του  Σπύρου Σουρμελίδη 

Τα drones  που επληξαν κτίρια σε προάστιο της Μόσχας είναι σίγουρα μια  πράξη που δημιουργεί εντυπώσεις. Απηχεί όμως και την πραγματικότητα σε ότι συμβαίνει στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας;  Τα συνολικά στοιχεία (αυτά που δημοσιοποιούνται ή γίνονται γνωστά) δείχνουν οτι ο ουκρανικός στρατός αδυνατεί πλέον να συνεχίσει νικηφόρα  τον πόλεμο.  Για τον Πούτιν, οπως και για τον Μπάιντεν ο πραγματικός πόλεμος είναι στη σφαίρα  της οικονομίας και της αλλαγής της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισορροπίας. Και εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά  απ οτι  επιδιώκουν  να υποστηρίξουν τα δυτικά ΜΜΕ. 

Η Σύνοδος των BRICS στην Νότιο Αφρική σε λίγες μέρες είναι μία ακόμα ένδειξη για το πραγματικό αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης της Δύσης με την Ρωσία και την Κίνα.  Την ώρα που το ΝΑΤΟ εξαπλώνεται στον…Ειρηνικό!  Ενω οι υπερδυνάμεις επιστρέφουν στην εποχή της …Κορέας.    

Οι μάχες είναι μόνο η κορυφή  του παγόβουνου 

Το Κίεβο επιδιώκει με περιστασιακά πλήγματα, στα προάστια της Μόσχας ή κατα υποδομών (γέφυρα Κερτς-Κριμαίας), να δώσει την εντύπωση  ότι μπορεί και πολεμά κατα των ρωσικών στρατευμάτων.  Η πολυδιαφημισμένη ουκρανική αντεπίθεση που απο την Ανοιξη έγινε το καλοκαίρι, έχει σταματήσει στα χαρακώματα που έχουν φτιάξει οι ρώσοι στις ανατολικές επαρχίες που έχουν καταλάβει, ενω στο νότο , απο Χερσώνα προς Κριμαία δεν μπορεί να γίνει τίποτα λόγω του εύρους του ποταμού Δνείπερου που δημιουργήθηκε Λιμάνμετά το σπάσιμο του φράγματος στην  Νόβα Καχόφκα.  Οι ουκρανικές δυνάμεις συνεχίζουν να μάχονται στο κεντρικό μέτωπο (Μπαχμούτ, ) χωρίς όμως μεγάλες ελπίδες επιτυχίας. Ειναι η κόπωση των ουκρανικών δυνάμεων, αλλά και η μικρότερη ενίσχυση απ το ΝΑΤΟ, οι χώρες του οποίου πλέον σταδιακά μειώνουν την τροφοδότηση σε οπλα και αλλα υλικά.  Η Ρωσία δεν έχει σκοπό να προχωρήσει στην κατάκτηση νέων εδαφών στην Ουκρανία. Εδώ και πολλούς μήνες η Μόσχα “ενσωμάτωσε” μετά την Κριμαία και τις ανατολικές επαρχίες Ντονμπάς και Λουγκάνσκ, δηλώνοντας ότι “ο πόλεμος τελείωσε”.  Οι ρωσικές δυνάμεις πλέον αμύνονται, για να κρατήσουν υπο τον έλεγχο τους τις περιοχές που έχουν καταλάβει.

Οι ρωσικές απώλειες

Ολ αυτά έχουν γίνει με μεγάλες απώλειες για τις ρωσικές δυνάμεις οπως και για το κύρος του Πούτιν και της Ρωσίας. Η πρώτη και σπουδαιότερη  απώλεια είναι ηθική. Ο ρωσικός λαός, ο ρωσικός στρατός δεν έχει ηθικό, γιατί δεν μπορεί να σκοτώσει τα αδέλφια ή έστω ξαδέλφια του. Ειναι σαν να στείλουμε ελληνες φαντάρους να καταλάβουν την Πάφο και την Λεμεσό. Ετσι αναγκαστικά οδηγήθηκε η Μόσχα στην λύση των μισθοφόρων, με τα γνωστά αποτελέσματα.  Η Μόσχα λανθασμένα επίσης εκτίμησε οτι με την εισβολή θα σηκωθούν  ρωσικές σημαίες στην μισή τουλάχιστον Ουκρανία. Έκανε λάθος, γιατί έχουν περάσει 33 χρόνια απο την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, και γιατί μετά το εμφύλιο του 2014 στην Ουκρανία και την κατάληψη της Κριμαίας, έχουν διαμορφωθεί αλλες συνθήκες.  Ο όγκος  των ρωσικών δυνάμεων, πρωτίστως η δυνατότητα να ανανεωνει  το οπλοστάσιο της, μαζί με τα απειρα αποθέματα πρώτων υλών, κρατάει όμως την ισορροπία που τελικώς επιθυμεί η Μόσχα. Ελέγχοντας την ανατολική και νότιο Ουκρανία.  Είναι άγνωστο  όμως ποιές είναι οι πραγματικές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, κάτι που ισχύει και για τις ουκρανικές δυνάμεις που επίσης τροφοδοτούνται με μισθοφόρους, οπως και με κάθε είδους ΝΑΤΟΙκά οπλα και πυρομαχικά. Η πραγματική καταστροφή όμως για την Ουκρανία είναι η οικονομική. Η οικονομία της έχει διαλυθεί, η δυνατότητα της να εξάγει σιτηρά ή αλλα αγροτικα  προιοντα μειώνεται καθημερινά. Η βιομηχανική της βάση έχει καταστραφεί ενω οι περιοχές πρώτων υλών ελέγχονται απο τους ρώσους.  Οι αμερικανοί “την πέταξαν στο στόμα του λύκου” και καταστρέφεται. 

Πραγματικός πόλεμος και αληθινές επιδιώξεις

Το γεωπολιτικό αποτέλεσμα του πολέμου στις ουκρανικές πεδιάδες είναι ο εκ νέου διαχωρισμός του πλανήτη σε “καλούς”  και “κακούς”, είναι ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος. Οι αμερικανοί με τους ευρωπαίους, επιδιώκουν να διασώσουν τις οικονομίες τους, βάζοντας εμπόδια (η νομίζοντας ότι μπορούν να βάλουν εμπόδια)  στην ανάπτυξη της Κίνας, της Ρωσίας και πολλών ακόμα ανερχόμενων βιομηχανικών, παραγωγικών και εμπορικών δυνάμεων του κόσμου.  Με αφορμή την αγρια αντίδραση  της Μόσχας στο ενδεχόμενο της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝATO, εντάσσοντας όχι μόνο την Σουηδία και την Φιλανδία στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, αλλά επιδιώκοντας να εντάξουν ακόμα και χώρες του Ειρηνικού, την Ιαπωνία, την Νότιο Κορέα, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία. Μάλιστα στο Βίλνιους για  συνεχή χρονιά, οι 4 χώρες του Ειρηνικού συμμετείχαν ως παρατηρητές στην Σύνοδο Κορυφής  του ΝΑΤΟ. Δυο  μέρες μετά ο ρώσος υπουργός Άμυνας Σ. Σοιγκού βρίσκεται στην Πιονγιάνγκ, δηλώνοντας οτι η Βόρεια Κορέα είναι σύμμαχος χώρα. Ενω ο Μπάιντεν καλεί την Ιαπωνία και την Νότιο Κορέα να τερματίσουν τις μεταξύ τους διενέξεις, για το κοινό καλό. Δηλαδή για την αντιπαράθεση με την Κίνα, τον Κιμ Γιονγκ Ούν και τη  Μόσχα.   Οι σχέσεις της Μόσχας με την Πιονγιάνγκ, ήταν πάντα προβληματικές. Το πυρηνικό οπλοστάσιο που δημιούργησε η δυναστεία των Κιμ (Κιμ Ιλ Σουνγκ, Κιμ Γιονγκ Ιλ) δεν στηρίχθηκε στους Ρώσους, ενω οι κινέζοι συντηρούν  την Βόρειο Κορέα για να μην προκύψει η ένωση με την παραγωγική Νότιο  Κορέα. Η Μόσχα αυτή τη φορά αποφάσισε να δηλώσει ότι θα προστατεύει και αυτή  την Βόρειο Κορέα, εναντι  των όποιων επιβουλών απο τους αμερικανούς.  Η νέα παγκόσμια αντιπαράθεση, δείχνει ότι η ενδεχόμενη ένωση της Κορέας θα αργήσει πολύ. 

Οι ΒRICS 

H οικονομική συνεργασία Κίνας-Ρωσίας, αποτυπώνεται και στην ομάδα των ανερχόμενων οικονομικά δυνάμεων (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική). Ο πόλεμος στην Ουκρανία καθώς και η εμφανής αντιπαράθεση της Αμερικής με την Κίνα, ενίσχυσαν και επιτάχυναν τις διαδικασίες συνοχής των BRICS.  Οι ηγέτες  των 5 αυτών χωρών αναμένεται να αποφασίσουν στην συνάντηση της τον Αύγουστο στην Νότιο Αφρική, την διαμόρφωση ισοτιμίας των νομισμάτων τους, ώστε οι συναλλαγές  τους να γίνονται αυτομάτως . Κυρίως δε όχι μέσω του …δολαρίου. Το πιο ενδιαφέρον είναι  πως αυτή την στιγμή οκτώ ακόμα χώρες έχουν υποβάλει επίσημα αίτηση για ένταξη και 17 άλλες που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να ενταχθούν. Οι οκτώ επίσημοι υποψήφιοι είναι: Αλγερία, Αργεντινή, Μπαχρέιν, Αίγυπτος, Ινδονησία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι 17 χώρες που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον είναι: Τουρκία Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Λευκορωσία, Καζακστάν, Μεξικό, Νικαράγουα, Νιγηρία, Πακιστάν, Σενεγάλη, Σουδάν, Συρία, Ταϊλάνδη, Τυνησία, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα και Ζιμπάμπουε. Η εξέλιξη αυτή δείχνει οτι ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί πλέον να ζήσει χωρίς την Δυση, χωρίς την “προστασία” της Αμερικής ή της Ευρώπης.

Το ερώτημα είναι: Πόσο ακόμα η Αμερική και η Ευρωπη θα μπορούν να ζουν με τον άλλο κόσμο απέναντι τους;   Η επίσημη ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ  δεν αποτελεί καμία πρακτική αλλαγή ισορροπίας.  Αλλαγή ισορροπίας θα αποτελεί η οργανική ένταξη των χωρών του Ειρηνικού στο ΝΑΤΟ. Κίνηση εμφανώς εχθρική προς την Κίνα. Την ωρα που χώρες όπως η Ινδία, οι Φιλιππίνες, η Ινδονησία κ.α. δεν θέλουν να ακολουθησουν την Αμερική στην πορεία της νέας αντιπαράθεσης.  Ο πραγματικός “πόλεμος” εξελίσσεται ταχύτατα σε παγκόσμια κλίμακα. Την ώρα που η Ουκρανία εγκαταλείπεται στην δυστυχία της και την ολοκληρωτική της καταστροφή. Γιατί ήταν απλώς μια κίνηση, ένα πιόνι σε μια πολύ μεγάλη σκακιέρα.