο ή με άλλο μετοχικό σχήμα, δεν καθορίζει την πορεία της χώρας. Δείχνει όμως τις αλλαγές που έχουν επέλθει.
Είναι οι μεγάλες εταιρίες, που δεν μπορούν πλέον να στηρίζονται στα δάνεια, ούτε στην κρατική διαφήμιση ή στις κρατικές επιχορηγήσεις, ούτε στην ανοχή της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Είναι οι Τράπεζες που δεν μπορούν να δανειοδοτούν ΜΜΕ με την ευκολία που το έκαναν στο παρελθόν. Είναι ο στενός κορσές που έφερε η χρεοκοπία και πιστοποιείται μέσω των Μνημονίων.
Ο Πολ Τόμσεν, ο εκπρόσωπος των δανειστών, το 2011, είχε προειδοποιήσει πως δεν θα καταστραφούν μόνο οι μικροί, θα έχουν προβλήματα και τα ισχυρά κάστρα. Όχι όλα, αλλά κάποια σίγουρα. Αυτό κανείς από τους διοικούντες δεν θέλησε ποτέ να το αποδεχθεί. Γιατί η εξουσία –ιδίως αν είναι απόλυτη- «τυφλώνει».
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι αν δεν αλλάξει ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας δεν θα πιάσουμε πάτο, δεν θα μπορέσουμε να γυρίσουμε σελίδα. Είναι τώρα οι ισχυροί που ανθίσταται, αλλά δεν θα μπορέσουν για πολύ. Όχι γιατί υπάρχει ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του, αλλά γιατί η χρεοκοπία έχει «δουλέψει», επιφέρει αποτελέσματα, οι χαμένοι είναι πολλοί, ακόμα και ισχυροί και οι συμμαχίες αλλάζουν. Είναι η εποχή που αλλάζει, είτε θέλουν, είτε όχι.
Η πιο κρίσιμη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Mega ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Πέμπτης (10.3. 2016) όπου έπρεπε πλέον να αποφασιστεί ποιοι από τους μετόχους θα βάλλουν τα λεφτά (15,3 εκ ευρώ) για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού της χώρας και του πρώτου ιδιωτικού. Αν δεν προκύψει απόφαση –όπως και στις προηγούμενες συνεδριάσεις- τότε το λόγο και την υποχρέωση θα έχουν οι μεγάλοι δανειστές, δηλαδή οι τράπεζες.
Το άσχημο είναι πως κινδυνεύουν και πάλι θέσεις εργασίας. Ας ελπίσουμε πως κάποια λύση θα βρεθεί και για τις θέσεις εργασίας και για το ίδιο το Mega.