Του Σωτήρη Σιδέρη

Εικόνα πολιτικών ερειπίων φαίνεται ότι δημιουργείται στην κυβέρνηση, καθώς η αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης της κρίσης, η ανεμελιά ορισμένων στελεχών της και η απώλεια ελέγχου εκ μέρους του πρωθυπουργού, συνθέτουν μια βαβέλ, έναν μόλις μήνα μετά τις εκλογές. Ενδεικτική και της επικοινωνιακής κρίσης που επιφέρει η πολιτική αδυναμία, είναι και το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπάθησε με συνεχείς αλλαγές στην επιχειρηματολογία και την προπαγάνδα της να στήσει ένα  επικοινωνιακό σχέδιο που όχι μόνο δεν έπεισε, αντίθετα κατέρρευσε με πάταγο και κάθε μέρα το αλλάζει.

Τον δρόμο άνοιξε ο πρωθυπουργός με το επιχείρημα της κλιματικής αλλαγής, που δεν έπεισε γιατί δεν αποτελεί μέρος των πεποιθήσεών του η προστασία του περιβάλλοντος. Συνέχισε με ακόμη χειρότερο τρόπο ο Μάκης Βορίδης με τα υπονοούμενα περί Τούρκων πρακτόρων που αν μη τι άλλο κατέδειξαν την γύμνια της πολιτικής ασφάλειας , ενώ κανείς δεν πιστεύει, ούτε ο ίδιος ο υπουργός Επικρατείας στο σενάριο αυτό. Μετά ήρθε η καταστροφή στη Νέα Αγχίαλο που άγγιξε την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και η παραίτηση Μηταράκη, ενώ ο αρμόδιος ενορχηστρωτής των δικαιολογιών και αρμόδιος υπουργός Βασίλης Κικίλιας έχει τόσο ασθενή επιδραστικότητα που κανείς δεν ασχολείται μαζί του. 

 Η επιβολή της μοιρολατρίας

 Έχουμε μια νέα κυβέρνηση αλλά με την ίδια νοοτροπία της παλιάς, ανοργάνωτη πολιτικά και επιχειρησιακά , αλλά οργανωμένη επικοινωνιακά. Η τωρινή πύρινη λαίλαπα όμως την έθεσε σε δοκιμασία και η παραίτηση -αποπομπή Μηταράκη δείχνει τα κενά στο σχέδιο. Φανερά πλέον η κυβέρνηση   βρίσκεται σε διαχειριστική κρίση. Έχουμε μια κυβέρνηση που προσπαθεί μέσω της προπαγάνδας να αναθεωρήσει τον τρόπο που σκέφτονται οι κοινωνίες όταν εκδηλώνονται καταστροφικά φαινόμενα, αντί να αλλάξει τρόπο σκέψης η ίδια.

Ότι δηλαδή οι επιπτώσεις των καταστροφών μειώνονται , όσο καλύτερα οργανωμένο είναι το κράτος και διαθέτει επάρκεια πόρων, δηλαδή υποδομές, εκπαιδευμένο προσωπικό, που εφαρμόζει κανόνες πρόληψης και αντιμετώπισης κινδύνων.  Αντί γι αυτό όμως έχουμε  κυβέρνηση  που τα επικαλείται επιδερμικά, σαν να περιγράφει σκηνές από την επόμενη καταστροφή, γιατί την πραγματικότητα δεν δείχνει καμία διάθεση να ξεχωρίσει στο μυαλό της την έννοια των δημόσιων αγαθών, όπως είναι το περιβάλλον και να τα υπερασπιστεί, καθώς υπερισχύει η έννοια των ιδιωτικών συμφερόντων. Την ίδια αποστροφή για την προστασία των δημοσίων αγαθών επέδειξε και κατά την διάρκεια της πανδημίας, οδηγώντας σε κατάρρευση το ΕΣΥ. Η ίδια αντίληψη κυριαρχεί και τώρα...

Οι διαρκείς απόπειρες μετά από κάθε καταστροφή να δοθεί  η εντύπωση ότι η κυβέρνηση πήρε το μήνυμα και διορθώνει την κατάσταση είναι επίσης επικίνδυνη. Γιατί όλα γίνονται στο όνομα της επόμενης ημέρας, με την έννοια ότι η προηγούμενη ημέρα θα ξεχαστεί και θα περάσουμε στην επόμενη φάση.
Φυσική συνέπεια αυτής της αντίληψης είναι ότι οι καταστροφές επαναλαμβάνονται όπως οι πυρκαγιές, ή έρχονται νέες που θα μας βρουν και πάλι απροετοίμαστους.

Στο επόμενο προπαγανδιστικό ντελίριο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις καταστροφές πως ό,τι συμβαίνει επί των ημερών του Μητσοτάκη είναι κάπως αναπόφευκτο , κάτι σαν το πεπρωμένο. Η μοιρολατρία γίνεται αισθητή  σε περιόδους παραίτησης από προσπάθειες και αγώνες , όταν οι κυβερνήσεις προκαλούν φόβο για να κάμψουν αντιστάσεις και να μην αποδεχθούν καμία ευθύνη.
Είναι υποχρέωση των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας, των κομμάτων, των επιστημονικών φορέων, της όποιας μαχητικής διανόησης υφίσταται να μην περάσει αυτή η αντίληψη. Να μην θεωρηθεί ως μεταφυσικό φαινόμενο η αδυναμία του Μητσοτάκη και της παρέας του να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε κρίση, αλλά πρόβλημα δικό τους με επιπτώσεις που υφίσταται όλη η κοινωνία.
Και είναι η δεύτερη συνεχής χρονιά, μετά τις περσινές καταστροφές που η ίδια κυβέρνηση είναι αποστασιοποιημένη από την κοινωνία και προσπαθεί να αποφύγει και τα ίδια τα προβλήματα και δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ας αλλάξουν όλοι οι άλλοι τότε...