Του Σωτήρη Σιδέρη

Η συνάντηση Τσίπρα -Σολτς στο Βερολίνο είχε όλα τα στοιχεία μιας σύσκεψης κορυφής και μπορεί να πει κανείς ότι τόσο η ατζέντα , όσο και οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν , αλλά και οι αποκλίσεις που καταγράφηκαν , θα απασχολήσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη το αμέσως επόμενο διάστημα. Η κίνηση του Γερμανού Καγκελάριου να συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μήνυμα και προς το Βερολίνο ότι οι προοδευτικές δυνάμεις αλληλουποστηρίζονται, αλλά και προς την ΕΕ ότι ο Αλέξης Τσίπρας πιθανόν να είναι αύριο ο επίσημος συνομιλητής της.  Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός αρχηγός αντιπολίτευσης που έγινε δεκτός στην Καγκελαρία.
Όλα αυτά την στιγμή που η γερμανική Ευρώπη πνέει τα λοίσθια, που η Τουρκία κάνει στροφή προς την ΕΕ, που ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι το πιο σημαντικό ζήτημα για τη Δύση, που επανέρχεται το ζήτημα της εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας, της κατάργησης του βέτο και πολλά ακόμη. Οι απόψεις Τσίπρα προκάλεσαν αίσθηση στην Καγκελαρία και έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον για την κοινωνική και εξωτερική πολιτική μας.

Καταρχάς είναι γεγονός ότι πλέον ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι απειλή για την ΕΕ , παρά το γεγονός ότι τα ακροδεξιά, δεξιά και τα νεοφιλελεύθερα κόμματα δεν θα ήθελαν την επιστροφή του στην πρωθυπουργία. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι στις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην ΕΕ, παρατηρείται μια διεύρυνση της συνεργασίας των δεξιών με τα ακροδεξιά κόμματα, οπότε αναγκαστικά οι σοσιαλδημοκράτες, αλλά και άλλες αριστερές δυνάμεις αναζητούν νέες συμμαχίες. Υπό αυτή την οπτική , η συνάντηση Τσίπρα -Σολτς ήταν ένα μήνυμα για το αύριο, χωρίς αυτό να σημαίνει και ταύτιση απόψεων, πράγμα δύσκολο να το πετύχει οποιοσδήποτε ηγέτης με Γερμανό ηγέτη.
Επιγραμματικά, με βάση την συζήτηση των δύο ανδρών, καταγράφηκαν τα ακόλουθα , σύμφωνα με έγκυρες πηγές:
1. Ο Αλέξης Τσίπρας κατέστησε σαφές ότι η αν εκλεγεί δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί την κατάργηση του βέτο στην ΕΕ, αν πρώτα η Ελλάδα δεν εξασφαλίσει εγγυήσεις από την ΕΕ σε ζητήματα ασφάλειας και των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
2. Η Ελλάδα είναι θετική για διάλογο με την Τουρκία και προσφυγή στην Χάγη υπό τους όρους που έχουν τεθεί δημόσια από τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που ποτέ δεν έκανε η παρούσα ελληνική κυβέρνηση.
3. Απαιτείται νέα συμφωνία για το μεταναστευτικό.
4. Είναι αναγκαίο να αναληφθούν πρωτοβουλίες για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
5. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφές ότι επιστροφή στην εποχή Σόιμπλε δεν γίνεται δεκτή με κανένα τρόπο.
6. Ότι αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξει ανακατανομή πλούτου για να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες.

Πέραν αυτών, είναι γνωστό ότι η Γερμανία αναζητεί εναγώνια την ανάληψη ενός νέου ρόλου στην ΕΕ μετά το ισχυρό πλήγμα που έχει υποστεί η ισχύς της εξαιτίας του πολέμου της Ουκρανίας και την κατάρρευση της ενεργειακής στρατηγικής συνεργασίας με την Ρωσία. Ταυτόχρονα, το σκηνικό στο Βερολίνο επηρεάζεται και από την κοινωνική ένταση στη Γαλλία και αυτό αποδυναμώνει την ισχύ του παραδοσιακού γαλλογερμανικού άξονα, ενώ με την στήριξη των ΗΠΑ ενισχύεται ο άξονας Πολωνίας,  βαλτικών χωρών.
Υπό αυτή την οπτική μια τεράστια ατζέντα της Ελλάδας, από την εξωτερική πολιτική που έχει παραδοθεί στις ΗΠΑ, μέχρι την κοινωνική πολιτική, επηρεάζεται από την ΕΕ και κατά συνέπεια, η συνάντηση Τσίπρα -Σολτς είχε όλα τα στοιχεία που θα συναντήσουμε μπροστά μας μετά τις εκλογές.
         

Η δήλωση Τσίπρα

“Είχα την ευκαιρία να κουβεντιάσω σήμερα με τον Καγκελάριο Σολτς για τις οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω το σχέδιό μου για μια προοδευτική κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα αναλάβει το δύσκολο έργο της ανάταξης της οικονομίας και της στήριξης της κοινωνίας. Που θα επαναφέρει στην Ελλάδα τους κανόνες του κράτους δικαίου και θα αφήσει πίσω τις πελατειακές πρακτικές της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας. Ένα σχέδιο που στόχο έχει τη μείωση των ανισοτήτων, ένα σχέδιο που στόχο έχει την στήριξη της πραγματικής οικονομίας, τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, στοχευμένες ξένες επενδύσεις προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το τεράστιο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, αλλά και την ανακατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να συμπεριληφθούν και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς βέβαια και τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και ιδιαίτερα του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Ταυτόχρονα, είχα την ευκαιρία να του παρουσιάσω τις θέσεις μας για την εξωτερική πολιτική. Την ανάγκη να ξαναγίνει η Ελλάδα πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή. Και βεβαίως να προχωρήσουμε σε μια νέα ευρωτουρκική ατζέντα, η οποία θα περιλαμβάνει και την ελληνοτουρκική θετική ατζέντα με σαφείς, όμως, κόκκινες γραμμές και την προοπτική της επίλυσης των διαφορών μας στην Χάγη.
 
Τέλος, είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε και για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και τονίσαμε την ανάγκη της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων και σε κάθε χώρα ξεχωριστά αλλά και στο ευρωκοινοβούλιο, ιδιαίτερα δε σε μια περίοδο όπου η δεξιά συνεργάζεται με την ακροδεξιά σε μια σειρά από χώρες και αυτό αποτελεί μια μεγάλη απειλή για την Ευρώπη.                                                                                        
Πιστεύω ότι οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να δώσουν διέξοδο και οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας στην Ελλάδα είναι μια τέτοια μάχη, ανάμεσα στην πρόοδο και την συντήρηση. Και η αλλαγή που θα έρθει στην Ελλάδα θα είναι μια σημαντική εξέλιξη για όλη την Ευρώπη.”