Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο Ντόναλντ Τραμπ, προκαλεί παγκόσμιο πολιτικό σεισμό πριν ακόμη αναλάβει επίσημα καθήκοντα. Οι υπόνοιες ότι δεν αποκλείει τη βία κατά του Παναμά και της Γροιλανδίας,  η απειλή για μακελειό στη Γάζα  για τους ομήρους και η επίθεση  στον Καναδά, σε συνδυασμό με την ωμή ακροδεξιά ατζέντα που προωθεί στην Ευρώπη συνθέτουν ένα νέο δόγμα επιθετικής ωμότητας, που αποσταθεροποιεί τη Δύση, τους φυσικούς συμμάχους των ΗΠΑ. Πριν λίγες ημέρες  ο Τραμπ, είχε κάνει λόγο για αγορά της Γροιλανδίας που αντέδρασε και τώρα δεν αποκλείει τη βία.

Ζήτησε την αυτοκατάργηση του κράτους του Καναδά και την ενσωμάτωσή του στις ΗΠΑ. Απαιτεί αύξηση των αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ στο 5% , όταν τα κράτη μέλη δεν τηρούν το 2% που είναι σήμερα. Αν κάνει πράξη όσα λέει,  κανένας σύμμαχος των ΗΠΑ δεν θα αισθάνεται ασφαλής, όχι από την Ρωσία και την Κίνα, αλλά από τον Τραμπ των ΗΠΑ.  Η Ελλάδα , όπως και  άλλες  χώρες της Ευρώπης είναι  σχεδόν τρομοκρατημένες , αλλά η απειλή για τη χώρα μας είναι πολυεπίπεδη.  Ο Μητσοτάκης αμήχανος, προσπαθεί να ελιχθεί και να εναρμονιστεί με το νέο κλίμα. Η Ευρώπη που οικοδομήθηκε μετά τον Πόλεμο καταρρέει…

Οι επιλογές και οι συνέπειες

Ήδη μέρα με την ημέρα εδραιώνεται  η εμπλοκή των ΗΠΑ μέσω του Μασκ στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα των ευρωπαικών χωρών, με πρώτη τη Γερμανία. Η στήριξη στο φιλοναζιστικό AfD, η τιμητική πρόσκληση στη Μελόνι, η στήριξη στις ακροδεξιές δυνάμεις της Ανατολικής Ευρώπης, είναι μόνο το προοίμιο των όσων θα ακολουθήσουν. Σε αυτόν τον Αρμαγεδδώνα, δεν υπάρχει απάντηση ακόμη. Η ΕΕ μοιάζει υπνωτισμένη χωρίς πυξίδα και έχει ελάχιστες επιλογές για να αποφασίσει σε ελάχιστο χρόνο πλέον. Μία να υπακούσει στον Τραμπ και να συμπορευθεί με αβέβαια αποτελέσματα, προκαλώντας όμως μεγάλες αντιδράσεις στις ευρωπαικές κοινωνίες. Η δεύτερη να κερδίσει χρόνο και να διαπραγματευθεί , εκδοχή πολύ αδύναμη, καθώς ο Τραμπ ούτε υπομονή, ούτε ταλέντο συνομιλητή, ούτε συμμαχικές ευαισθησίες έχει. Τρίτη να αρνηθεί και να προκληθεί αντιπαράθεση, γεγονός που θα αποσταθεροποιήσει όλο το δυτικό οικονομικό σύστημα και την πολιτική ασφάλειας και θα πλήξει ίσως ανεπανόρθωτα τα συμμαχική σχήματα, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Η μόνιμη επωδός των Ευρωπαίων ότι η Ρωσία κάνει υβριδικό πόλεμο στις χώρες της Δύσης για να επηρεάσει εκλογικά αποτελέσματα, εκφυλίζεται υπό τον ήχο των συχνά παραληρηματικών δηλώσεων του Τραμπ και του Μασκ.Αν η ΕΕ συζητούσε, υποτίθεται σοβαρά την ανάπτυξη   των αμυντικών δυνατοτήτων της , φοβούμενη υποτίθεται , επίθεση της Ρωσίας, τώρα θα πρέπει να υιοθετήσει και ένα νέο δόγμα για την διαφύλαξη της δημοκρατίας  από το Τραμπ...
 

Σε συνέντευξή του ο Τραμπ , απαντώντας σε ερώτηση  αν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι δεν χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία ή οικονομικό εξαναγκασμό για την Διώρυγα του Παναμά  (τον οποίο επηρεάζει η Κίνα) και τη Γροιλανδία απάντησε ότι και οι δύο  «πολύ σημαντικές για την οικονομική ασφάλεια των ΗΠΑ» και πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω, μιλάτε για τον Παναμά και τη Γροιλανδία. Όχι, δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω για καμία από τις δύο. Αλλά μπορώ να σας πω αυτό, τις χρειαζόμαστε για οικονομική ασφάλεια».

 Απείλησε όμως, αναφερόμενος στον Καναδά και το Μεξικό ότι  θα επιβάλει «πολύ σοβαρούς δασμούς» και στις δύο χώρες, ενώ θα αλλάξει την ονομασία του Κόλπου του Μεξικού σε «Κόλπο της Αμερικής». «Ακούγεται ωραία και καλύπτει πολλά εδάφη. Κόλπος της Αμερικής, τι ωραίο όνομα», είπε. Για τον Καναδά που ήδη βιώνει τους πρώτους τριγμούς με την παραίτηση Τριντό, ο Τραμπ είπε  ότι «αν ο Καναδάς συγχωνευόταν με τις ΗΠΑ, δεν θα υπήρχαν τελωνειακοί δασμοί, οι φόροι θα μειώνονταν σημαντικά και ο Καναδάς θα ήταν απολύτως ασφαλής απέναντι στην απειλή των ρωσικών και κινεζικών πλοίων που τον περικυκλώνουν συνεχώς. Μαζί, τι μεγάλο έθνος που θα ήμασταν!» . Πρόκειται για ένα εκτός ορίων παραλήρημα που ακούγεται όμως πολύ απειλητικό για την σταθερότητα και την ασφάλεια, ακόμη και του δυτικού κόσμου.

Το ζήτημα που ανακύπτει πλέον είναι πως και ποιες δυνάμεις θα συνασπιστούν για να αναχαιτίσουν αυτή την απειλή. Η Αριστερά σε όλη τη Δύση σχεδόν είναι υπό διάλυση. Η σοσιαλδημοκρατία έχει καταρρεύσει προ πολλού και αντίπαλο δέος δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Μητσοτάκης και ο Τραμπ, η ακροδεξιά και η δημοκρατία

Όπως και με τις άλλες ευρωπακές χώρες, το επιτελείο του Τραμπ που καθοδηγείται από τον Μασκ είναι προφανές ότι θα είναι υποστηρικτικό προς την ελληνική ακροδεξιά. Η οποία όμως δεν έχει την ισχύ άλλων ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οπότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιθανόν να θελήσει να καλύψει τις … ιδεολογικές ανησυχίες του Μασκ κινούμενος ο ίδιος προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν όμως πολλές ιδιαιτερότητες και ο Μητσοτάκης δεν είναι ο ηγέτης που διακρίνεται για την ικανότητά του να διαχειρίζεται σύνθετες καταστάσεις.

Με απλά λόγια , ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι βέβαιο ότι θα κάνει βήματα για να εναρμονιστεί με το κλίμα Τραμπ αλλά τα περιθώρια δεν είναι μεγάλα και η ΝΔ βρίσκεται ήδη σε αναβρασμό . Ο πρωθυπουργός προτίθεται κατά πληροφορίες να προβεί σε σαρωτικές αλλαγές και στο Μέγαρο Μαξίμου και στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά η ΝΔ δεν διαθέτει την ιδεολογική καθαρότητα που  απαιτεί  ο Τραμπ για να θεωρήσει κάποιον σύμμαχό του. Σύμμαχοι του Αμερικανού προέδρου είναι οι ακροδεξιοί ηγέτες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ναι μεν είναι ένας κοινός πολιτικός καιροσκόπος που δεν διστάζει να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο για να παραμείνει στην εξουσία, αλλά το κόμμα που έχει λεηλατήσει, η ΝΔ, δεν είναι εξ ολοκλήρου διαθέσιμο για να υπηρετήσει αυτούς τους στόχους.  Ίσως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πάνω στο γενικό χαμό, εμφανίστηκε και η οικογένεια Ντε Γκρες. Σύντομα θα διεκδικήσει ρόλο στην πολιτική σκηνή. Γι αυτό ζει, αυτό θέλει και ας το κρύβει. Μέσα στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται…

Για να πετύχει τον όποιο στόχο θέσει ο Μητσοτάκης θα πρέπει να συνεχίσει να  κυβερνά έχοντας πλήρη ασυλία από τα ΜΜΕ όπως συμβαίνει σήμερα. Υπό αυτή την οπτική, στο πολιτική κλίμα της χώρας, έτσι κι αλλιώς θα υπάρξουν τεράστιες αλλαγές που θα υπονομεύσουν  περαιτέρω τις δημοκρατικές αξίες και θα ενισχυθεί η ήδη ισχυρή τάση του Μητσοτάκη για περαιτέρω υπονόμευση των θεσμών.
Είναι βέβαιο  ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα θα δεχθεί πολύ ισχυρούς τριγμούς και είναι αμφίβολο αν διαθέτει  το αναγκαίο συμπαγές πολιτικό σύστημα και την κοινωνική συνοχή για να επιβιώσει σε έναν κόσμο που γίνεται ακραία τοξικός και επικίνδυνα επιθετικός. Οι ΗΠΑ αλλάζουν το πλαίσιο και εντός του ΝΑΤΟ και εντός της ΕΕ που ήταν μέχρι τώρα εθελοντικοί πυλώνες της Δύσης και των ΗΠΑ. Είναι όμως αμφίβολο, αν μπορεί η Ευρώπη να αποδεχθεί την ενσωμάτωσή της στα σχέδια ενός επικίνδυνου ανθρώπου.  Οπότε η Ελλάδα θα βρεθεί ενώπιον πληθώρας διλημμάτων που θα καθορίσουν την περαιτέρω πορεία της.

Ο άστατος κόσμος , είναι ένας επικίνδυνος κόσμος και η Ελλάδα έχει ανοιχτά θέματα με την Τουρκία. Ούτε την Άγκυρα συμφέρει , ούτε βολεύει αυτή η κατάσταση γιατί ο κόσμος κινείται χωρίς πυξίδα. Αν νομίζει η Τουρκία ότι αυτός ο χαλασμός ευνοεί την δική της επιθετικότητα, μάλλον θα διαψευστεί. Αλλά η Ελλάδα έχει  σοβαρό πρόβλημα . Και είναι θέμα χρόνου να φανεί...