Σπύρος Σουρμελίδης

Η παραίτηση Τριντό στον Καναδά παρα το γεγονός ότι ήταν σχεδόν αναμενόμενη,  είναι μία ακόμα ενδειξη οτι η εποχή Τραμπ  έρχεται με φόρα. Η Μελόνι γίνεται προνομιακή συνομιλητής του νέου κατοίκου του Λευκού Οίκου, ο Ελον Μάσκ στηρίζει ευθέως κάθε ακροδεξιό κόμμα στην Ευρώπη, επιτιθέμενος στις  κυρίαρχες δυνάμεις (δεξιές, κεντροδεξιές  ή κεντροαριστερές), σε κάθε δύναμη που είναι υπέρ της ενιαίας Ευρώπης. Ο Μάσκ στηρίζει ευθέως το AfD  ενόψει των γερμανικών εκλογών. Και την ίδια ώρα στην Αυστρία το νέο φασιστικό κόμμα του Χερμπερτ Κικλ, αναμένεται να κυβερνήσει, για πρώτη φορά μετά τον Β ΠΠ. Φαίνεται τώρα πόσο έχει  επηρεάσει η εκ νέου εκλογή Τραμπ, πριν ακόμα ορκιστεί και καθίσει στο Οβάλ Γραφείο. Φαίνεται επίσης οτι οι κοινωνίες στην Δύση (Ευρώπη και Αμερική) αντιδρούν φοβικά και ακραία συντηρητικά, στις αλλαγές που έφερε η παγκοσμιοποίηση, η ενδυνάμωση του υπόλοιπου κόσμου, ενός κόσμου που είναι αντιφατικός αλλα δεν  έχει πλέον ανάγκη τη Δύση.

Ο Τριντό κατάφερε να επιβιώσει και το 2019 και το 2021, αν και δεν είχε  την πλειοψηφία. Ο Τραμπ και απειλή των δασμών και σε βάρος του Κανάδα οπως και του Μεξικό, , δημιούργησε νέα δυναμική υπερ των συντηρητικών δυνάμεων και στον Καναδά.   Το ίδιο επιδιώκει να κάνει και στην Ευρώπη, μέσω του Μασκ, προκειμένου να αναγκάσει τις ασταθείς ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, να ακολουθήσουν την πολιτική του.  Και στην  πρώτη του θητεία (2017-2020), ο Τραμπ στήριξε τις ακροδεξιές δυνάμεις με τον τότε συνεργάτη  του Στήβ Μπάνον, τον άνθρωπο που στήριξε την προεκλογική του καμπάνια, οπως και την καμπάνια υπερ του Brexit. Ο Τραμπ επαναλαμβάνει τα ίδια, αυτή τη φορά με ένα κατα πολύ ισχυρότερο και επιδραστικότερο παράγοντα, τον Ελον Μασκ. 

Η αλλαγή των ισορροπιών παγκοσμίως είναι ορατή όλο και περισσότερο, οι δυτικοί δεν μπορούν πλέον να “διοικούν” τον πλανήτη, να απομυζούν τον παγκόσμιο πλούτο προς όφελος τους. Χάνουν πλούτο , χάνουν ισχύ, χάνουν επιρροή. Και είναι αυτό που  έχει τρελάνει το αμερικανικό σύστημα και την αμερικανική κοινωνία. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι προς όφελος μόνο της Δύσης. Η παγκοσμιοποίηση οδήγησε στην ισχυρή Κίνα, αλλά και άλλων δυνάμεων που είναι ανεξάρτητες να αποφασίσουν για την πορεία τους, ανεξαρτήτως αν οι κυβερνήσεις είναι δημοκρατικές ή απολυταρχικές. 

Την ίδια ώρα όμως υπάρχει και η ενδογενής σήψη της Δύσης. Οι κυρίαρχες δυνάμεις σε Αμερική και Ευρώπη ευνόησαν τον μεγάλο πλούτο σε βάρος της μεσαίας τάξης και των άλλων τάξεων. Αδιαφόρησαν για τα κράτη, ξήλωσαν το κοινωνικό κράτος, μείωσαν την ισχύ των κρατών υπερ της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο πήρε σάρκα και οστά και στην Ευρώπη, δημιουργώντας νεόπτωχους, ενα μοντέλο που στις ΗΠΑ ξεπέρασε τις αντοχές της κοινωνίας.

Ακόμα και στην Γερμανία των Μέρκελ-Σόιμπλε, το κράτος αποταμίευε τα έσοδα του, χωρίς να επενδύει σε υποδομές και στις κοινωνικές ανάγκες. Αφήνοντας τη χώρα εκτεθειμένη στις απαιτήσεις των καιρών.

Οι κυρίαρχες πολιτικές τάξεις, έχουν τεράστια ευθύνη και για τις οικονομικές κρίσεις και για την κατάσταση στην οποία οδηγήθηκαν σήμερα τα κράτη και οι κοινωνίες σε Ευρώπη και Αμερική. 

Ο ολετήρας Ντόναλντ 

 Κάπως έτσι κέρδισε ο Ντόναλντ Τραμπ, λόγω της αγανάκτησης και του θυμού των χαμένων και ασθενέστερων, των φοβισμένων οτι θα χάσουν και αλλα. Η ρητορική του -οσο και αν φαίνεται αλλοπρόσαλλη - είναι πολύ κοντά στην ρητορική των ακροδεξιών  της Ευρώπης. 

Οι δυνάμεις αυτές, υποστηρίζουν τώρα ενα προστατευτισμό της Δύσης. 

Ο Μπάιντεν ηθελε να δημιουργηθεί ενας νέας διχασμένος πλανήτης, με τους “καλούς” (Δύση) και τους “κακούς” (Ανατολή), εκβιάζοντας μια νέα ισορροπία ώστε να μην χάσει η Αμερική. Θεωρώντας αναγκαία την αποκοπή της Ευρώπης, ειδικά της Γερμανίας, απο Ρωσία και Κίνα. 

Ο Τράμπ  πιστεύει σε ενα νέο προστατευτισμό των ΗΠΑ. Αν θέλουν, ας ακολουθήσουν και οι ευρωπαϊκές χώρες.  Οι οποίες πλέον πρέπει να πληρώσουν για την ασφάλεια τους. 

Ο Τραμπ θέλει να αφήσει το δικαίωμα στον μεγάλο πλούτο να μπορεί να επενδύει  στον υπόλοιπο “κακό” κόσμο, είτε λέγεται Κίνα είτε Ρωσία, είτε Βιετνάμ. Και είναι ένας από  τους λόγους που τον στηρίζουν ο  Μασκ και οι αλλοι υπερπλουσιοι της νέας τεχνολογίας. 

Η ωμή πραγματικότητα είναι πως ο Τραμπ, πριν κάν ορκιστεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, προκαλεί αλλαγές και αναταράξεις.

Ο δε αντιπρόεδρος του, ο  40χρονος  Τζέι Ντι Βανς, είναι επίσης ο εκλεκτός του μεγάλου πλούτου αλλα και όλων των ακροδεξιών και των ακραία νεοφιλελεύθερων στην Αμερική.