Στρατηγικό βάθος αποκτά το δόγμα της Ελλάδας ως  προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης με την κίνηση του πρωθυπουργού να κινητοποιήσει τις βαλκανικές χώρες στο πλευρό των αποφάσεων του ΝΑΤΟ και των G7 για την Ουκρανία. Την ίδια στιγμή , το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκαζε τις ενέργειες της τουρκικής πλευράς στην Κύπρο, πράγμα που απέφυγε να κάνει η Αθήνα, υψώνοντας διαχωριστική γραμμή ως προς τις προτεραιότητες της κυβέρνησης .

Ο μόνος κερδισμένος από την συνάντηση των Αθηνών είναι ο Ουκρανός πρόεδρος. Οι ηγέτες των βαλκανικών χωρών, όπως ήρθαν έφυγαν και περιμένουν με αγωνία την πραγματοποίηση της Διαδικασίας του Βερολίνου στις 16 Οκτωβρίου στα Τίρανα για να συζητήσουν την ενταξιακή τους πορεία και άλλα προβλήματα . Ως προς τις σχέσεις με την Αλβανία, αυτές επιδεινώνονται , μετά την μη συμμετοχή της στην συνάντηση των Αθηνών. Γιατί δεν είναι η κυβέρνηση που έστειλε μήνυμα στον Ράμα, όπως θέλει η κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά ο Ράμα και ο πρόεδρός της Μπεγκάϊ που εμμένουν στην δική τους πολιτική. Δεν πρόκειται για εξωστρεφή εξωτερική πολιτική, αλλά για υπηρεσίες προς τη Δύση, χωρίς ορατό εθνικό όφελος. Ίσως να υπάρχει προσωπικό όφελος, αν ισχύουν οι φήμες ότι ο πρωθυπουργός επιδιώκει να αναλάβει κάποια υψηλή θέση στην ΕΕ..

Η Λευκωσία κέρδισε μια μάχη

Τις πρωινές ώρες της Τρίτης 22 Αυγούστου, υιοθετήθηκε  η Δήλωση Τύπου του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο.
Τα μέλη του ΣΑ ΟΗΕ καταδικάζουν τις ενέργειες της τουρκικής πλευράς στην περιοχή της Πύλας, ζητούν σεβασμό προς τα ψηφίσματα του διεθνούς οργανισμού και προειδοποιούν για τις πιθανές επιπτώσεις από επιθέσεις κατά προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών.
Συγκεκριμένα, τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας «εξέφρασαν σοβαρή ανησυχία για την έναρξη μη εξουσιοδοτημένων κατασκευαστικών εργασιών από την τουρκοκυπριακή πλευρά εντός της ουδέτερης ζώνης του ΟΗΕ κοντά στην Πύλα». Επίσης «τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας τόνισαν ότι αυτή η ενέργεια έρχεται σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και συνιστά παραβίαση του status quo στην ουδέτερη ζώνη του ΟΗΕ».
Το ΣΑ ΟΗΕ καταδικάζει «τις επιθέσεις κατά των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ και τις ζημιές σε οχήματα του ΟΗΕ από Τουρκοκύπριους» και εύχεται ταχεία και πλήρη ανάρρωση στους ειρηνευτές που τραυματίστηκαν. Περαιτέρω υποδεικνύει «ότι οι επιθέσεις με στόχο ειρηνευτικές δυνάμεις μπορεί να συνιστούν εγκλήματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και επιβεβαίωσαν την πλήρη δέσμευσή τους για την ασφάλεια και την ασφάλεια όλου του προσωπικού του ΟΗΕ».
Η δήλωση αυτή έρχεται και ως απάντηση στο ρεύμα εθνικισμού που αναπτύχθηκε σε χρόνο ρεκόρ στην Άγκυρα, τόσο με τις δηλώσεις επίσημων αξιωματούχων, όσο και με την παρέμβαση του Ερντογάν που υποστήριξαν τις ενέργειες των δυνάμεων κατοχής στην Κύπρο.
Η Κυπριακή Δημοκρατία , όσο και η ελληνική κυβέρνηση βλέπουν πλέον καθαρά ότι το Κυπριακό, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έρχεται με ένταση στο προσκήνιο. Η συνεργασίά όμως Αθήνας -Λευκωσίας δεν είναι η ενδεδειγμένη. Κυρίως δεν φαίνεται να υπάρχει σχέδιο για τους επόμενους μήνες που οι διεργασίες θα γίνουν πιο έντονες.

           

Πολυμέτωπη διπλωματία

Μετά την σύνοδο της Αθήνας η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια νέα κατάσταση καθώς μπαίνουν στην ευθεία σοβαρές διεργασίες σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Εκτός από το Κυπριακό, αναμένονται οι συναντήσεις σε επίπεδο ΥΠΕΞ και τον Σεπτέμβριο στον ΟΗΕ μεταξύ Μητσοτάκη -Ερντογάν , με στόχο να υπάρξει συμφωνία ως προς την διαδικασία και το πλαίσιο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών.
Υπάρχει το πρόβλημα των ελληνοαλβανικών σχέσεων που θα οξύνεται , ενώ η ακινησία της ΕΕ ως προς την διεύρυνση θα προκαλέσει περαιτέρω επιδείνωση της εικόνας στην περιοχή, καθώς τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα οξύνονται.
Ακόμη η μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στον ρωσοουκρανικό πόλεμο ερεθίζει όλο και περισσότερο τη Μόσχα που ως μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ έχει τα περιθώρια για “εκδίκηση”.
Υπό αυτό το πρίσμα η σύνοδος των Αθηνών με τα ελλείμματά της δεν πρόσφερε τίποτα το ουσιαστικό ούτε στα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα, ούτε στα δυτικά βαλκάνια , ούτε στο Κυπριακό, ούτε σε κανένα άλλο περιφερειακό ζήτημα, παρά μόνο στον Ζελένσκι. Αν  μαλιστα ισχύουν οι φήμες ότι ο πρωθυπουργός κάνει τα πάντα, για να πάρει μια ηγετική θέση στην ΕΕ, τότε έχουμε έναν ολισθηρό δρόμο μπροστά μας.
Εκ των πραγμάτων η αποτίμηση είναι αρνητική , γεγονός που προκαλεί περαιτέρω προβληματισμούς για τον χειρισμό των μεγαλύτερων μετώπων που έρχονται...