Του Σωτήρη Σιδέρη
Κινήσεις που παραπέμπουν σε αποστασιοποίηση , αποδοκιμασία ή επιδεικτική αδιαφορία προδίδουν τα όσα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας το τελευταίο διάστημα. Με απλά λόγια δίνει δικαιώματα για σχολιασμό και κριτική. Η άρνησή του να ψηφίσει για την ανάδειξη των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων και του συντονιστή ΕΠΕΚΕ (Πολάκης), προδίδουν έναν αποσταθεροποιημένο πρώην πρόεδρο και πρωθυπουργό.
Η διαδικασία είναι δημοκρατική, την τηρούσε και ο ίδιος, οπότε προς τι η επιδεικτική αποχώρηση; η κίνηση αυτή δεν τον τιμά.
Ενδεχομένως ο Τσίπρας, δεν ήθελε να ψηφίσει κανέναν από τους προτεινόμενους από τον Κασσελάκη ή ήθελε να εκφράσει την δυσαρέσκειά του για την αντικατάσταση των προηγούμενων, κυρίως του δικού του Αλέκη Φλαμπουράρη από τον Πολάκη. Ως πρόεδρος ο Τσίπρας, πέρασε μεγάλο μέρος της θητείας του απωθώντας την κριτική από τα αριστερά του, έκανε το κόμμα του σούπερ μάρκετ στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης διεύρυνσης και το παρέδωσε στο χείλος της διάλυσης. Ωστόσο , δοξάστηκε και τιμήθηκε για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ιστορία δεν σταμάτησε να γράφεται. Ο Κασσελάκης βρήκε κόμμα σε κρίση και όχι ισχυρό και συμπαγές κόμμα. Αυτή η αταξία, σημαίνει ότι υπάρχει “θέμα Τσίπρα” στον ΣΥΡΙΖΑ ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη διπλή συντριπτική ήττα . Το γιατί και το πως πρέπει να συζητηθεί, όποτε το αποφασίσουν τα όργανα του κόμματος. Η συζήτηση δεν πρέπει να είναι ευκαιρία για πόλεμο, αλλά ευκαιρία για λύτρωση και εκτίναξη προς το μέλλον. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είπε κουβέντα στην ομιλία του στην ΚΟ για το συνέδριο. Κακώς. Είναι το μείζον θέμα και δεν μπορεί το στενό του περιβάλλον, αυτό που τον στήριξε να τινάξει στον αέρα ένα κόμμα επειδή υπάρχουν διαφωνίες για την ημερομηνία του συνεδρίου. Και από ακατάλληλος και πλέον άσχετος για να μπαίνει μπροστά σε αυτό το θέμα είναι πρώην ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης. Ο οποίος έχει πολύ λιγότερες γνώσεις και ικανότητες πολιτικής ανάλυσης και από τον Κασσελάκη. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που είχε συμφωνήσει με τον Μητσοτάκη να γίνει υπουργός στον πρώτο ανασχηματισμό το 2021 και τον απέτρεψαν ότι θα χαρακτηριστεί επίσημα αποστάτης.
Στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συζητήσουν, να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν, να χαράξουν πορεία στο κόμμα, να ληφθούν αποφάσεις. Και αν το χάσμα είναι αγεφύρωτο ας πάρει ο καθένας το δρόμο του. Όχι όμως στο κενό και για τις ημερομηνίες του συνεδρίου, ούτε επειδή δεν αναγνωρίζουν την νίκη Κασσελάκη. Αυτό και αν είναι λάθος. Και κυρίως να εναρμονιστεί η επιθυμία του καθενός με τις επιθυμίες του κόσμου της αριστεράς, που θέλει ενότητα και δράση , αλλά και κόμμα αρχών και αξιών και όχι διαφημιστική εταιρεία.
Προς το παρόν όμως υπάρχει ένα σοβαρό κίνητρο για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Ή θα τηρήσει την υπόσχεσή του ότι εγγυάται την ενότητα του κόμματος, ή ότι τέλος πάντως θα εργαστεί για την ενότητα, ή θα πάρει και αυτός τον δρόμο του. Θεσμικά , του είναι δύσκολο να καταφερθεί κατά του Κασσελάκη δημόσια γιατί είναι εκλεγμένος πρόεδρος. Να ταυτιστεί με την Ομπρέλα αποκλείεται, μάλλον χαίρεται για την ήττα της, οπότε ο Τσίπρας θα κινηθεί αναγκαστικά στον δικό του Τρίτο Δρόμο. Δηλαδή σε μια ενδιάμεση κατάσταση που προς το παρόν είναι γκρίζα.
Οι διαρροές, τα υπονοούμενα, η μη συμμετοχή σε ψηφοφορίες είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει. Γιατί και ο ίδιος θα πληγεί και το κόμμα του, οπότε θα είναι όλοι χαμένοι.
Αν εννοούν ότι αντίπαλος είναι ο Μητσοτάκης ας το αποδείξουν . Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μπορεί από τη μια να ορκίζεται πίστη στο κόμμα, στις αρχές και τις αξίες του και να μένει άφωνος ως προς τον χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου και να αφήνει άλλους να μιλούν εκ μέρους του. Ακόμη , δεν ξέρουμε τι κόμμα θέλει. Τι όργανα θέλει, ποιο είναι το πολιτικό του σχέδιο.
Με εφηβικό παρορμητισμό δεν θα πέσει ο Μητσοτάκης.
Στην ψηφοφορία που έγινε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, η πρόταση Κασσελάκη εγκρίθηκε με 28 υπέρ, 16 λευκά. Παραμένει πρόεδρος της Κ.Ο. ο Σωκράτης Φάμελλος, νέα γραμματέας της της ΚΟ είναι η Θεοδώρα Τζάκρη, ενώ κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι θα είναι οι Νίκος Παππάς, Θεόφιλος Ξανθόπουλος, Διονύσης Καλαματιανός. Συντονιστής ΕΠΕΚΕ, ο Παύλος Πολλάκης, ενώ αναμένεται η ανακοίνωση των Τομεαρχών. Αν η Ομπρέλα δεν δεχθεί θέσεις Τομεαρχών θα είναι δώρο προς τον Μητσοτάκη και όχι πίεση προς τον Κασσελάκη.