Του Στράτου Βαλτινού
Με πρωτοβουλία και την αποκλειστική ευθύνη του Κώστα Καραμανλή, το ρήγμα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχει μετατραπεί σε άβυσσο που πλέον τους χωρίζει. Η νέα εμφάνιση του Καραμανλή στην παρουσίαση του βιβλίου του Β. Πλάκα «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Θεσσαλονίκη», ήταν μια συνολική αποδοκιμασία του σημερινού πρωθυπουργού. Με προσεκτικές διατυπώσεις, ο πρώην πρωθυπουργός ουσιαστικά βρίσκεται σε εντελώς διαφορετική συχνότητα από τον ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου . Ο Καραμανλής ύψωσε διαχωριστική γραμμή . Αποδοκίμασε τις ανισότητες, άσκησε έντονη κριτική στη Δικαιοσύνη (αλήθεια αν ήταν παρούσα η Αδειλίνη θα αποχωρούσε;) στην εικόνα ανομίας που επικρατεί στη χώρα και στην εξωτερική πολιτική.
Τις επιπτώσεις του μετώπου Καραμανλή -Σαμαρά θα τις δούμε στην πορεία. Αν και δεν ομολογείται δημόσια, είναι προφανές ότι η αμφισβήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αρχίσει και ενισχύεται από την κοινή στάση και του Αντώνη Σαμαρά κατά του πρωθυπουργού. Το ερώτημα είναι αν η επιστροφή του Καραμανλή στα πολιτικά δρώμενα θα συνδυαστεί και με πιο ενεργό πολιτικό ρόλο στη ΝΔ. Πάντως, η εικόνα της κυβέρνησης ραγίζει. Θα έχουμε κρίση;
Αν μιλούσε για ταξική Δικαιοσύνη, οποιοσδήποτε πολιτικός της αντιπολίτευσης η κυβέρνηση θα τον χλεύαζε και ο Άρειος Πάγος θα έκανε σχετικές διαρροές. Η δήλωση περί μεροληψίας υπέρ των ισχυρών, είναι χαστούκι για την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Όσα είπε ο Καραμανλής είναι απείρως σκληρότερα από τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα που προκάλεσαν την θεατρική αποχώρηση της Αδειλίνη. Ίσως είναι η πρώτη φορά που ο Καραμανλής , με τόση ένταση αναφέρθηκε στην κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς, με πρώτη τη Δικαιοσύνη, λέγοντας χαρακτηριστικά:
« Υπάρχει αυξανόμενη έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς. Η ανομία, η κάθε μορφής εγκληματικότητα, από την παιδική βία και τον χουλιγκανισμό ως τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος δείχνουν καθαρά ότι η νομιμότητα αμφισβητείται όλο και περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει με την δικαιοσύνη. Πλανάται σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες μια αίσθηση μεροληψίας προς τους ισχυρούς, και αυστηρότητας προς τους αδύναμους. Ακόμα και κράτη μέλη της ΕΕ μπαίνουν στον πειρασμό να χειραγωγήσουν την δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να είναι αδιανόητο κι όμως συμβαίνει. Η καθυστέρηση στην απόδοση δικαιοσύνης οξύνει την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Αν όμως οι πολλοί δεν εμπιστεύονται την δικαιοσύνη, ναρκοθετείται το δημοκρατικό πολίτευμα..”.
Για την εξωτερική πολιτική και ενόψει της επίσκεψης του Τούρκου ΥΠΕΞ Φιντάν στην Αθήνα, στις 8 Νομεβρίου, ο Καραμανλής είπε μεταξύ άλλων ότι :«θέλω να υπογραμμίσω, οι προβληματισμοί και ανησυχίες που εκφράζονται για τα εθνικά μας θέματα είναι εύλογες και υπαρκτές. Τους δημιουργεί άλλωστε η επιθετικότητα και ο αυξανόμενος αναθεωρητισμός της Τουρκίας. Η ανάδειξή τους στην ουσία ενισχύει τις πάγιες εθνικές μας θέσεις, ιδίως όταν εκφράζονται από υπεύθυνα χείλη». Είναι προφανές ότι περιμένει τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά για να τοποθετηθεί ανάλογα. Το βέβαιο είναι ότι τα ελληνοτουρκικά είναι το κεφάλαιο που θα κυριαρχήσει στην αντιπαράθεση Καραμανλή -Μητσοτάκη
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο ήταν οι αιχμές προφανώς κατά Βορίδη -Γεωργιάδη . Ο μεν πρώτος μίλησε κατά των απόψεων Σαμαρά, ο δε Γεωργιάδης μιλά επί παντός επιστητού και εναντίον όλων. Ο Καραμανλής είπε για την κυβέρνηση ότι «τείνει να γίνει κανόνας η προπαγάνδα της στοχοποίησης και κατασυκοφάντησης όσων δεν ταυτίζονται με το εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημά της». Πρόσθεσε ότι ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι «υπεροπτικά και αλαζονικά υποτιμούν τους δυσαρεστημένους και διαμαρτυρόμενους πολίτες ως οπισθοδρομικούς, ψεκασμένους ή εξτρεμιστές», ενώ για τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων είπε ότι είναι «βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατικής ομαλότητας και σταθερότητας».
Ο Μητσοτάκης δεν έχει καταφέρει ακόμη να βρει ένα σταθερό αφήγημα με το οποίο θα αναχαιτίσει την διαρκώς ογκούμενη δυσαρέσκεια των πολιτών, ούτε την κριτική από το δίδυμο Καραμανλή -Σαμαρά. Βρίσκεται σε διαρκή άμυνα. Ως προς τους πολίτες, όλα δείχνουν ότι η καμπάνια ότι όλα βαίνουν καλώς στη χώρα, ότι οι φόροι μειώνονται, ότι δεν υπάρχει ακρίβεια, ότι όλα βαίνουν καλώς είναι αδιέξοδη και δεν αντιστρέφουν το κλίμα.
Παράλληλα δεν έχει καταφέρει να εμφανίσει μια πειστική απάντηση στον Καραμανλή και τον Σαμαρά, γεγονός που τον αναγκάζει να βρίσκεται σε διαρκή άμυνα.
Σε κάθε περίπτωση η εικόνα που εκπέμπει πλέον η παράταξη σε καμία περίπτωση δεν είναι συμπαγής, έχει ρωγμές και σε ηγετικό επίπεδο υπάρχουν πλέον διαχωριστικές γραμμές. Μπορεί ο Καραμανλής να μην είναι στην πρώτη γραμμή και η ισχύς του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ να μην είναι ισχυρή, δεν παύει όμως να επηρεάζει την πολιτική εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Η κριτική αθροίζεται με την πίεση που δέχεται ο Μητσοτάκης και από την ακροδεξιά και από την κοινωνία.
Οπότε, όπως εκτιμάται ο πρωθυπουργός σίγουρα σκέπτεται τις επόμενες κινήσεις του που πολλοί τοποθετούν στα τέλη Ιανουαρίου και αφού διαπιστωθεί το αδιέξοδο στα ελληνοτουρκικά.
Με απλά λόγια αιωρείται πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ποιό είναι το τελικό σχέδιο των Καραμανλή -Σαμαρά και κατά πόσο μπορεί να το αντέξει ο Μητσοτάκης σε συνθήκες μεγάλης φθοράς;
Οι απαντήσεις σύντομα...