Τις παλιές καλές στιγμές της ελληνικής επιθεώρησης αρχίζει να θυμίζει η υπόθεση της εκλογής προέδρου της ΝΔ.

Υποψήφιοι που περιμένουν   να δουν ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι  για να  αποφασίσουν  αν τελικά θα θέσουν οι ίδιοι υποψηφιότητα, συζητήσεις με τον Καραμανλή, κρίση στην οικογένεια Μητσοτάκη, στην αναμονή ο Μειμαράκης και πάνω από όλα η ιστορική δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη ότι «την ιστορία την κυβερνά το απρόβλεπτο, τίποτα δεν αποκλείεται» για να είναι δηλαδή υποψήφιος. Το σκηνικό  έχει ξεπεράσει ήδη τα όρια της ιλαρότητας. Αν η χώρα δεν βρίσκονταν σε κατάθλιψη, όλα αυτά θα προκαλούσαν τρανταχτά γέλια, θα έβγαιναν ανέκδοτα, θα  χαλούσε ο κόσμος στο θέατρο.  Η ΝΔ θυμίζει βασιλική αυλή και όχι πολιτικό κόμμα. Οι συζητήσεις  για το τι κόμμα θέλουν απουσιάζει. Η συζήτηση για το ιδεολογικό στίγμα της ΝΔ δεν ξεκίνησαν ποτέ. Η αναζήτηση των αιτιών της ήττας φυσικά δεν θα συζητηθούν ποτέ. Σχέση με την  κοινωνία δεν αναπτύσσεται, όλα γίνονται ερήμην των αναγκών της χώρας. Η εκλογή προέδρου της ΝΔ θυμίζει τις χειρότερες στιγμές της εθνικής παρακμής , στην οποία το κόμμα αυτό έχει συμβάλλει τα μέγιστα.
Η ΝΔ δεν αναζητά έναν ηγέτη να αναδιοργανώσει το κόμμα, να εντρυφήσει στην διεθνή κατάσταση, να συγκροτήσει ένα δυναμικό σχήμα ιδεών και προτάσεων με πρόσωπα που να συνδέονται με την κοινωνία και να επιδιώξει πάνω από όλα, να απογαλακτιστεί από την επιρροή της Μέρκελ και του ΕΛΚ και να γίνει ελκυστική στον ελληνικό λαό.
Η ΝΔ είναι ένα μόρφωμα που θέλει εξουσία για τα στελέχη της και όχι δύναμη για να αλλάξει τη χώρα.
Ο Κεφαλογιάννης περιμένει να δει αν θα είναι υποψήφιος ο Μειμαράκης για να αποφασίσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόλαβε την Ντόρα και τον γιό της και είναι υποψήφιος. Η οικογένεια Μητσοτάκη επί χρόνια δεν κατάφερε να παρουσιάσει μια  πρόταση για το κόμμα και το μέλλον της χώρας , απλά η οικογένεια θέλει εξουσία, αλλά το πάθος για εξουσία προκαλεί και πάθη και διαλύει και τις καλύτερες οικογένειες. Ο Καραμανλής παρακολουθεί και φυσικά συμμετέχει σε όλα προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται και ποιόν θα στηρίξει.
Στον γενικό χαμό πάνω βγήκε ο Άδωνις Γεωργιάδης και δήλωσε ότι θα δει όλες τις υποψηφιότητες, θα δει, αν υπάρχει κάποιος που  τον εκφράζει περισσότερο ή όχι, θα σταθμίσει τις δυνάμεις  του  και όπως όλοι οι άλλοι, θα αποφασίσει  αν θα είναι  υποψήφιος  ή θα στηρίξει κάποιον άλλον».
Δηλαδή ο άνθρωπος αυτός, φαντασιώνεται ότι είναι μεγαλοπαράγων της δεξιάς ότι επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις για την εκλογή προέδρου και κανείς δεν αντιδρά.
Όπως δείχνουν τα πράγματα και αν δεν αλλάξει κάτι, η ΝΔ οδηγείται στο τελευταίο στάδιο της παρακμής της , που είναι ο εκφυλισμός της. Γιατί όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος θα οδηγήσει το κόμμα αυτό στην επόμενη ήττα. Αν η ελληνική δεξιά πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει χωρίς ιδέες, κομματικές δομές , λειτουργία οργάνων , πολιτικό , ιδεολογικό  και προγραμματικό στίγμα , φυσικά και με πρόσωπα που να συνδέονται με την κοινωνία, απλά εργάζεται για την επόμενη ήττα.