Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο Αλέξης Τσίπρας -σχεδόν – ιδιωτεύει, η διάσπαση συντελέστηκε σε κλίμα εμφυλίου, η άνοδος δεν φαίνεται στον ορίζοντα, ήταν αναμενόμενο ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ , είναι πλέον ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης. Για την ακρίβεια το πρόβλημα δεν το αναδεικνύουν οι εχθροί του, αλλά οι φίλοι του , δηλαδή όσοι τον στήριξαν και συνετέλεσαν στο να εκλεγεί πρόεδρος, ενώ το κλίμα ηττοπάθειας εντείνεται. Μετά την ανοιχτή αμφισβήτηση του Νίκου Παππά , ακολούθησε ο  Ευάγγελος Αποστολάκης, πρώην υπουργός Άμυνας και αρχηγός ΓΕΕΘΑ, νυν Τομεάρχης  Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος  με  τη στάση του, έχει μπλοκάρει τις πολιτικές θέσεις ενός κόμματος που έχει ιστορικό ενδιαφέρον και μεγάλους αγώνες για  την άμυνα και τους εξοπλισμούς.

Η εξωτερική πολιτική είναι αιχμάλωτη ενός ψευδοδόγματος περί πατριωτικής αριστεράς, σε ένα κόμμα που ηγήθηκε πατριωτικών αγώνων όταν χρειάστηκε, αλλά σήμερα αναζητά ψηφοφόρους. Σχεδόν ταυτόχρονα ήρθε στο προσκήνιο η διένεξη με τον Πολάκη και για τα εξοπλιστικά και για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ οξύνεται το μέτωπο των Ραγκούση, Τεμπονέρα και άλλων. Η δημοσκοπική υποχώρηση φέρνει αρρυθμίες σε όλο το κομματικό μηχανισμό και προφανώς ο Κασσελάκης δεν αισθάνεται καλά, μάλλον απομονωμένος είναι.

 Στην πραγματικότητα , πρόκειται για μια ιδιότυπη πολιτική απομόνωση του Κασσελάκη καθώς οι τριβές στον ΣΥΡΙΖΑ εντείνονται, ο οποίος αναζητά , χωρίς επιτυχία προς το παρόν, στηρίγματα, σωσίβια και έναν αντιπερασπασμό που θα τον κρατήσει στο προσκήνιο.          
               

Ηγέτης χωρίς ηγετικό σχέδιο

Νωρίς νωρίς η Ευρώπη ήδη επικεντρώνεται στις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Ο φόβος ανόδου της ακροδεξιάς, οι μάχες χαρακωμάτων των δεξιών κυβερνήσεων που έχουν απέναντί του κοινωνικές αντιδράσεις, αγροτών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων, τη φτώχεια που αυξάνεται, ενώ τα προβλήματα διαφάνειας και διαφθοράς οξύνονται προκαλεί αναστάτωση στο κατεστημένο των Βρυξελλών. Στην Ελλάδα η φθορά του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι δυναμική, αλλά η περαιτέρω συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανησυχητική για τα στελέχη του και όσους στήριξαν τον Κασσελάκη γιατί περίμεναν κατάληψη της εξουσίας δι εφόδου μέσω των social media και ζουν την καθίζηση του κόμματος.

Μοιραία ο Κασσελάκης θα προσπαθήσει να αντιδράσει και είτε θα το κάνει ως ηρωική έξοδο αν το βράδυ των ευρωεκλογών το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό, είτε προκαλώντας νέα κρίση , ζητώντας ο ίδιος να κριθεί και πάλι από τα μέλη του κόμματος θέτοντας ο ίδιος δηλαδή ζήτημα ηγεσίας και εκλογής προέδρου, αρνούμενος δηλαδή να παραιτηθεί. Αν η υπό διαμόρφωση εσωτερική αντιπολίτευση δεν είναι έτοιμη να το αντιμετωπίσει μια νέα κρίση θα οδηγήσει σε πλήρη αποσύνθεση τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως που είναι φανερό είναι ο Κασσελάκης αδυνατεί να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις, δεν έχει σχέδιο με ιεραρχημένες τακτικές κινήσεις, δεν έχει ηγετικότητα ώστε να αλλάζει την ατζέντα και να γίνει απειλητικός για τον Μητσοτάκη.

              
Οι αμφισβήτηση έχει βάση. Κανείς δεν θα τολμούσε να αμφισβητήσει τον Κασσελάκη και θα ανέχονταν κάθε ιδιορρυθμία του, ακόμη και την άγνοιά του σε μεγάλα θέματα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωνε άνοδο στις δημοσκοπήσεις. Κανένας δεν βγάζει τα μάτια του και υπό αυτή την οπτική, μέλη και στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα οργάνωναν το συνέδριο σε πανηγυρικό κλίμα και έτσι θα πήγαιναν στις ευρωεκλογές.
Το γεγονός όμως ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι ο Κασσελάκης είναι υπό αμφισβήτηση και απομονωμένος. Και σε κλίμα ηττοπάθειας θα πάει και στο συνέδριο και στις ευρωεκλογές. Εκτός και αν συμβούν μεγάλες πολιτικές ανατροπές και καταφέρει να νεκραναστηθεί και να πετύχει άνοδο των ποσοστών του. Κάτι που προς το παρόν τουλάχιστον δεν υπάρχει ούτε ένας που να το πιστεύει .