Του Στράτου Βαλτινού
Ο πόλεμος της Ουκρανίας και ο παροξυσμός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αναβάθμισαν στρατηγικά την Τουρκία, η οποία με έξυπνους χειρισμούς κατάφερε σπουδαία πράγματα: πρώτο, όχι μόνο αγνόησε τις κυρώσεις της Δύσης, αντίθετα της αναγνώρισαν και διαμεσολαβητικό ρόλο! Δεύτερον, μπλόκαρε την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ αποσπώντας τελικά στρατηγικής σημασίας ανταλλάγματα εις βάρος των Κούρδων. Τρίτον ανάγκασαν τις ΗΠΑ να παρακαλούν και τελικά κατάφεραν όχι μόνο τα F-16 να πάρουν , κάτι που εξαρχής ήταν σχεδόν βέβαιο, αλλά τελικά, στην Ουάσιγκτον , το Λονδίνο και αλλού πανηγυρίζουν για τον ρόλο της Άγκυρας και τις σχέσεις της με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενώ κανείς δεν αφιερώνει ούτε μια φράση για τον ρόλο της Ελλάδας. Είναι επίσης κοινό μυστικό ότι τα F-35, είναι εντελώς ακατάλληλα για το Αιγαίο..
Η Ελλάδα; ουδείς παγκοσμίως ασχολείται με μια δεδομένη χώρα που πληρώνει τις ΗΠΑ για την εθνική της ασφάλεια, χωρίς όμως να υπάρχει η παραμικρή ρητή διαβεβαίωση στις σχετικές επιστολές. Πέραν αυτών, το διπλωματικό έλλειμμα της χώρας στις τριγωνικές σχέσεις ΗΠΑ -Ελλάδας- Τουρκίας είναι χαώδες.
Να μην μας διαφεύγει ότι η Τουρκία έχει και δικό της κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα, ενώ ο Μητσοτάκης πανηγυρίζει γιατί αγοράζει πανάκριβα, επιβαρύνει τη χώρα, διογκώνει το χρέος και επιβεβαιώνει το προσωπικό του διπλωματικό έλλειμμα.
Η κυβέρνηση πραγματοποίησε μια τεράστια επικοινωνιακή καμπάνια με επίκεντρο τη μη πώληση των f-16 στην Τουρκία. Αφού στην πορεία αυτό ήταν αδύνατον, πέρασε στη δεύτερη φάση, ζητώντας εγγυήσεις ότι οι ΗΠΑ θα επιβάλλουν όρους, ώστε να μην χρησιμοποιηθούν κατά της Ελλάδας. Το δόγμα των ΗΠΑ που επιβεβαιώνεται στην πράξη είναι σαφές: ελεγχόμενη ένταση Ελλάδας -Τουρκίας με διαιτητή τις ΗΠΑ και πώληση εξοπλισμών στις δύο χώρες , με τρόπο που να διατηρείται η ισορροπία 7:10. Στο μεταξύ όμως η Τουρκία επί Ερντογάν έχει αναβαθμιστεί διπλωματικά και στρατιωτικά και εξελίσσεται σε περιφερειακή δύναμη. Το πόσο την υπολογίζουν αποδεικνύεται από πλήθος δηλώσεων, άρθρων και αναλύσεων αξιωματούχων, πολιτικών, στρατιωτικών και “δεξαμενών σκέψης”.
Σε κανένα έντυπο του δυτικού και ανατολικού κόσμου δεν εξυμνείται η Ελλάδα, ούτε για τις ικανότητες του πρωθυπουργού, ούτε για τον ρόλο της στην περιοχή, ούτε για το κύρος και τον παρεμβατικό της λόγο. Μόνο η φθηνή προπαγάνδα των τριτοκοσμικών ελληνικών ΜΜΕ , του Μητσοτάκη και του Γεραπετρίτη , μιλά για τον υποτιθέμενο ρόλο της Ελλάδας. Και ο Μενέντεζ και το ελληνοαμερικανικό λόμπυ που είναι; άφαντοι. Έκαναν ένα μικρό παιχνίδι και τελικά έχασαν κατά κράτος, όχι μόνο την ουσία, αλλά και τις εντυπώσεις, κάτι που σίγουρα ήξεραν από την αρχή.
Το να αγοράζει η Ελλάδα F35 δεν αποτελεί ούτε εθνική επιτυχία ούτε διπλωματική νίκη. Το αν θα αγοράσουμε αφορά την εκτίμηση των αμυντικών μας αναγκών και δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων. Είναι ωστόσο εξωφρενικό, μετά τα 15 δις χωρίς εμπλοκή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, να δώσουμε άλλα 8.5 δις χωρίς συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας , τη στιγμή ειδικά που για την Τουρκία η αμυντική της βιομηχανία αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα.
Η Ελλάδα παραχωρεί εγκαταστάσεις και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης επ αόριστον, αποστολή όπλων στην Ουκρανία με σκοτεινές μεθοδεύσεις και αδιαφάνεια
2. Αναλαμβάνει και εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων
3. Στέλνει πανάκριβα όπλα τα Πάτριοτ και στελέχη στη Σαουδική Αραβία χωρίς ίχνος ανταλλάγματος.
4. Συμμετέχει , στην επιχείρηση της ερυθράς θάλασσας
5. Η βάση της Σούδας είναι αναβαθμισμένη και ίσως η πιο χρήσιμη βάση του κόσμου για τις ΗΠΑ αυτή την περίοδο.
Σε όλα αυτά οι ΗΠΑ αντιδρούν με κοινότυπες επιστολές προς την ελληνική κυβέρνηση που δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Η κρίση των Ιμίων και η κρίση του Ουρούτς Ρέϊς το απέδειξαν.
Οι εκτός ελέγχου εξοπλισμοί της Ελλάδας και της Τουρκίας θησαυρίζουν τις ΗΠΑ , αλλά η Άγκυρα, έχοντας και δική της πολεμική βιομηχανία , σε συνδυασμό με την αναβαθμισμένη διεθνή διπλωματία της θα συνεχίσει να προκαλεί ανασφάλεια στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια, τα F-35 δεν θα αυξήσουν το αίσθημα ασφάλειας του ελληνικού λαού, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο μια θετική συνάντηση σε επίπεδο κορυφής και το μορατόριουμ που είναι αποτέλεσμα διπλωματικών ενεργειών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει την παραμικρή συναίσθηση για το εύρος των εθνικών απειλών (έλλειμμα δημοκρατίας, διαφθορά, κλιματική κρίση, καχεκτική οικονομία, προβληματική κοινωνική συνοχή, φτώχεια, στοίχιση με την τυχοδιωκτική πολιτική των ΗΠΑ) και επιμένει , εκτός από την εξωτερική πολιτική να εκχωρεί στις ΗΠΑ και άλλες χώρες τεράστιους πόρους για εξοπλισμούς, που δεν συνοδεύονται από το αναγκαίο διπλωματικό σχέδιο.
Αν κάτι έπρεπε να κυριαρχεί στην Διακήρυξη των Αθηνών ήταν η βούληση της Ελλάδας και της Τουρκίας να προχωρήσουν σε συνομιλίες για τον έλεγχο των εξοπλισμών. Σίγουρα δεν θα το ήθελαν οι ΗΠΑ,ούτε οι εντεταλμένοι τους σε Αθήνα και Άγκυρα. Ωστόσο είναι ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει κάποια στιγμή να τεθεί στις συνομιλίες.
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι «σήμερα είναι μία σημαντική ημέρα για την εθνική μας άμυνα και για την ελληνική διπλωματία. Γιατί, με βάση επιστολή που έλαβα από τον υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Antony Blinken, αναδεικνύεται και επισφραγίζεται το στρατηγικό βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων», είναι προσβλητική για τον ελληνικό λαό. Δεν φθάνει που ο Μητσοτάκης απέκρυψε στο διάγγελμά του το τεράστιο κόστος για την αγορά των 40 αεροσκαφών που θα φθάσουν τα 8.6 δις ευρώ. Αν σε αυτά προστεθούν τα περίπου 10 δις για την αγορά των φρεγατών από τη Γαλία και των RAFALE, είναι εύκολα κατανοητό ότι οι επόμενες γενιές των Ελλήνων θα έχουν υποθηκεύσει το μέλλον τους για να συντηρείται η αμερικανική οικονομία και να έχει η χώρα ένα κράτος “νταβατζή” δήθεν για την ασφάλειά της.