Με αφορμή την παραπομπή σε δίκη του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί τώρα να διαχειριστεί το αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Επί τέσσερα χρόνια επισημάναμε την αδιέξοδη πολιτική του Μητσοτάκη , επειδή βασίζονταν σε μονομερείς υποχωρήσεις προς τα Τίρανα, με τον Ράμα να έχει αποκτήσει στηρίγματα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ και τώρα να κάνει αλαζονική επίδειξη ισχύος προς την Αθήνα.
Σε αυτή την εικόνα, αθροίζεται και η λανθασμένη συμφωνία για την παραπομπή στη Χάγη της οριοθέτησης της ΑΟΖ. Λανθασμένη , επειδή δεν υπήρχε οδικός χάρτης, ούτε δεσμευτικό πολιτικό πλαίσιο και ότι ακριβώς για τους λόγους αυτούς, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας παραπλανά και σχεδόν χλευάζει την Αθήνα. Η Ελλάδα, χωρίς ειδικό βάρος και κύρος αδυνατεί πλέον να απαιτήσει το σεβασμό του κράτους δικαίου από την Αλβανία. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι η διαπραγματευτική μαύρη τρύπα της χώρας , άρα οι προσδοκίες είναι χαμηλές, εκτός και αν αλλάξει πολιτική. Η Αλβανία έχει αναβαθμίσει στρατηγικά τις σχέσεις της με την Ιταλία και την Τουρκία, έχει σοβαρούς διαύλους συνεννόησης με την Γερμανία, δεν πιέζεται από την ΕΕ, η κυβέρνηση είναι καθηλωμένη...
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όφειλε εξαρχής να κάνει , αυτό ακριβώς που προβλέπουν οι κανόνες της ΕΕ και να συνεχίσει από το σημείο που άφησε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις το 2019 η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ο Αλέξης Τσίπρας, είχε θέσει ως όρο την ψήφιση από τον Ράμα δύο νόμων, που αφορούσαν το σεβασμό των περιουσιακών δικαιωμάτων της μειονότητας και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού διαφορετικά , η Αλβανία δεν θα άρχιζε ποτέ ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Ο Μητσοτάκης ανέτρεψε και αυτή τη θέση, όπως και τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας που ήταν στο τραπέζι και ψήφισε άνευ όρων την προώθηση των ευρωαλβανικών σχέσεων. Τώρα ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και με τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Τα καλώς νοούμενα ελληνικά εθνικά συμφέροντα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Κατά έναν παρανοϊκό τρόπο ο πρωθυπουργός και συνεργάτες του πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι μπίζνες και ότι έτσι όλα λύνονται. Λάθος . Γιατί ακόμη και αν ήταν έτσι πάντα θα υπάρχουν αποκλίνουσες μπίζνες…
Οι κυβερνητικές διαρροές περί σκλήρυνσης των ελληνικών θέσεων είναι το νέο ανέκδοτο που διαδίδει το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο είναι καθηλωμένο στην ανεπάρκειά του. Γιατί, αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής, όχι μόνο δεν θα υπάρξει πρόοδος, αντίθετα οι σχέσεις θα επιδεινωθούν με τον Έντι Ράμα να επιδιώξει να αναδειχθεί σε παίχτη στην περιοχή. Με ευρωπαική , αμερικανική και τουρκική στήριξη φυσικά. Και ιδού πως.…
Τα βλέμματα της Ευρώπης θα στραφούν στα Τίρανα το Φθινόπωρο όπου στις 16 Οκτωβρίου θα διεξαχθεί η Σύνοδος Κορυφής της “Διαδικασίας του Βερολίνου για τα Δυτικά Βαλκάνια” Πρόκειται για ένα γερμανικό σχέδιο, της Μέρκελ συγκεκριμένα, που είχε ως στόχο να προωθήσει τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή, εννοείται πως αυτά γίνονται μέσω της πολιτικής επιρροής. Έτσι λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί στην ταπεινωτική για την Ελλάδα θέση να είναι στα Τίρανα για να μην δυσαρεστήσει το Βερολίνο, ή να μην βρεθεί καθόλου με άλλες αρνητικές συνέπειες, αλλά με τον Μπελέρη φυλακισμένο , ίσως καταδικασμένο. Άρα ο Μητσοτάκης έχει περιθώριο μέχρι τότε να παρέμβει , να αλλάξει τα δεδομένα για να διασώσει ό,τι μπορεί.
Όσο για την μειονοτική πολιτική της Ελλάδας έναντι της Αλβανίας, η εικόνα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των Ελλήνων , η απουσία στρατηγικής υπεράσπισης του διεθνούς δικαίου, αλλά και οι εκκρεμότητες στις διμερείς σχέσεις , δεν προοιωνίζονται τίποτα θετικό...