Αγοράζουμε πολεμικά αεροσκάφη , φρεγάτες , πυραυλακάτους, στέλνουμε όπλα εκατομμυρίων στην Ουκρανία, αλλά δεν διαθέτουμε επαρκή αριθμό πυροσβεστικών αεροσκαφών, πυροσβέστες και δασοπροστασία. Υποβαθμίζει τη διπλωματία για να δικαιολογήσει τα όπλα. Μια κυβέρνηση, ένα σύστημα υποταγμένο στις πελατειακές σχέσεις, που λοιδορεί τους υποστηρικτές της προστασίας του περιβάλλοντος, που ανακαλύπτει την κλιματική αλλαγή, μόνο όταν θέλει να δικαιολογήσει την ανικανότητά της. Πυρκαγιές κάνουν κάρβουνο εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών κάθε χρόνο, κατακαίνε περιουσίες, απειλούν τη ζωή και την υγεία εκατομμυρίων κατοίκων.
Ελλείμματα στον σχεδιασμό, ελλείμματα σε ήθος και πολιτικό προγραμματισμό, αλλά περίσσευμα θράσους, υποκρισίας και αναλγησίας. Για μια ακόμη φορά, ο Μητσοτάκης και το σύστημά του δήλωναν πανέτοιμοι. Και με τις πρώτες φλόγες κατέρρευσε το σύστημα. Φυσικά είναι οι άνεμοι, η υγρασία, αλλά αυτά είναι γνωστά αιώνες τώρα . Αυτό που δεν έχει ακόμη ανακαλύψει ο Μητσοτάκης είναι ότι ακριβώς επειδή είναι γνωστές οι απειλές , οφείλει να επενδύσει στην προστασία του περιβάλλοντος, των δασών κατά προτεραιότητα. Αλλά ποια προτεραιότητα όταν ο Μητσοτάκης διαθέτει 2,49 δις για αεροσκάφη Ραφάλ και συνολικά 11,5 δις για εξοπλιστικά μέχρι το 2028, έναντι λίγων εκατομμυρίων ευρώ για προστασία από τις πυρκαγιές; Θα αποδυναμώνονταν η εθνική άμυνα με δύο Ραφάλ λιγότερα;
Κάθε έγκλημα έχει την δική του αυτοτέλεια. Η υποταγή της Ελλάδας στα κελεύσματα του ΝΑΤΟ, η διάθεση τεράστιων πόρων που δεν χρησιμοποιούνται τόσο για την εθνική άμυνα, αλλά για τις ανάγκες της Συμμαχίας και η διαρκής επίκληση της τουρκικής απειλής, έχουν οδηγήσει σε μια χωρίς προηγούμενο κατασπατάληση πόρων . Που αντί να διατεθούν έστω ένα μέρος τους στην Πολιτική Προστασία, δηλαδή στην προστασία από σεισμούς, πλημμύρες , πυρκαγιές, κατευθύνονται προς το πελατειακό σύστημα, εσωτερικό και διεθνές. Δεν θα μειώνονταν η δύναμη της εθνικής άμυνας αν η κυβέρνηση αγόραζε δύο Ραφάλ λιγότερα, ή μια φρεγάτα λιγότερη , προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για την πυροπροστασία , την ενίσχυση της πυροσβεστικής, τον καλύτερο σχεδιασμό για την προστασία των δασών κλπ
Η Ελλάδα βαδίζει ανοχύρωτη προς το μέλλον και ενώ η κλιματική απειλή γίνεται όλο και ισχυρή, όλο και πιο καταστροφική. Όσο επιμένουμε να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα και να εμπιστευόμαστε πολιτικούς που στην πραγματικότητα χλευάζουν κάθε διαμαρτυρόμενο, κάθε φορέα που διατυπώνει αιτήματα, κάθε πολίτη ή κόμμα που ανησυχεί, τόσο πιο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες.
Και όπως είπε ο καθηγητής Λέκκας , «μία δασική πυρκαγιά αυξάνει κατά 7 φορές τον κίνδυνο πλημμυρών, κατά 4 φορές τον κίνδυνο διάβρωσης του εδάφους και κατά 3 φορές τον κίνδυνο κατολισθήσεων»