Του Σωτήρη Σιδέρη
Μια ακόμη συντριπτική ήττα προστέθηκε στην λίστα των πολιτικών ναυαγίων του ΣΥΡΙΖΑ. Η εικόνα διάλυσης στις αυτοδιοικητικές εκλογές, απαιτεί επείγουσες, αλλά σωστές αποφάσεις, ώστε με όραμα και σχέδιο να επανασχεδιαστεί το πολιτικό μέλλον του κόμματος. Η δήλωση Κασσελάκη υπό τον σχεδόν διθυραμβικό τόνο ότι “η ανανέωση του χθες αρχίζει αύριο!”, δηλαδή “αύριο χτίζουμε τη νέα, μεγάλη προοδευτική παράταξη και θα αναδείξουμε νέα πρόσωπα, νέα στελέχη, με τις αξίες τις δικές μας, που θα θέλουν να προσφέρουν στον τόπο” προκαλεί έκπληξη.
Γιατί ο ίδιος και πολλά πρόσωπα είναι νέα , αλλά ως πρόεδρος κόμματος πλέον οφείλει να γνωρίζει ότι μεγάλες παρατάξεις δεν οικοδομούνται , ούτε με δηλώσεις με χαρακτήρα εκκαθαρίσεων, αλλά με κινηματικές ιδέες, όραμα, σχέδιο και αποφασισμένους ανθρώπους. Άλλωστε η ΝΔ ως κατεστημένη δύναμη νίκησε και όχι ως ανανεωμένη. Η διαρκής επίκληση της ανανέωσης και του μετασχηματισμού, της διεύρυνσης και του ανοιχτού κόμματος, που κρατάει ήδη 11 χρόνια, έχει μετατρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ σε πολτοποιημένο πολιτικό οργανισμό, τις συνέπειες του οποίου βιώνει με τις διαρκείς εκλογικές ήττες. Πρωτίστως ο Κασσελάκης, όφειλε να ανακοινώσει την ημερομηνία του συνεδρίου γιατί όλα από εκεί ξεκινούν. Πέραν του ότι τα περί ανανέωσης αντιφάσκουν με τις ήδη ληφθείσες δικές του αποφάσεις.
Η δήλωση Κασσελάκη συγκαλύπτει την δική του ακραία αντίφαση. Σαρωτική ανανέωση μπορεί να κάνει ένα κόμμα που προβάλλει σχεδόν ως … μηχανοκίνητες δυνάμεις τον Παππά, τον Πολάκη και τον ναύαρχο Αποστολάκη; ήδη κάτι δεν πάει καλά. Η διαρκής κατάχρηση των λέξεων "ανανέωση" και "μετασχηματισμός" κρύβουν το κενό οράματος. Έστω και έτσι, αν εννοεί όσα λέει, ο Κασσελάκης, όφειλε αντί να επικαλεστεί αυτά τα αμφιλεγόμενα σχέδια, να ανακοινώσει την ημερομηνία του συνεδρίου, γιατί από εκεί ξεκινά και η ανανέωση και το όραμα για μια νέα παράταξη. Ωστόσο η τοποθέτηση του Παύλου Πολάκη ως υπερσυντονιστή. δεν είναι σε καμία περίπτωση εναρμονισμένη με τις επιθυμίες που εκπέμπουν οι δηλώσεις του. Αντίθετα, υπονομεύουν τις δηλώσεις του , ή οι δηλώσεις του υπονομεύουν τις αποφάσεις του.
Ο άμεσος συνεργάτης του Νίκος Παππάς είπε την Δευτέρα 9 Οκτωβρίου ότι «η εντολή της νέας ηγεσίας για μετασχηματισμό του κόμματος σε μια ευρύτερη δημοκρατική παράταξη από ξεκάθαρη μετατρέπεται σε επιτακτική». Προφανώς ο Παππάς γνωρίζει ότι αυτές οι αερολογίες κάποια στιγμή κάνουν τον κύκλο τους και μένουν στον αέρα ως φούσκες. Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει από το 2012, όταν έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, συνεχίστηκε επί κυβέρνησης, έγινε σχεδόν χοάνη το κόμμα με τους πειραματισμούς της διεύρυνσης και ουσιαστικά έχει αλλάξει η κοινωνική του βάση. Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής ήταν και η εκλογή Κασσελάκη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρευστοποιηθεί, δηλαδή βρίσκεται σε φάση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Είτε θα υπάρξει μια νέα βάση για την ταυτότητα του κόμματος, που δεν μπορεί παρά να είναι προοδευτική -αριστερή, ή θα μετατραπεί σε μινιατούρα του ισχυρού ΣΥΡΙΖΑ. Πως όμως θα συμβεί αυτό;
Αν με την διαρκή αναφορά σε ανανέωση εννοούν ότι η αριστερή τάση του κόμματος πρέπει να αποχωρήσει για να μείνει ένα κόμμα μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τότε όσοι την επικαλούνται έχουν άλλο σχέδιο και όχι την οικοδόμηση ενός κόμματος -παράταξη. Θέλουν ένα μαγαζάκι να υπάρχει και μέσα από αυτό να υπάρχουν και οι ίδιοι, όπως ο Νίκος Παππάς και άλλοι φυσικά. Αλλά αυτό δεν έχει σχέση με όσα διακηρύσσει ο Κασσελάκης. Επειδή όμως κενό στην πολιτική δεν υπάρχει είναι θέμα χρόνου να υπάρξουν τεκτονικές μετακινήσεις και πιθανόν η ίδρυση νέου κόμματος που θα διεκδικήσει χώρο στην προοδευτική παράταξη. Ο εκφυλισμός και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ γεννά αυτή την ανάγκη και οι πομπώδεις διακηρύξεις περί νέων παρατάξεων...
Ο Πολάκης έχει νέο αναβαθμισμένο ρόλο. Αλλά αυτό που συμβαίνει δεν είναι ότι ένα πρόσωπο έχει έναν νέο ρόλο. Γιατί πλέον ο Πολάκης δεν είναι πλέον απλό πρόσωπο. Είναι δόγμα για τη ΝΔ - ο Πολακισμός- και εκρηκτική ύλη για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Η τεράστια και προφανέστατα κατασκευασμένη δημοσιότητα από τα ΜΜΕ, που στήριξαν την προπαγάνδα της ΝΔ, του έδωσαν ένα ειδικό βάρος που ποτέ δεν είχε, τον ανέδειξαν σε καθοδηγητή με επιδραστική σκέψη στην διαμόρφωση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που ποτέ δεν ήταν.
Η ΝΔ ήθελε να κατασκευάσει ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για δικούς της λόγους και το πέτυχε. Έτσι, επικεντρωμένη η κοινωνία στον Παύλο Πολάκη, η ΝΔ έκρυψε δεκάδες δικούς της Πολάκηδες και κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ ασκούσε πολιτική κριτική, ήταν τοξικός και όμηρος του Πολακισμού. Ο Τσίπρας που τον ανέδειξε , τον υπέστη στην συνέχεια και εγκλωβίστηκε σε αυτό το σπιράλ προπαγάνδας.
Από την στιγμή που ο Πολάκης ενεπλάκη στην ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη, έγινε άλλου είδους παράγοντας, κομματικός πλέον με ρόλο. Η ΝΔ θα συνεχίσει αλλά η επιμονή στον “Πολακισμό” έχει κάνει πλέον τον κύκλο της και δεν είναι απίθανο η ΝΔ να εγκλωβιστεί στο δικό της δόγμα. Αλλά οι επιπτώσεις θα είναι ορατές στο εξής στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ο εν λόγω παράγοντας έχει , όπως θεωρεί ο ίδιος, μια και μόνη αποστολή. Να είναι “εκδικητής” να είναι ερευνητής σκανδάλων, επιθετικός, ενίοτε ασυνάρτητος, οπότε αν εισακουστεί, θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα απέραντο θερμοκήπιο καταγγελιών για σκάνδαλα. Δεν είναι κακό να διαθέτει ένα κόμμα τον “εκδικητή” του, κακό είναι να είναι αυτή η στάση πολιτικό μονοπώλιο που θα εξαφανίσει ιδέες, ιδεολογία, προτάσεις, πολιτικό σχέδιο και λειτουργικό κόμμα. Άλλο κόμμα και βουλή, άλλο οι αναρτήσεις στο Meta..
Hττημένος, με ψηφοφόρους, μέλη και κοινωνική βάση στα πρόθυρα της κατάθλιψης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια του διχασμού. Ο Στέφανος Κασσελάκης δίνει καθημερινά εξετάσεις, όπως συμβαίνει με όλους τους ηγέτες παγκοσμίως. Με μια διαφορά. Προς το παρόν ο Κασσελάκης, είναι εκλεγμένος πρόεδρος, αλλά απέχει πολύ να γίνει ηγέτης και μάλιστα μιας νέας μεγάλης παράταξης….