Ο Κώστας Μπακογιάννης ξέρει ότι αν δεν ήταν διατεταγμένα τα ΜΜΕ , θα τον πολτοποιούσαν στον έλεγχο, την κριτική και την πολιτική λογοδοσία για τα έργα και τις ημέρες μιας αποτυχημένης θητείας. Έχοντας ασυλία, από τα ΜΜΕ, φιλοδοξεί να αποφύγει την κριτική και την πολιτική λογοδοσία και να αρχίσει τη νέα εκστρατεία για μια δεύτερη θητεία , αλλάζοντας ατζέντα, με αφορμή την κινητικότητα για την υποψηφιότητα Κασιδιάρη που απειλεί τον Μπακογιάννη. Η οικογένεια Μπακογιάννη - Μητσοτάκη, πιστή στην επικοινωνιακή δημοκρατία βλέπει τον κίνδυνο και προετοιμάζεται. Έτσι, ο νυν δήμαρχος, εμφανίστηκε με αντιφασιστικό λόγο και αυτοσυστήθηκε ως ηγέτης των δημοκρατικών δυνάμεων στην πρωτεύουσα.
Η πρώτη σοβαρή αντίδραση -αντίσταση προήλθε από τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριάδη που με ένα εξαιρετικό κείμενο απαντά στην συνέντευξη του δημάρχου στο “Βήμα της Κυριακής” απογυμνώνοντάς τον από την υποκρισία του . Θυμίζουμε ότι το 2018, ο Μπακογιάννης, ξεκίνησε την προεκλογική του καμπάνια από τον Άγιο Παντελεήμονα συνοδευόμενος από γνωστό Χρυσαυγίτη με καταδίκες στην πλάτη του. Ήδη η μάχη για την Αθήνα, αποκτά τεράστια σημασία, πολιτική, ιδεολογική και αυτοδιοικητική ….
Η τακτική Μπακογιάννη, δεν διαφέρει σε τίποτα από την προεκλογική τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν ήθελε τον Κασιδιάρη στη βουλή, αλλά ήθελε τις ψήφους των ακροδεξιών.
Στην συνέντευξή του “στο Βήμα της Κυριακής”, ο Μπακογιάννης είπε ότι "Όπου λύνεις προβλήματα, το μαύρο εξαφανίζεται". Ο Ζαχαριάδης επισημαίνει πολύ εύστοχα:
“Έχεις δίκιο Κώστα όταν λες ότι «όπου λύνεις τα προβλήματα το μαύρο εξαφανίζεται». Το μαύρο επανεμφανίζεται και στη Βουλή και στους Δήμους, γιατί δεν λύθηκαν τα προβλήματα, γιατί οι γειτονιές δεν είναι ασφαλείς, γιατί η ποιότητα ζωής είναι υποβαθμισμένη, γιατί οι ανισότητες παραμένουν και οξύνονται, γιατί απουσιάζει το όραμα και η ελπίδα”.
Προφανώς , διευκρινίζουμε, ο Μπακογιάννης δεν έχει ιδεολογική συγγένεια με την Χρυσή Αυγή, αλλά ως επαγγελματίας πολιτικός, όπως πολλά μέλη της οικογένειάς του, ανοίγουν μέτωπα με την ακροδεξιά, μόνο όταν αυτή αυτονομείται. Αν δεν κατέβαινε ο Κασιδιάρης, δεν θα έκανε την σχετική δήλωση, είναι βέβαιο…
Τώρα όμως δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα. Η μάχη για την Αθήνα θα εξελιχθεί σε μάχη και για τον θώκο του δημάρχου, αλλά και σε μάχη για τη Δημοκρατία. Οπότε οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν, όχι μόνο δήμαρχο, αλλά και αν θέλουν να διοικηθούν δημοκρατικά και να στείλουν τον Κασιδιάρη στο περιθώριο ή θα τον τιμήσουν…
“Αγαπητέ Κώστα,
Διάβασα τη σημερινή συνέντευξή σου (Το Βήμα 6/8) με ενδιαφέρον. Θα ήταν ψέματα αν σου έλεγα πως συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα λες. Ιδιαίτερη όμως εντύπωση μου έκανε η αναφορά σου «το μαύρο δεν ταιριάζει στην Αθήνα». Συμφωνώ, ούτε και πουθενά αλλού ταιριάζει. Πράγματι, νομίζω συμφωνούμε πως αν θέλουμε να αποδυναμώσουμε τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές και τους φασίστες πρέπει να έχουμε ένα σταθερό μέτωπο εναντίον τους και στα λόγια, αλλά κυρίως στην πράξη. Φαντάζομαι ότι συμφωνείς πως για να γίνει αυτό, πρέπει να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων και οπωσδήποτε να μειώσουμε τις ανισότητες και όχι να τους υποχρεώνουμε να δουλεύουν 16 ώρες την ημέρα για να τα βγάλουν πέρα. Χρειάζεται να λειτουργήσουμε με σχέδιο γειτονιά-γειτονιά, όπως λες, αλλά και στο σύνολο της χώρας.
Το πρόβλημα με την άκρα δεξιά και τον φασισμό είναι ότι τα λόγια της Κυβέρνησης είναι πιο μεγάλα από τις λύσεις που έχει φέρει για να τον αντιμετωπίσει. Πολύ φοβάμαι πως κι εσύ έχεις τον ίδιο πειρασμό. Μεγάλα λόγια, αλλά από ουσία λίγα πράγματα. Δεν είναι δική μου μόνο παρατήρηση πως οι μέχρι τώρα λύσεις που έχεις φέρει είναι πιο κοντές από τα προβλήματα.
Λύσε μου όμως κι εσύ κάποιες απορίες:
• Τι πολιτικό σύστημα είναι αυτό που επιτρέπει στους καταδικασμένους ναζί να τίθενται στη λαϊκή ετυμηγορία σε κάποιες κάλπες και σε κάποιες άλλες όχι;
• Στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, οριστικοποιήθηκε η απόφαση να μην κατατεθεί σχέδιο νόμου για απαγόρευση καθόδου του Ηλία Κασιδιάρη σε δήμο ή περιφέρεια. «Θα τεθεί σε αργία αν εκλεγεί» αφού έτσι προβλέπεται από τον ισχύοντα νόμο. Αφού θα τεθεί σε αργία έτσι κι αλλιώς ποιος είναι ο λόγος να του επιτραπεί η κάθοδος στις δημοτικές εκλογές όταν δεν του επετράπη στις βουλευτικές;
• Τι εξυπηρετεί ένας υπόδικος ναζί να ψηφιστεί από κάποιους και μετά να τεθεί σε αργία; Ποιο θα είναι το σήμα στην κοινωνία;
Η υποψηφιότητα Κασιδιάρη, θα δώσει δυναμική και σε άλλες παρατάξεις πανελλαδικά ως «υποψηφιότητα σημαία». Στην πόλη που γέννησε τη δημοκρατία και βρέθηκε υπό ναζιστική κατοχή πρέπει να εξαντληθούν τα πολιτικά, κοινωνικά και νομοθετικά εργαλεία, ώστε οι καταδικασμένοι ναζί να είναι στη φυλακή και όχι στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Και αυτό μπορεί να είναι αναμφίβολα ένα πεδίο πολιτικής συνεννόησης των δημοκρατικών δημοτικών παρατάξεων, αρκεί και να το θέλουν και να το πιστεύουν.
Έχεις δίκιο Κώστα όταν λες ότι «όπου λύνεις τα προβλήματα το μαύρο εξαφανίζεται». Το μαύρο επανεμφανίζεται και στη Βουλή και στους Δήμους, γιατί δεν λύθηκαν τα προβλήματα, γιατί οι γειτονιές δεν είναι ασφαλείς, γιατί η ποιότητα ζωής είναι υποβαθμισμένη, γιατί οι ανισότητες παραμένουν και οξύνονται, γιατί απουσιάζει το όραμα και η ελπίδα.
Μπορούμε να συζητάμε καιρό για τις αιτίες φαινομένων Κασιδιάρη, όμως οι δημότες της Αθήνας δεν χρειάζονται πολιτικούς αναλυτές της ακροδεξιάς. Χρειάζονται λύσεις και εδώ αντιλαμβάνομαι πως αρχίζουν οι διαφωνίες μας να μεγαλώνουν”.