Η Μεσόγειος ανοικτά της Πύλου γέμισε πτώματα, για μία ακόμα φορά.  Το ναυάγιο 47 μίλια απο τις ακτές της Μεσσηνίας , είναι ένα απο τα μεγαλύτερα στις ελληνικές θάλασσες θυμίζοντας  την τραγωδία της Λαπεντούζας πριν απο 10 περίπου χρόνια.  Δοκιμάζεται και πάλι η ευρωπαϊκή πολιτική για το μεταναστευτικό, η ειλικρίνεια των Ευρωπαίων  σε οτι αφορά την διαχείριση  του δύσκολου αυτού ζητήματος. Στην εικόνα του άψυχου κορμιού του 5χρονου Σύρου  Αιλαν Κούρντι, τον Σεπτέμβριο του 2015  στις ακτές της Λέσβου, είχε λυγίσει  όλη η Ελλάδα και όλη η Ευρώπη. Πόσοι έχουν σήμερα ειλικρινά την ίδια αντίδραση, μπροστά στον χαμό εκατοντάδων παιδιών που πνίγηκαν ανοικτά της Πύλου, δυστυχώς δεν το ξέρουμε. Οπως δεν ακούμε και κάποιο προβληματισμό για την αλλαγή της μεταναστευτική πολιτικής.  

Το σαπιοκάραβο με εκατοντάδες ανθρώπους, στοιβαγμένους στα αμπάρια και στο κατάστρωμα, ξεκίνησε απο τις ακτές της ανατολικής Λιβύης με προορισμό την Ιταλία. Εντοπίστηκε απο το ελληνικό Λιμενικό, αρνήθηκαν  όμως οι επιβαίνοντες οποιαδήποτε συνδρομή γιατί ήθελαν να πάνε στην Ιταλία. Τα ξημερώματα της Τετάρτης το πλοίο έγειρε (για άγνωστους ακόμα λόγους, ίσως έμπαζε νερά, έγινε μετακίνηση των ανθρώπων προς τη μία πλευρά;) με αποτέλεσμα να βρεθούν όλοι στη θάλασσα. Η διάσωση ξεκίνησε απο μία παραπλέουσα θαλαμηγό, ενώ αργότερα προσέγγισαν και τα ελληνικά σκάφη του Λιμενικού. 

Διεσώθησαν 104, έχουν πιστοποιηθεί 79 νεκροί , υπάρχουν εκατοντάδες αγνοούμενοι, μπορεί 400, μπορεί 700. Εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά που ήταν στα αμπάρια.  Ανάμεσα στους 104 διασωθέντες υπάρχουν 6 διακινητές, οι οποίοι ανακρίνονται απο τις ελληνικές αρχές.  
Η κινητοποίηση των ελληνικών αρχών είναι μεγάλη. Στην Καλαμάτα βρέθηκαν εκτός απο τις αρμόδιες αρχές, πολιτικοί και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.  
Κηρύχτηκε τριήμερο εθνικό πένθος.

Τα ερωτήματα και η ειλικρίνεια του πένθους

Δυστυχώς το πολύνεκρο ναυάγιο δοκιμάζει και πάλι τα πάντα και στους πάντες.   Την στάση , την πολιτική της ΕΕ, την πολιτική της Ελλάδας, την ειλικρίνεια όσων πενθούν (ναι φτάσαμε και σ αυτό).  Ειλικρίνεια που φαίνεται και απο διάφορες αντιδράσεις, διαφόρων τηλεοπτικών προσώπων ή και πολιτικών παραγόντων.  Οι όποιες υπερβολικές αντιδράσεις και σε βάρος της Κατερίνας Σακελαροπούλου, δεν μειώνουν τα ερωτηματικά για την ειλικρίνεια  των αντιδράσεων. Γιατί η στάση του ελληνικού κράτους τα τελευταία ειδικά χρόνια συγκαταλέγεται στις πλέον δογματικές σε ότι αφορά την διαχείριση ενός πολύπλοκου θέματος. 
Το τελευταίο ειδικά διάστημα έχουμε μια ενταση του φαινομένου της μετανάστευσης απο ξηρά και θάλασσα. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση Σαρμά, κινείται στο πλαίσιο των κανόνων. Η ΝΔ σιωπά για το θέμα, κάνει παράπλευρες κινήσεις μάλλον επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και η ίδια δεν είναι κυβέρνηση. 

Η ελληνική αντίδραση

Η κινητοποίηση των ελληνικών αρχών  είναι μεγάλη. Όμως  η διαχείριση του θέματος απο την πλευρά της ΝΔ είναι ρητορική. Αλλοίμονο αν δεν θλίβεται κάθε άνθρωπος μπροστά στο μέγεθος αυτή της τραγωδίας.  Δεν υπάρχει όμως καμία αναφορά στην πολιτική για την μετανάστευση ούτε καν για τις ευθύνες της ΕΕ.  Γίνεται μόνο αναφορά στα κυκλώματα των διακινητών, τα οποία πρέπει να παταχθούν. Προφανώς δεν εννοούν τα κυκλώματα στο έδαφος της Λιβύης (γιατί είναι ανέφικτο) αλλά στις ΜΚΟ που δρουν στην Ευρώπη με μεγάλο έργο για την διάσωση ανθρώπων που  κινδυνεύουν. 

Η ευρωπαϊκή αντίδραση  

Το ναυάγιο στη Μεσόγειο με δεκάδες νεκρούς έδειξε ότι η ΕΕ χρειάζεται επειγόντως μια μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής της πολιτικής, δήλωσε  η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ίλβα Γιόχανσον., σε αποκλειστική συνέντευξη στο Euronews.

«Νομίζω ότι αυτό είναι ένα σημάδι του γιατί η μεταναστευτική μας πολιτική δεν λειτουργεί καλά σήμερα. Αυτό λοιπόν αλλάζει με το νέο σύμφωνο. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα, και αυτό ήταν το μεγάλο επίτευγμα την περασμένη εβδομάδα, είναι ότι δείξαμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε για το μεταναστευτικό. Η κατάσταση μπλοκαρίσματος που είχαμε επί επτά χρόνια έχει πλέον περάσει», τόνισε  η Επίτροπος.η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ την περασμένη εβδομάδα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για τον Επίτροπο Γιόχανσον, ο οποίος ελπίζει να ολοκληρώσει την όλη διαδικασία μέχρι το τέλος του έτους.

«Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια τεράστια πλειοψηφία στο Συμβούλιο που συμφωνεί ότι θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη ποσόστωση για τις μετεγκαταστάσεις, η οποία θα έχει ήδη καθοριστεί εκ των προτέρων. Και αυτό θα μπορούσε, φυσικά, να είναι υψηλότερο αν οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες, αλλά βάζουν στο νομοθετικό κείμενο έναν ελάχιστο αριθμό. Και νομίζω ότι πρόκειται για μια ιστορική απόφαση που μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε αυτό», επισημάινει.

Μόλις τεθεί σε ισχύ, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφωθούν με τον κανονισμό, εξηγεί η Γιόχανσον, ακόμη και η Πολωνία και η Ουγγαρία που ψήφισαν κατά της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Συμβούλιο.