Του Στράτου Βαλτινού

Μετά την συντριπτική ήττα που υπέστη από τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης στριφογυρίζει γύρω από τα ίδια σχέδια, χρησιμοποιεί ελάχιστες λέξεις για να τα εξηγήσει, συνεχίζει να αυτοπροβάλλεται ως λαικός ηγέτης, αλλά ακόμη δεν έχει καταφέρει να πείσει ούτε τον εαυτό του, ότι μπορεί να ιδρύσει ένα νέο κόμμα που να το εμφανίσει ως κοινωνική ανάγκη. Μετά την καθαίρεσή του, ο Κασσελάκης δεν κατάφερε να συγκροτήσει μια κεντρική ιδέα για τους στόχους του. Ούτε  ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ  το κατάφερε. Κόμματα του αέρα δεν υπήρξαν και μάλλον δεν θα υπάρξουν ποτέ..

Τώρα που μια παγκόσμια κρίση εξελίσσεται , τώρα που η Ευρώπη παραπαίει και επαναδιατυπώνει τα δόγματά της, όπως και οι ΗΠΑ, τώρα που η Ελλάδα έχει πλήθος μικρών κομμάτων , αλλά έχει φανερό πρόβλημα αποτελεσματικής διακυβέρνησης, ο Κασσελάκης ποιές δυνάμεις θα εκφράσει; ένα κόμμα -ιδεολογικός αχταρμάς, μπορεί να χαρακτηριστεί κίνημα;; μήπως  πάει για ένα κόμμα σφραγίδα που θα σκάσει σαν φούσκα , μόλις ανακοινωθεί; το πιθανότερο

Σε συνέντευξή του την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, ο Κασσελάκης είπε ότι έχει περίπου 80-90 ονόματα του νέου κόμματος που έχουν στείλει οπαδοί του , οπότε τις επόμενες ημέρες αναμένουμε και τα βαφτίσια. Όμως, σημείωσε, το κόμμα του θα είναι “συμμετοχικό” και η χρηματοδότησή του θα γίνεται από τα μέλη. Αυτό μένει να αποδειχθεί. Αλλά το πρώτο και βασικό,  προς το παρόν ερώτημα είναι η επιμονή του να αναφέρεται σε συμμετοχικό κόμμα και στην αδιαμεσολάβητη σχέση με τα μέλη του κόμματός του.

Όλα αυτά δεν θεσμοθετούνται στα κανάλια , αλλά στο Καταστατικό και στα όργανα του κόμματος. Ο Κασσελάκης με τις προτάσεις που διακινούσε σχεδόν εκβιαστικά  στον ΣΥΡΙΖΑ, επιδίωκε περιθωριοποίηση των οργάνων, μια εντελώς αυταρχική δομή με τον πρόεδρο σε ρόλο απόλυτου μονάρχη, θα κάνει τώρα “συμμετοχικό” κόμμα;.
Πέραν όλων αυτών, η Ελλάδα , όπως και πολλές ακόμη χώρες βιώνουν μεγάλες κρίσεις. Πολιτικές, οικονομικές και γεωπολιτικές. Σε περιόδους κρίσης, για να εμπιστευθεί η κοινωνία ένα νέο κόμμα, θα πρέπει αυτό να είναι κάτι το επαναστατικό ή έστω ένα σοβαρό κόμμα , με σαφείς θέσεις που εκφράζουν κοινωνικά αιτήματα, όπως είναι η Νέα Αριστερά.  Με απλά λόγια πιθανότητες επιτυχίας έχει ένα κόμμα, με έναν ηγέτη  και στελέχη που θα κατακτήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, που θα  τροφοδοτήσει με νέες ιδέες και όραμα τους πολίτες , που θα κινητοποιήσει ισχυρές κοινωνικές δυνάμεις με την ιδεολογική του ταυτότητα, ώστε  να επικρατήσει.  Τέτοιες δύσκολες εποχές πολλοί πολίτες προτιμούν ανθρώπους του κατεστημένου,  και υπεύθυνα κόμματα, έστω και μικρά , παρά την αβεβαιότητα που φέρνουν οι νεοφώτιστοι της πολιτικής. 
Υπάρχει  λοιπόν περιθώριο για τον Κασσελάκη να πετύχει κάτι  που να ξεχωρίσει ;. Ούτε κατά διάνοια. Οπότε ποιος είναι ο  στόχος του;. Φαίνεται πιο απλός απ όσο θέλει να τον παρουσιάσει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει να κάνει ένα κόμμα για να επιβιώσει ο ίδιος στην πολιτική. Χρειάζεται δηλαδή ένα όχημα για να τον μεταφέρει από το περιθώριο στην πλατεία , έχει ανάγκη από έναν ρόλο. Όλα αυτά είναι πολύ δύσκολα ακόμη και για έναν έμπειρο πολιτικό, πόσο μάλλον  , για τον Κασσελάκη που δεν διαθέτει ούτε ηγετικές, ούτε οργανωτικές ικανότητες, ούτε ο ίδιος ούτε οι συνεργάτες του, που ήδη είναι προβληματισμένοι. Ο Κασσελάκης έχει κουράσει. Ένα κόμμα που θα έχει ως ταυτότητά του το αντιΣΥΡΙΖΑ μένος, δεν θα έχει τύχη

Εν αναμονή λοιπόν..