Του Στράτου Βαλτινού

Δικαιολογημένη η αγανάκτηση πολλών για τις συνεχόμενες και μη διαχειρίσιμες κρίσεις , από την κυβέρνηση. Αυτό που απουσιάζει από την κριτική κομμάτων και ορισμένων ΜΜΕ που κάνουν αντιπολίτευση, είναι το γεγονός ότι αυτές οι κρίσεις, πυρκαγιές, βία, κατάρρευση ΕΣΥ, ασφάλεια πολιτών, δεν οφείλονται απλά στην δυσλειτουργία κρατικών δομών, αλλά σε δύο πιο σοβαρούς λόγους. Πρώτος λόγος είναι ότι οι κρατικές δομές, υπολειτουργούν ή δυσλειτουργούν όταν εγκαταλείπονται από τις κυβερνήσεις, όταν απαξιώνονται ή και λειτουργούν με κομματικά, πελατειακά κριτήρια, όπως συμβαίνει σήμερα.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη δεν λειτούργησαν ούτε στιγμή υπέρ της αποτελεσματικής λειτουργίας του κράτους, δηλαδή η ευθύνη είναι πολιτική κυβερνητική και όχι απλά γραφειοκρατική, ούτε τα προβλήματα είναι μεταφυσικά. Πέραν αυτών υπάρχει μια ακόμη εξίσου σοβαρή παράμετρος. Ότι στην πρώτη τετραετία ο Μητσοτάκης και το Επιτελικό Κράτος επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στην αμαύρωση της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ,  τον στοχοποίησαν και πέρασαν τέσσερα χρόνια με αφορισμούς για την περίοδο 2015 -2019 για να καλύψουν τις δικές τους ανεπάρκειες. Και το κατάφεραν. Τώρα όμως ο βασιλιάς είναι γυμνός και φαίνεται.…

Μονίμως εμβρόντητος

Με αυτό το σκεπτικό, μπορούμε τώρα πιο ψύχραιμα να εντοπίσουμε τα κυβερνητικά προβλήματα, καθώς το εκλογικό κλίμα, οι πανηγυρισμοί και ο ψυχολογικός εκτροχιασμός της ηγεμονίας είναι αισθητός. Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε το Επιτελικό Κράτος, ούτε τα όργανα της ΝΔ που έτσι κι αλλιώς είναι λειτουργικά νεκρά, μπορούν να αλλάξουν το εις βάρος τους κλίμα για έναν ιδιαίτερο και πολύ σοβαρό λόγο. Ότι δεν έχουν σκεφθεί, δεν έχουν συζητήσει, δεν έχουν σχεδιάσει, δεν έχουν στα άμεσα ιδεολογικά ενδιαφέροντά τους, την κοινωνική πολιτική.

Το γεγονός, αδιαμφισβήτητο ότι μετά από κάθε κρίση ο Μητσοτάκης σπεύδει να κάνει διακηρύξεις διακηρύξεις, για το ΕΚΑΒ, για την Πυροσβεστική, για τα νοσοκομεία, για τις παραλίες κλπ, δείχνει ότι ακολουθεί τα γεγονότα . Δεν κάνει κανέναν πολιτικό σχεδιασμό, υποκρίνεται τον εμβρόντητο όταν εμφανίζονται τα προβλήματα, και υποτίθεται ότι ως μεσσίας θα τα λύσει.
Ο μόνος τρόπος για να καλύψει αυτές τις παθογένειες ήταν μια άνευ όρων και άνευ δισταγμών επικοινωνιακή πολιτική. Αλλά πλέον και αυτή η παράμετρος αποδυναμώνεται. Λειτουργεί μια, λειτουργεί δύο φορές, δέκα φορές, στο τέλος όμως υποκύπτει στην ωμή πραγματικότητα. Και ο Μητσοτάκης βρίσκεται λίγα βήματα πριν η κοινή γνώμη κατανοήσει πλήρως ότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από την εικονική που παρουσιάζει συχνά η κυβέρνησή του.

Το τέλος του καλοκαιριού βρίσκει την κυβέρνηση με μειωμένη επιρροή. Ο Χειμώνας σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις θα είναι ένας εφιάλτης για τους αδύναμους, αλλά και για την μεσαία τάξη, καθώς η ακρίβεια, ο αγοραίος νεοφιλελευθερισμός, τα λόμπι και τα καρτέλ θα κάνουν την τελική τους ίσως επίθεση στα εισοδήματα και τον οικογενειακό προυπολογισμό. Όλα δείχνουν δηλαδή ότι θα υπάρξει σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και η διαφορά με τον προηγούμενο, προεκλογικό διάστημα, είναι ότι τώρα η κυβέρνηση δεν θα έχει την άνεση να είναι χαλαρή μοιράζοντας επιδόματα. Τώρα απαιτείται , αντί επιδομάτων, οικονομική πολιτική. Που προς το παρόν υπάρχει μόνο για τα συμφέροντα και τα καρτέλ.
Προς το παρόν η κυβέρνηση δέχεται τσιμπήματα, αλλά δεν δείχνει να ανησυχεί. Ο χρόνος όμως κυλάει εις βάρος της. Έχει όλη την εξουσία και όλη την ευθύνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράστηκε τώρα κρίνεται για τα δικά της έργα και ημέρες.
Και δεν δείχνει σημάδια ότι μπορεί να πείσει πλέον. Ο Σεπτέμβρης πλησιάζει και το κλίμα αλλάζει , μάλλον πιο ραγδαία απ ότι περίμεναν και οι ίδιοι και η αντιπολίτευση. .