Σπύρος Σουρμελίδης 

Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια ξεκινούν από το ...ακριβότερο χρήμα. Η ακρίβεια ταλανίζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία, περισσότερο από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα υπάρχει το ακριβότερο χρήμα, η ακριβότερη ενέργεια, οι λιγότεροι έλεγχοι αρα ο μεγαλύτερος βαθμός συντονισμού τιμών χοντρεμπόρων και εταιριών. Η κυβέρνηση προσφέρει και πάλι καθρεφτάκια σε ιθαγενείς, με επιδόματα, με κάποια πρόστιμα για εξαπάτηση καταναλωτών, και με διαφήμιση των προσφορών. Αστειότητες μπροστά στο μέγεθος των  προβλημάτων. Όλα ξεκινούν από  την διαφορά των επιτοκίων.  Είναι τόσο σημαντικό το κέρδος που οι ελληνικές τράπεζες αποκομίζουν  που έφτασαν στο σημείο το μήνυμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και προσωπικά της Κριστίν Λαγκάρντ προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια καταθέσεων το αγνόησαν παντελώς. Ετσι, στη χώρα μας η διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια δανείων και των καταθέσεων διευρύνεται αντί να μειώνεται. Και είναι αυτό που κάνει το χρήμα ακριβότερο, στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι να μεγαλώνει η ακρίβεια. Και το ερώτημα είναι αν αυτό που κάνουν δεν αποτελούν  αισχροκέρδεια; 

Το περιθώριο επιτοκίου στα νέα δάνεια και στις καταθέσεις μεγάλωσε κι άλλο τον Νοέμβριο, ενώ σχεδόν αμετάβλητο παρέμεινε στα υφιστάμενα δάνεια και καταθέσεις.  Ειδικότερα και σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, τον Νοέμβριο του 2023, τα μέσα σταθμισμένα επιτόκια των νέων καταθέσεων και νέων δανείων αυξήθηκαν στο 0,50% και 6,25% αντίστοιχα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το περιθώριο επιτοκίου μεταξύ των νέων καταθέσεων και δανείων αυξήθηκε στις 5,75 εκατοστιαίες μονάδες. Και για να το κάνουμε ακόμα πιο σαφές οι τράπεζες δανείζονται από τους καταθέτες και τους δίνουν επιτόκιο μόλις 0,50%, ενώ όταν αυτές δανείζουν πολίτες ή επιχειρήσεις επιβάλουν επιτόκιο 6,25%. Χαώδης η διαφορά και το κέρδος είναι 5,75%.

Το ακριβότερο χρήμα προκαλεί αυξήσεις, αφού όλος ο κύκλος  της οικονομίας επηρεάζεται. Σ αυτό προσθέστε την ακριβότερη ενέργεια. Η τιμή της ενέργειας επηρεάζει όλο τον οικονομικό κύκλο, σε παραγωγή, μεταφορές, εμπόριο και νοικοκυριά. 

Αν όλ αυτά η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα διαχειριστεί,   σίγουρα δεν μπορεί να πείσει ότι δεν μπορεί να ελέγξει  την αισχροκέρδεια σε βάρος του τελικού καταναλωτή. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι ούτε η μείωση του ΦΠΑ, ούτε η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης, ούτε και ο έλεγχος των ενοικίων μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Δεν βλέπουμε όμως να γίνονται έλεγχοι. Δεν βλέπουμε να γίνεται έλεγχος κατά της αισχροκέρδειας. Παρα τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του ίδιου του πρωθυπουργού, οι καταναλωτές βλέπουν τον συντονισμό των τιμών. Στις επικοινωνίες, στο ρεύμα, στις μεταφορές και τελικώς και στα  τρόφιμα, με διάφορα κόλπα και παραπλανητικές ενέργειες.  Η δημόσια συζήτηση, δυστυχώς και η πολιτική συζήτηση είναι περιοριστικές. Εστιάζουν στα αποτελέσματα , κάτι που βολεύει και την κυβέρνηση. Όμως η ακρίβεια ξεκινά από το κόστος του χρήματος και από την ενέργεια. Παρέα με την ανυπαρξία ελέγχων.