Σπύρος Σουρμελίδης

Η διάσπαση  του ΣΥΡΙΖΑ  έχει ήδη συντελεστεί, και είναι η διάσπαση στη βάση, η έξοδος χιλιάδων στελεχών και μελών. Η απόφαση του Ευκλείδη Τσακαλώτου να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και της μεγάλης ομάδας υπο την τάση «Ομπρέλα», είναι λυτρωτική. Η απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη, να ζητήσει το τέλος  της εσωστρέφειας  και της αμφισβήτησης, οδηγεί σε καθαρές λύσεις. Μακριά από το μαρτύριο της σταγόνας, με αντιπαραθέσεις και αποχωρήσεις ανα εβδομάδα ή μήνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να είναι μόνο κόμμα εξουσίας (αλλιώς δεν θα είναι τίποτα) έχει ανάγκη και την λύτρωση και τις καθαρές  λύσεις.

Ολοι έπρεπε να είχαν προβληματιστεί από την επικράτηση του άγνωστου Κασσελάκη, εναντι των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ, Αχτσιόγλου, Τσακαλώτου, Παππά. Ολοι έπρεπε να σκεφτούν τι σημαίνει ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, καταψήφισε τα γνωστά στελέχη, πρωην υπουργούς , επιλέγοντας εναν αγνωστο. Δεν το έπραξαν. Αντ αυτού, επετέθησαν στον Κασσελάκη, δηλαδή στο αποτέλεσμα και όχι στην αιτία.

Πριν περάσουν 20 ώρες από την εκλογή του, τον ζυγισαν , τον έκριναν, τον χαρακτήρισαν Τραμπ ή Πέπε Γκρίλο, η οργανο κάποιων εξωπολιτικών δυνάμεων. Η στάση αυτή, δεν ήταν καθόλου πολιτική. Ηταν η εν θερμώ αντίδραση αυτών που έχασαν και δεν κατάλαβαν γιατί. Από την εν θερμώ αντίδραση φτάσαμε πολύ γρήγορα στην ουσία της αντιπαράθεσης, που είναι παλαιά και η αχίλλειος πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ. Τι κόμμα θα είναι, ποιος ο βασικός του  στόχος, ποια η πολιτική του;

Όταν φτάσαμε στην ουσία της διαφοράς, ολοι στράφηκαν προς τον «απόντα» Αλέξη Τσίπρα, επιρρίπτοντας του τις μεγαλύτερες ευθύνες. Είναι βέβαιο ότι ευθύνεται, πρωτίστως γιατί διατήρησε μια μπερδεμένη κατάσταση, η οποία οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογική καταστροφή. Και μετά φτάσαμε στην απόφαση Τσακαλώτου για έξοδο. Γιατί ο ίδιος όπως και χιλιάδες στελέχη και μέλη, διαπίστωσαν ότι δεν έχουν πλέον δυνατότητα ύπαρξης μέσα στο συγκεκριμένο κόμμα.

Η απόφαση Τσακαλώτου χρήζει ανάλυσης και εξήγησης, αλλά δεν είναι της στιγμής. Είναι απόφαση που έκοψε τον γόρδιο δεσμό, αφού δεν μπορούσε να λυθεί. 
Για τον κ. Κασσελάκη τα πράγματα έγιναν πιο σαφή πλέον.  Αφού ενα σοβαρό τμήμα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αποχωρεί, έπρεπε να ξεκαθαρίσει μόνο τι θα γίνει με όλους τους αλλους αντιπαλους αλλά και φίλους.
Το κάθε μέρα και ένα ακόμα πρόβλημα, μια αποχώρηση, ένα ακόμα καταστατικό ή θεσμικό ζήτημα, είναι επίσης καταστροφικό.

Ετσι ο κ. Κασσελάκης προχώρησε σε κινήσεις  επιθετικές, για να προκαλέσει αντιδράσεις και περισσότερες αποχωρήσεις. Η πρόταση περι δημοψηφίσματος, εκτιμήθηκε ως απειλή και από την πλευρά της κας Αχτσιόγλου (αλλά και από άλλους παράγοντες). Η αντιπαράθεση μπορεί πλέον να τελειώσει αυτό τον μήνα. Με την απόλυτη επικράτηση του κα Κασσελάκη. Όταν πέσει η σκόνη που δημιουργούν οι αντιπαραθέσεις, θα έχουμε μια καλύτερη εικόνα. Αν ο κ. Κασσελάκης πετύχει τον πρωτο στόχο, να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στο κόμμα και να μην αμφισβητείται πλέον,  μένει το μεγάλο στοίχημα που αφορά και την κοινωνία.

Η ωρα Κασσελάκη είναι εκείνη που θα δείξει τι μπορεί, πόσο μπορεί και πως. Το πραγματικό στοίχημα αλλωστε θα κριθεί στο μεγάλο γήπεδο της πολιτικής, μακριά από τους «οικογενειακούς» καυγάδες.