Του Σωτήρη Σιδέρη

                                                                          
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιμετωπίζει μια κρίση Καταστατικού , αλλά  μια μεγάλη πολιτική κρίση που οδηγεί στην κατάρρευσή του.  Υπό αυτή την οπτική προκαλεί προβληματισμό η σχετική διαρροή του Αλέξη Τσίπρα . Η κρίση  προκλήθηκε από τις συνεχείς εκλογικές συντριβές, την συνακόλουθη παραίτηση Τσίπρα και την εκλογή του Κασσελάκη.  Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο Κασσελάκης και πλέον και ο Τσίπρας, θέλουν να αποσοβήσουν την ολοκληρωτική κατάρρευση και μετά την αποχώρηση της Ομπρέλας να συνυπάρξουν, ο νέος πρόεδρος με όλες τις άλλες τάσεις, κυρίως με την ομάδα Αχτσιόγλου.

Ωστόσο υπάρχουν δύο ζητήματα. Πρώτον η εμπλοκή του Τσίπρα έγινε με ιδιαίτερες συναντήσεις ενώ ο κόσμος της Αριστεράς θέλει διαφάνεια και δημόσιες παρεμβάσεις για να γνωρίζει τι συμβαίνει. Δεύτερο.  Οι  δηλώσεις  Κασσελάκη περί αποστασίας πυροδοτούν  μια νέα κρίση και πολιτική και ηθική, γιατί προδίδουν  θολή πολιτική σκέψη.
Στην συνέντευξή του στον Αντένα ο Κασσελάκης είπε μεταξύ άλλων: “δεν μπορώ να φανταστώ ότι 50 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο -ξέρουμε πώς φτάσαμε στη Χούντα- ότι αυτοί οι αξιόλογοι άνθρωποι που γνωρίζουν τους αγώνες του χώρου μας, θα γίνουν αποστάτες. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Πιστεύω ότι θα μείνουν…”. Είναι αθλιότητα , να συνδέεται το έπος του Πολυτεχνείου με την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως με τη Χούντα. Λίγη σκέψη πριν τέτοιου είδους προκλήσεις δεν βλάπτει...

Η ανάγνωση του Αλέξη Τσίπρα

Προφανώς ο Κασσελάκης  δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά της αποχώρησης εξαιτίας διαφωνιών και της αποστασίας που είναι μια ιδιοτελής πραξικοπηματική ενέργεια . Αποστασία για παράδειγμα θεωρήθηκε από τον Τσίπρα η συμφωνία του ναύαρχου Αποστολάκη με τον Μητσοτάκη να γίνει ο πρώτος υπουργός της ΝΔ και αναδιπλώθηκε μετά την δήλωση Τσίπρα περί αποστασίας. Αποστασία ήταν η ενέργεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να ευνοήσει το παλάτι εις βάρος του του Γεωργίου Παπανδρέου, που πραγματικά οδήγησε στη Χούντα.
Μετά την διάσπαση ενεπλάκη και ο Αλέξης Τσίπρας με συναντήσεις που είχε με τον Κασσελάκη και εκπροσώπους των τάσεων, τον Ηλιόπουλο και τον Τεμπονέρα. Παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας γνωρίζει άριστα τον πυρήνα του προβλήματος, η διαρροή που έκανε με τις νουθεσίες που έδωσε, δημιουργούν την εντύπωση ότι γίνεται μια προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών της κρίσης, που δεν ωφελεί κανέναν.

Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να ζήτησε “πιστή τήρηση του Καταστατικού” και ενότητα. Δηλαδή αν ο Κασσελάκης αρχίσει να τηρεί πιστά το Καταστατικό θα εκλείψουν τα πολιτικά προβλήματα και η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του νέου προέδρου; με δηλώσεις του τύπου ότι συνιστά αποστασία ενδεχόμενη αποχώρηση της Ομάδας Αχτσιόγλου;
          
 Έχουμε λοιπόν νέα δεδομένα στον ΣΥΡΙΖΑ. Προς το παρόν, το ζήτημα είναι πως θα αξιολογηθεί η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, γιατί μόνο οι συνομιλητές του γνωρίζουν τι ακριβώς συζήτησαν. Εικασίες μπορούν να γίνουν, αλλά το τι πραγματικά ειπώθηκε δεν το γνωρίζουν οι ψηφοφόροι, οι φίλοι , οι βουλευτές και τα οργανωμένα μέλη και στελέχη του κόμματος.
 Εκ των πραγμάτων υπάρχουν επιφυλάξεις. Η ομαλοποίηση της κατάστασης στον ΣΥΡΙΖΑ και αφού έχει προηγηθεί μια επώδυνη διάσπαση, είναι υπόθεση ιδιωτικών συνομιλιών ή δημόσιων τοποθετήσεων, έστω και στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά που είπε ο Αλέξης Τσίπρας στους Κασσελάκη, Ηλιόπουλο, Τεμπονέρα δεν μπορούσε να τα πει στην Κεντρική Επιτροπή της οποίας είναι μέλος; προφανώς όχι γιατί θα έπαιρνε δημόσιες απαντήσεις και η συζήτηση θα έπαιρνε άλλες διαστάσεις. Πιθανόν ο Αλέξης Τσίπρας να περίμενε την αποχώρηση της Ομπρέλας, με την οποία οι σχέσεις του ήταν τεταμένες πριν από τις εκλογές ακόμη, για να μιλήσει με τους υπόλοιπους.

Εκ των πραγμάτων υπάρχουν ερωτήματα και οφείλονται απαντήσεις. Όχι μόνο από τον Αλέξη Τσίπρα, από όλους. Η πίστη στο Καταστατικό δεν είναι σημερινή υπόθεση. Το Καταστατικό το ανεμίζουν όλες οι τάσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις. Εννοείται πως ο νέος Πρόεδρος, πριν καν τις προεδρικές εκλογές, όφειλε να το ξέρει απ έξω κι ανακατωτά όταν ζητούσε δημοψήφισμα για διαγραφές. Αυτό αφορά και τους υπόλοιπους γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ιδεολογικές τάσεις και όχι μηχανισμοί εξόντωσης. Αυτή είναι πολιτική υπόθεση.
Η ενότητα ενός κόμματος δεν μπορεί να προωθηθεί με όρους τηλεοπτικής παραγωγής, ούτε είναι σημαία ευκαιρίας. Ο Κασσελάκης δεν είναι καθόλου πειστικός όταν αυτοαθωώνεται για τα λάθη, τις παραλείψεις, την άγνοια ή τις αντιαριστερές πολιτικές του απόψεις και να ενοχοποιεί με μεγάλη ευκολία τις απόψεις όλων των άλλων. Δεν μπορεί , για τις προσωπικές του ανάγκες να διαχωρίζει τις ευθύνες , τα σωστά ή τα λάθη του Τσακαλώτου από τον Τσίπρα, λες και ήταν σε άλλη κυβέρνηση. Η ομαλοποίηση της κατάστασης είναι δύσκολη υπόθεση και η ενότητα δεν υπηρετείται με προκλήσεις.

Η διάσπαση έχει συντελεστεί, ο Κασσελάκης διαβάζει λάθος τις εξελίξεις. Δεν είναι μερικές δεκάδες στελεχών που αποχώρησαν. Μαζί τους , αλλά και με προσωπικές αποφάσεις έχουν αποχωρήσει και έχουν αποστασιοποιηθεί χιλιάδες μέλη του κόμματος. Αν δεν μπορεί να πείσει τον εαυτό του για το τι είναι και τι εκφράζει πως θα πείσει όλους τους άλλους να επιστρέψουν; Οι σκληρές φιλοαριστερές δηλώσεις που κάνει φαντάζουν μάλλον ως αγχώδης προσπάθεια να αποκτήσει μια πολιτική ταυτότητα, γι αυτό και δεν είναι πειστικές.
Ως  προς τον Αλέξη Τσίπρα, τα πράγματα είναι απλά. Πρώτα η πολιτική, μετά η κομματική τυπολατρεία και το Καταστατικό. Κάτι που φυσικά γνωρίζει….