Του Σωτήρη Σιδέρη

Πυρκαγιές  - τοπικά ολοκαυτώματα, πυροσβέστες,   πιλότοι,  εθελοντές, οι αφανείς ήρωες.. Η άλλη εικόνα, της ντροπής, είναι ότι συνεχώς  εδώ και τέσσερα χρόνια έχουμε ένα κράτος αποτελεσματικό  και έτοιμο. Έχουμε και μια κυβέρνηση που δεν έχει παρελθόν , μόνο μέλλον. Η γκρίζα Ελλάδα επί επικοινωνιακής σκηνής. 
Πάνω απ όλα είναι η αξία της πολιτικής επικοινωνίας. Δηλαδή το πως θα παρουσιάσεις ένα δράμα ως ληξιαρχική πράξη γέννησης της ελπίδας,  μια τραγωδία ως νέο ξεκίνημα, έναν θάνατο ως απόδειξη της επιτυχίας γιατί δεν ήταν δέκα  οι νεκροί και κυρίως το πως θα εμφανίζεται ανά περίσταση ο Μητσοτάκης. Στην αρχή κάθε δράματος, αξύριστος , επιμελημένα ατημέλητος, όπως ο Ζελένσκι τις πρώτες ημέρες του  πολέμου,  εξ ου και η δήλωση του πρωθυπουργού ότι είμαστε σε πόλεμο. Να φαίνεται δηλαδή ότι και ο πρωθυπουργός μας είναι στο μέτωπο.  Μετά αλλάζει το πλάνο. Αυτή την εικόνα φροντίζουν στο ακέραιο τα ΜΜΕ . Ποτέ κριτική, ποτέ αμφιβολία για τις αποφάσεις, ποτέ αμφισβήτηση. Μια τηλεοπτική κηλίδα στο κορμί της ελληνικής Δημοκρατίας, που θέτει υπεράνω της κοινωνίας , το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της μακροημέρευσής του στην εξουσία.

Δεν είναι μόνο οι πυρκαγιές που η τηλεοπτική σήψη συγκρούεται με την κοινή λογική και με το αυτονόητο. Για κάθε γεγονός , αρνητικό ή θετικό, ο χρυσός και πανάρχαιος κανόνας της δημοσιογραφίας, επιβάλλει την κριτική. Ούτε θεωρούμε ότι τα ΜΜΕ είναι υπερδύναμη και καθορίζουν τα πάντα. Είναι  όμως μια μηχανή διασποράς ψευδών εντυπώσεων που επιδρά  στην αντίληψη και την εκλογική συμπεριφορά ενός ποσοστού πολιτών που δεν διαθέτουν ισχυρή κρίση και γνώση για να απορρίψουν αυτή την εικόνα. Ο πρωθυπουργός που δεν ευθύνεται ποτέ και για τίποτα , είναι μέρος αυτής της παραγωγής.

Ωστόσο, υπεράνω της κυβέρνησης είναι η κοινωνία, το συλλογικό συμφέρον, η δικαιοσύνη , οι αξίες, όσα δηλαδή ισορροπούν μια κοινωνία και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Ακόμη και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν ήταν λίγοι οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι που προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί υποχωρήσεων , στήνοντας ένα καταγέλαστο, γραφικό σκηνικό διαρκών ύμνων και εξηγήσεων, που καμία σχέση δεν είχαν με την πραγματική διάσταση των δηλώσεων και των προθέσεων Μητσοτάκη. Ότι δηλαδή ετοιμάζεται, είναι στην ατζέντα του να κάνει υποχωρήσεις σε κάποια ζητήματα, άγνωστο ποια, προκειμένου να λύσει προβλήματα με την Τουρκία,όπως νομίζει, ερήμην όλων.  

Μια κυβέρνηση χωρίς παρελθόν -μόνο με μέλλον

Τα ΜΜΕ διανύουν μια χρυσή εποχή. Δεν πληρώνουν άδεια λειτουργίας, έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήριο τον ΣΥΡΙΖΑ που τους έβαλε να πληρώσουν, δεν φορολογούνται , παρά ελάχιστα τα έσοδα των διαφημίσεων,  οι λίστες Πέτσα πάνε κι έρχονται, είναι στα μέσα και στα έξω, γράφουν την δική τους ιστορία. Μια ιστορία παρασιτισμού και υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών.
Για υπονόμευση της δημοσιογραφίας δεν το συζητάμε καν. Αυτή έχει πεθάνει προ πολλού.

Τα γεγονότα διαστρέφονται με πολλούς τρόπους. Με την αποσιώπησή τους, με την παράλειψη στοιχείων, με την απόκρυψη και την διαρκή υπενθύμιση ότι η κυβέρνηση και κυρίως ο πρωθυπουργός είναι πάντα εδώ και ξαγρυπνούν για την ευημερία του λαού. Πως γίνεται αυτό; πολύ απλά. Όταν πεθαίνουν άνθρωποι από έλλειψη ασθενοφόρων, ο Μητσοτάκης εξαγγέλλει ελικόπτερα -ασθενοφόρα. Όταν καίγονται τα δάση εξαγγέλλει την αγορά νέων Καναντέρ. Όταν συλλαμβάνεται να κάνει υποκλοπές, ανακοινώνει ανασυγκρότηση της ΕΥΠ, κλπ. Και όλα αυτά προβάλλονται ως καινοτομίες, ως πρωτοπόρα πολιτική. Ο άνθρωπος που σχεδόν κάθε λίγες ημέρες εμφανίζεται στον ελληνικό λαό ως τρίτος, σαν να μην κυβερνά , σαν να μην κατοικεί εδώ. Για όλα όμως φροντίζουν τα ΜΜΕ. Θα καλύψουν κάθε λάθος, θα υπερπροβάλλουν κάθε ανακοίνωση, θα εξαγνίσουν τις όποιες αμαρτίες της εξουσίας σαν να γεννιέται κάθε μέρα μια νέα κυβέρνηση, χωρίς παρελθόν , αλλά μόνο με μέλλον.  

ΣΥΡΙΖΑ: η τελευταία ευκαιρία, η μεγάλη μάχη ..

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η νέα ηγεσία του έχουν ένα σύνθετο , δύσκολο, αλλά ιστορικό καθήκον. Να σταματήσουν αυτή την κρίση πριν να είναι αργά. Να θέσουν ως κύριο στόχο την συντριβή ενός νοσηρού συστήματος που παράγει σκάνδαλα, που παράγει προπαγάνδα που δεν μπορεί καν να αφομοιώσει ο μέσος πολίτης και μένει με την αίσθηση ότι ο Μητσοτάκης στέκεται πάνω από τις  κρίσεις.  Κυβέρνηση -ΜΜΕ Τράπεζες και επιχειρηματικά συμφέροντα συνιστούν ένα ισχυρό διαπλεκόμενο θεμέλιο, ένα ισχυρό , θεμελιωμένο πλέον μαύρο μέτωπο,  που επιχειρεί να ξεριζώσει κατακτήσεις, δικαιώματα και τις επιθυμίες για αλλαγή. Εν μέρει ήδη τα έχει καταφέρει, αλλά ο αγώνας δεν συνεχίζεται. Στην αντιπολίτευση υπάρχει μια τάση παραίτησης , μια τάση συμφιλίωσης με την κατάσταση αυτή, με τη διαφορά ότι είναι θανατηφόρα για την Αριστερά.

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα οφείλεται και στο γεγονός ότι αυτό το μέτωπο δεν άνοιξε ποτέ. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει σύμμαχο αυτό το σύστημα και το ξέρει. Δεν μπορεί , ούτε να το αντιμετωπίσει χωρίς σχέδιο. Η Έφη Αχτσιόγλου, αν εκλεγεί,  όπως φαίνεται,  οφείλει να αποστασιοποιηθεί άμεσα από αυτό το μαύρο μέτωπο. Δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτό το σύστημα ή θα την πάρει μαζί του και θα την διαλύσει πριν καν φθάσει στις ευρωεκλογές, , ή θα την φοβηθεί έστω και λίγο. Αλλά για να φοβηθεί απαιτείται σχέδιο, συνοχή, αποφασιστικότητα και ισχυρές κοινωνικές συμμαχίες.
Ας αποφασίσουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ  τι είδους μέτωπα θέλουν, τι είδους συμμάχους θέλουν, ας επιλέξουν αρένα. Τα ΜΜΕ είναι αυτόνομη πολιτεία πλέον που εκτελεί σχέδιο υπέρ της ΝΔ και του Μητσοτάκη. Το έχουν παραδεχθεί πολλοί ότι παρόμοια κατάσταση δεν έχει καταγραφεί ποτέ άλλοτε. Αν όπως λέει η Έφη Αχτσιόγλου, η Αριστερά που δειλιάζει δεν είναι Αριστερά, ας το αποδείξει βάζοντας τα ΜΜΕ στην δική της αρένα.  Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά τα ΜΜΕ που προσποιούνται ότι κατέχουν τα μυστικά της αθανασίας, θα καταλάβουν ότι δεν τους συμφέρει ο πόλεμος. Ίσως για τον ΣΥΡΙΖΑ, να  είναι η τελευταία του ευκαιρία….